στ' αχνάρια του Μακρυγιάννη του Αθ. Διάκου και των χωριών της γραφικής Ορεινής Δωρίδας
Σελίδες
▼
Γνωρίστε τα χωριά/μέλη της Ομοσπονδίας
▼
Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015
Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015
Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015
το δείπνο
Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν, κάπου μισό αιώνα πριν στον Κονιάκο:
Το μενού περιλάμβανε γίδα βραστή κοκκινιστή με μακαρονάδα από χοντρά μακαρόνια στο ζουμί, η επιλεγόμενη μακαρονάδα «μπλουμ», με ψωμί φουρνιστό, τυρί και άφθονο κρασί.
Τακτοποιήσαμε τα τραπέζια κατά μήκος από τον τοίχο μέχρι την πόρτα δίπλα στη σόμπα, βάλαμε τις καρέκλες, ανεβάσαμε την ένταση της μουσικής και περιμέναμε το σερβίρισμα. Ήρθαν τα πιάτα με το κρέας και τα μακαρόνια και χωρίς να περιμένουμε επιπέσαμε απολαμβάνοντας το λιτό αλλά εξαίρετο δείπνο μέχρι που εμφανίστηκε ο Αποστόλης ο ξάδερφος.
Αυτός θα έτρωγε με την οικογένειά του και μέχρι τότε κατέβηκε να κάνει λίγη παρέα μαζί μας να πιεί ένα κρασί πριν επιστρέψει. Θες η γνωστή απερισκεψία του θες η προσπάθεια του να εντυπωσιάσει θες το καλαμπούρι του πήρε το κλαρίνο να παίξει ενόσω τρώγαμε και ζήτησε απ’ τον άλλο οργανοπαίχτη να τον ακολουθήσει χορεύοντας.
Γελώντας και τρώγοντας οι υπόλοιποι παρακολουθούσαμε χωρίς να μπορούμε να φανταστούμε την περιπετειώδη εξέλιξη του Χριστουγεννιάτικου ρεβεγιόν.
Αφού λοιπόν το κέφι άναψε για τα καλά ο ξάδερφος ζήτησε να σηκωθούμε να χορέψουμε. Πριν λοιπόν αποφάμε σηκώθηκαν δυό τρείς. Στην πρώτη βόλτα σε μια λεβέντικη κολοκαθιά ο ξάδερφος καθώς σηκώθηκε έδωσε με το χέρι του μια στα μπουριά της σόμπας, χωρίς ποτέ να μας ξεκαθαρίσει αν έγινε τυχαία ή το προκάλεσε, και έγινε η απόλυτη καταστροφή.
Τα μπουριά που κρεμόντουσαν με σύρματα απ’ το ταβάνι αποσυναρμολογήθηκαν και στέκονταν μετέωρα κρεμασμένα απ' τα σύρματα που τα συγκρατούσαν γέρνοντας καταστροφικά προς το τραπέζι . Καθώς έγειραν προς το τραπέζι όπου τρώγαμε άφησαν από μέσα τους να πέσει μια τεράστια ποσότητα καπνιάς αρκετής για να βάψει κατάμαυρους όσους είχαν την ατυχία να κάθονται προς την πόρτα, ενώ οι άλλοι τη γλύτωσαν. Η κάπνα έπεσε στους ακριανούς και κυρίως στον Νίκο που στην προσπάθεια του να την αποφύγει πιάστηκε απ’ το τραπέζι έγειρε στο πλάι έχασε την ισορροπία του παίρνοντας μαζί του το τραπέζι και τα πιάτα με τα απομεινάρια της σούπας που έπεσαν μαζί με το τραπέζι απάνω του, προσθέτοντας στην μαυρίλα και τα ζουμιά μαζί με τα μακαρόνια
Το μαγαζί έγινε σαν να πέρασε επιδρομή αγρίων (το λέω έτσι κομψά μη παρεξηγηθεί κανείς 45 χρόνια μετά, τουλάχιστον κάμποσα απ’ αυτά αλιεύονται απ’ τα ημερολόγια του τότε και τις απαραίτητες φωτογραφίες), με τους μισούς να είναι ημιαναίσθητοι απ’ τα γέλια, προφανώς οι τυχεροί που δεν έπεσε απάνω τους η καπνιά, οι άλλοι μισοί αμήχανοι ως οργισμένοι κατάμαυροι απ’ την καπνιά και ο κακομοίρης ο Νίκος με τα υπολείμματα της μακαρονάδας στο κεφάλι του και τις σάλτσες στα ρούχα του εντελώς αμήχανος προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει τι συνέβη.
Ο Αλέκος ως μαγαζάτορας με πρωτοφανή ψυχραιμία άρχισε αμέσως τις εργασίες της όποιας αποκατάστασης μπορούσε να γίνει μετά απ’ την καταστροφή που προηγήθηκε βάλθηκε να ενώνει τα μπουριά που έκαιγαν ακόμη, τα οποία αδυνατώντας πλέον να διώξουν τον καπνό, πλημύρισε με καπνούς το μαγαζί τόσο που δεν μπορούσαμε να πάρουμε ανάσα. Προσπάθησε λοιπόν να επαναφέρει τα τραπέζια στη σωστή τους θέση να μαζέψει τα πιάτα να σκουπίσει τα υπολείμματα και στο τέλος να σφουγγαρίσει.
Παρόλη την καταστροφή δεν έχασε τη διάθεση του και χαμογελώντας έβλεπε τους ξαπλωμένους απ’ τα γέλια και τα θύματα και το διασκέδαζε κι αυτός με τον τρόπο του. Τελευταίο άφησα το δράστη. Με πονηρό χαμόγελο απολάμβανε το χάος που δημιούργησε και περίμενε να δει τις αντιδράσεις των υπολοίπων για να αποφασίσει αν αυτό που έκανε ήταν αστείο.
Τα πρώτα Χριστούγεννα στο χωριό έμελλε να ήταν γεμάτα απρόοπτα για τη μικρή μας παρέα και γεμάτο φασαρίες για τον υπομονετικό και γεμάτο καλή διάθεση Αλέκο...
Τακτοποιήσαμε τα τραπέζια κατά μήκος από τον τοίχο μέχρι την πόρτα δίπλα στη σόμπα, βάλαμε τις καρέκλες, ανεβάσαμε την ένταση της μουσικής και περιμέναμε το σερβίρισμα. Ήρθαν τα πιάτα με το κρέας και τα μακαρόνια και χωρίς να περιμένουμε επιπέσαμε απολαμβάνοντας το λιτό αλλά εξαίρετο δείπνο μέχρι που εμφανίστηκε ο Αποστόλης ο ξάδερφος.
Αυτός θα έτρωγε με την οικογένειά του και μέχρι τότε κατέβηκε να κάνει λίγη παρέα μαζί μας να πιεί ένα κρασί πριν επιστρέψει. Θες η γνωστή απερισκεψία του θες η προσπάθεια του να εντυπωσιάσει θες το καλαμπούρι του πήρε το κλαρίνο να παίξει ενόσω τρώγαμε και ζήτησε απ’ τον άλλο οργανοπαίχτη να τον ακολουθήσει χορεύοντας.
Γελώντας και τρώγοντας οι υπόλοιποι παρακολουθούσαμε χωρίς να μπορούμε να φανταστούμε την περιπετειώδη εξέλιξη του Χριστουγεννιάτικου ρεβεγιόν.
Αφού λοιπόν το κέφι άναψε για τα καλά ο ξάδερφος ζήτησε να σηκωθούμε να χορέψουμε. Πριν λοιπόν αποφάμε σηκώθηκαν δυό τρείς. Στην πρώτη βόλτα σε μια λεβέντικη κολοκαθιά ο ξάδερφος καθώς σηκώθηκε έδωσε με το χέρι του μια στα μπουριά της σόμπας, χωρίς ποτέ να μας ξεκαθαρίσει αν έγινε τυχαία ή το προκάλεσε, και έγινε η απόλυτη καταστροφή.
Τα μπουριά που κρεμόντουσαν με σύρματα απ’ το ταβάνι αποσυναρμολογήθηκαν και στέκονταν μετέωρα κρεμασμένα απ' τα σύρματα που τα συγκρατούσαν γέρνοντας καταστροφικά προς το τραπέζι . Καθώς έγειραν προς το τραπέζι όπου τρώγαμε άφησαν από μέσα τους να πέσει μια τεράστια ποσότητα καπνιάς αρκετής για να βάψει κατάμαυρους όσους είχαν την ατυχία να κάθονται προς την πόρτα, ενώ οι άλλοι τη γλύτωσαν. Η κάπνα έπεσε στους ακριανούς και κυρίως στον Νίκο που στην προσπάθεια του να την αποφύγει πιάστηκε απ’ το τραπέζι έγειρε στο πλάι έχασε την ισορροπία του παίρνοντας μαζί του το τραπέζι και τα πιάτα με τα απομεινάρια της σούπας που έπεσαν μαζί με το τραπέζι απάνω του, προσθέτοντας στην μαυρίλα και τα ζουμιά μαζί με τα μακαρόνια
Το μαγαζί έγινε σαν να πέρασε επιδρομή αγρίων (το λέω έτσι κομψά μη παρεξηγηθεί κανείς 45 χρόνια μετά, τουλάχιστον κάμποσα απ’ αυτά αλιεύονται απ’ τα ημερολόγια του τότε και τις απαραίτητες φωτογραφίες), με τους μισούς να είναι ημιαναίσθητοι απ’ τα γέλια, προφανώς οι τυχεροί που δεν έπεσε απάνω τους η καπνιά, οι άλλοι μισοί αμήχανοι ως οργισμένοι κατάμαυροι απ’ την καπνιά και ο κακομοίρης ο Νίκος με τα υπολείμματα της μακαρονάδας στο κεφάλι του και τις σάλτσες στα ρούχα του εντελώς αμήχανος προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει τι συνέβη.
Ο Αλέκος ως μαγαζάτορας με πρωτοφανή ψυχραιμία άρχισε αμέσως τις εργασίες της όποιας αποκατάστασης μπορούσε να γίνει μετά απ’ την καταστροφή που προηγήθηκε βάλθηκε να ενώνει τα μπουριά που έκαιγαν ακόμη, τα οποία αδυνατώντας πλέον να διώξουν τον καπνό, πλημύρισε με καπνούς το μαγαζί τόσο που δεν μπορούσαμε να πάρουμε ανάσα. Προσπάθησε λοιπόν να επαναφέρει τα τραπέζια στη σωστή τους θέση να μαζέψει τα πιάτα να σκουπίσει τα υπολείμματα και στο τέλος να σφουγγαρίσει.
Παρόλη την καταστροφή δεν έχασε τη διάθεση του και χαμογελώντας έβλεπε τους ξαπλωμένους απ’ τα γέλια και τα θύματα και το διασκέδαζε κι αυτός με τον τρόπο του. Τελευταίο άφησα το δράστη. Με πονηρό χαμόγελο απολάμβανε το χάος που δημιούργησε και περίμενε να δει τις αντιδράσεις των υπολοίπων για να αποφασίσει αν αυτό που έκανε ήταν αστείο.
Τα πρώτα Χριστούγεννα στο χωριό έμελλε να ήταν γεμάτα απρόοπτα για τη μικρή μας παρέα και γεμάτο φασαρίες για τον υπομονετικό και γεμάτο καλή διάθεση Αλέκο...
Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015
Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015
Ένας μικρός απολογισμός
Το τέλος κάθε χρονιάς ενδείκνυται για κάποιους απολογισμούς και για το λόγο αυτό θα αναφέρουμε λίγα νούμερα προκειμένου να παρουσιάσουμε καλύτερα τον παρών ιστοχώρο της Ομοσπονδίας που ξεκίνησε δειλά την παρουσία του, τον Μάρτιο του 2014. Διαχειριστής μέχρι σήμερα είναι ο Γραμματέας της Ομοσπονδίας, ελπίζουμε όμως να βρεθεί κάποιος ή κάποιοι από τα χωριά μας που να θέλουν συνεχίσουν την ενημέρωση του blog αλλά και την επέκταση της παρουσίας του στα social media.
Πλακόστρωτο σοκάκι στην Αρτοτίνα (πηγή: Vardousia - Life behind the lens) |
To OriniDorida καθιερώθηκε ανάμεσα στα ηλεκτρονικά μέσα της Δωρίδας το 2015 και απέκτησε κάποια σταθερή δυναμική επισκέψεων κάθε μήνα, με μέση μηνιαία επισκεψιμότητα 600 περίπου προβολών. Αναλυτικότερα ο ιστοχώρος μας έχει φιλοξενήσει έως τώρα πάνω από 160 δημοσιεύσεις που συγκέντρωσαν περί τις 11.500 επισκέψεις. Οι δύο περοσσότερο δημοφιλείς αναρτήσεις μέχρι αυτή τη στιγμή ήταν:
Αιολική Ενέργεια, πηγή εσόδων και ανάπτυξης για την Δωρίδα (21-05-15) και ακολούθως τα
Αιολική Ενέργεια, πηγή εσόδων και ανάπτυξης για την Δωρίδα (21-05-15) και ακολούθως τα
Όπως είναι φυσικό τις περισσότερες προβολές αποκομίζουν τα πρωτότυπα άρθρα και όχι οι αναδημοσιεύσεις, οι οποίες όμως είναι χρήσιμες να γίνονται για την καλύτερη ενημέρωση των επισκεπτών μας.
Η προέλευση των επισκεπτών είναι κυρίως από Ελλάδα (74%) αλλά υπάρχει και ένας σημαντικός αριθμός από άλλες χώρες όπως ΗΠΑ (7%) και Ρωσία (6%). Τακτικές επισκέψεις δέχεται επίσης ο ιστοχώρος από χώρες όπως Βουλγαρία, Γερμανία, Γαλλία, Ουκρανία κ.λ.π.
Από τις μόνιμες σελίδες των χωριών, την μεγαλύτερη κίνηση βλέπουμε να παρουσιάζει η Αρτοτίνα και (με έκπληξη) ακολουθεί από κοντά το Ψηλό Χωριό (Νούτσομβρο). Ικανοποιητική επίσης κίνηση παρουσιάζει και η σελίδα μας με την Μελέτη μονοπατιών.
Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015
Νούτσομβρος - Μιά βροχή μνήμης
Για τα γυρίσματα της ταινίας "Νούτσομβρος-το ψηλό χωριό μέσα στους αιώνες" είχαμε αναφερθεί πρόσφατα. Εδώ η ομάδα των δημιουργών, μας παρουσιάζει το τρίτο trailer του φίλμ, που είναι εξίσου εντυπωσιακό με τα προηγούμενα.
Απολαύστε το...
Από την πλευρά μας περιμένουμε να απολαύσουμε σύντομα το ντοκυμαντέρ!
Από τα γυρίσματα της ταινίας |
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015
Pentagiou Beautiful Summer
Αν δεν σε έχει κυνηγήσει αντάρα να φτερώσεις τα πόδια, να ξεφύγεις,
σαν να μην ξέρεις του βουνού το κοντράτο με τον ουρανό ...
πως ντυμένο μεγαλύνεται σε δύναμη
να το φοβάται ο αλαφρός και να το ζώνεται ο γενναίος ...
Φωτογραφικές στιγμές από την Πενταγιού Φωκίδας,
Καλοκαίρι & Φθινόπωρο 2014
Άνοιξη 2015
Άνοιξη 2015
Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015
Η Μαρία Πενταγιώτισσα και οι Έλληνες συγγραφείς!..
Η Μαρία Πενταγιώτισσα (περ. 1821 – περ.
1885), ήταν κι αυτή μια γυναίκα θρυλική για την ομορφιά της και τα
ερωτικά σκάνδαλα, γεννημένη στους Πενταγιούς της Δωρίδας, όπως διέδιδε η
ίδια, η οποία, όμως, έκρυβε ένα μυστικό:
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015
Η ύψωση δέντρων στον Κονιάκο
Από το φύλο αριθ. 93 (Απρίλιος - Μάϊος - Ιούνιος 2015) της εφημερίδας Κονιάκος: