50 χρόνια από τον θάνατο του Ζωριανίτη ήρωα Υπλ/γου Ν. Παπαγεωργίου

Με αφορμή τα 50 χρόνια από τον θάνατο του πρώτου Έλληνα εθελοντή αξιωματικού που έπεσε στη μάχη της Τηλλυρίας Κύπρου την 7η Αυγούστου 1964, του Ζωριανίτη Υπλ/γου Ν. Παπαγεωργίου, αναδημοσιεύουμε άρθρο του Α. Στασή που ανέβηκε στον ιστόχωρο του Συνδέσμου ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ την Τρίτη, 2 Σεπτεμβρίου 2014:

ΥΠΛ/ΓΟΣ (ΠΖ)
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
[ΖΩΡΙΑΝΟ ΔΩΡΙΔΟΣ 1935 – ΛΩΡΟΒΟΥΝΟ ΤΗΛΛΥΡΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ 1964]

Πηγή: http://achaionakti.blogspot.gr/

Επιμέλεια Αναστασίου Στασή, προέδρου του Συνδέσμου Αχαίας - Κύπρου ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ 

Ζωριάνος Δωρίδας

Το χωριό Ζωριάνο βρίσκεται στην πρώην Επαρχία Δωρίδος της Στερεάς Ελλάδος ή όπως γνωρίζουμε από την ιστορία, την Ρούμελη. Σκαρφαλωμένο στα Βαρδούσια, σε μια περιοχή μπαρουτοκαπνισμένη από την Ελληνική Επανάσταση. Ανεβαίνοντας για το χωριό, ανατολικά των Βαρδουσίων συναντάμε την Ι.Μ. Παναγίας της Βαρνάκοβας, την αντίστοιχη Λαύρα της Ρούμελης, της οποίας η βοήθεια και η συμμετοχή κατά τον απελευθερωτικό αγώνα του 1821, ήταν ανεκτίμητη μέχρι που ο Τούρκος κατακτητής, μετά από μάχες με ηρωικές μορφές να την προασπίζονται, την έκαψε με την κατάληψη της. Πλησιάζοντας το χωριό συναντάμε κοντά στο Κροκύλειο, τον τόπο γέννησης του Μακρυγιάννη ενώ πιο πάνω στη Αρτοτίνα, είναι το Μοναστήρι που ήταν καλόγηρος ο Αθανάσιος Διάκος.

Σ’ αυτή την γη, την ποτισμένη με τον αγώνα της ελευθερίας θα γεννηθεί το 1935 ο Νικόλαος Παπαγεωργίου του Κωνσταντίνου και της Βασιλικής. Δημοτικό σχολείο θα πάει στο χωριό με Δάσκαλο τον πατέρα του και θα συνεχίσει στην Ναύπακτο. Στο Γυμνάσιο θα μαθητεύσει στο 5ον Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών και στο 7ον Γυμνάσιο Αρρένων Παγκρατίου. Ο μικρός Νικόλας, τα μαθήματα Πατριδογνωσίας θα τα πάρει από τον Δάσκαλο πατέρα του, ο οποίος είχε πολλά χρόνια εμπόλεμης υπηρεσίας, ως έφεδρος Αξιωματικός. Είχε υπηρετήσει σε εμπόλεμες μονάδες στον Ελληνοβουλγαρικό πόλεμο, στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, στην Μικρασιατική καταστροφή, όπου και τραυματίστηκε βαριά στο χέρι. Του απενεμήθη το Μετάλλιο Ανδρείας. Το 1940 θα υπηρετήσει ως έφεδρος Λοχαγός. Με αυτή την προσφορά του, ο πατέρας Παπαγεωργίου, θα εμπνεύσει και τα παιδιά του την αγάπη για την Πατρίδα. Ο αδελφός του Νικόλα, Παναγιώτης, θυμάται και σήμερα τα πατριωτικά ποιήματα που τους μάθαινε ο πατέρας τους. Ανάμεσα σ αυτά "Η κόρη της Ρούμελης", "Ο ανδριάντας του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄", "Ο βράχος και το κύμα", "Το χάνι της Γραβιάς", "Τα δυο ντουφέκια" και άλλα. Περιέγραφε στα παιδιά του τους ηρωισμούς της Ελληνικής Επανάστασης του ΄21 αλλά και τους νεώτερους αγώνες του Έθνους.

Υπλ/γος (ΠΖ) Ν. Παπαγεωργίου

Στις 22-09-1954, ο Νικόλας, εισάγεται στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Στις 27 – 07 - 1957 ονομάζεται Ανθυπολοχαγός. Κατά την δήλωση επιλογής όπλου ή Σώματος, επέλεξε το Πεζικό, γιατί το θεωρούσε το Βασιλιά των όπλων. Εντάσσεται στις καταδρομές και εκπαιδεύεται ως αλεξιπτωτιστής, υπηρετώντας σε διάφορες μονάδες στην Ελλάδα. Το 1963 εκπαιδεύεται ως πιλότος αεροσκαφών και υπηρετεί στην αεροπορία στρατού. Από την πρώτη στιγμή όταν τελείωσε την Σχολή Ευελπίδων, είχε έντονη επιθυμία να κατέβει στην Κύπρο να βοηθήσει στον απελευθερωτικό αγώνα κατά των αποικιοκρατών Άγγλων. Την ευκαιρία που επεδίωκε θα την βρει τον Φεβρουάριο του 1964. Διαπιστώνει από κάποιο τυχαίο γεγονός, μετά από επίσκεψη στο σπίτι Κύπριου συνάδελφου του, και αφού ο φίλος του θα φύγει μυστικά για το νησί, ότι υπάρχει αποστολή για την Κύπρο. Αμέσως ανεβαίνει στο Αρχηγείο Στρατού και ζητά επιτακτικά να συμμετάσχει και αυτός στις αποστολές. Θα αναχωρήσει με μυστική αποστολή στις 7 Μαΐου 1964, επικεφαλής 55 υπαξιωματικών που μαζί τους μετέφεραν 130 τόνους πυροβόλα και πυρομαχικά.
Στην Κύπρο αρχικά θα αναλάβει διοικητής στο ζωτικό χώρο κοντά στο φρούριο του Αγίου Ιλαρίωνα. Με την ίδρυση της 31ης Μ.Κ. με έδρα την Ευρύχου Σολέας, θα αναλάβει διοικητής του 3ου Λόχου. Στις 26 Ιουλίου 1964 γυρίζει στην Αθήνα, για να παρευρεθεί στους γάμους της αδελφής του Αθηνάς. Και ενώ είχε την δυνατότητα να παραμείνει για αρκετές μέρες, πληροφορείται για την όξυνση της κατάστασης στην Κύπρο. Γυρίζει στο νησί στις 6 Αυγούστου και φτάνοντας στην Λευκωσία περνά από την Διοίκηση. Εκεί του επιδίδουν να μεταφέρει προσωπικά την διαταγή προς τον Διοικητή Καταδρομών για προώθηση της 31ης Μ.Κ., στο μέτωπο Μανσούρας – Κοκκίνων. Με εκπαίδευση 25 ημερών η Μ.Κ. αναχωρεί την νύκτα 6 προς 7 Αυγούστου και φτάνει στην περιοχή ΠΕΖΕΜΑ ΝΥΜΦΩΝ, όπου και θα αναλάβει την αποστολή της.

Τυλληρία Κύπρου Αύγ. 1964, άνδρες της 31 Μοίρα Καταδρομών, του 33 ΛΟΚ (φωτό Ι. Αυλωνίτης)

Την επομένη μέρα 7 Αυγούστου στις 15.30 ξεκίνησε η επίθεση. Η 31 ΜΚ κινήθηκε σε δύσβατη περιοχή και μεγάλη κλίση εδάφους. Στο Λωρόβουνο οι καταδρομείς επιτέθηκαν από δυτικά, σε δυο κατευθύνσεις. Στα αριστερά ο 1ος Λόχος βόρεια και στα δεξιά ο 3ος Λόχος νότια. Ακολουθούσαν ο 2ος Λόχος και ο Λ.Υ. – Δ.Μ. Ο Διοικητής της Μοίρας βρισκόταν με τον 3ον Λόχο στην πιο δύσκολη κατεύθυνση. Το έδαφος δύσβατο και εξαιρετικά ανώμαλο. Εκεί συνάντησαν τις σοβαρότερες αντιστάσεις και υπέστησαν απώλειες. Ο Υπλχος Παπαγεωργίου οδηγούσε τους άνδρες του και ετοιμαζόταν να εισέλθει και να εκκαθαρίσει εχθρικό φυλάκιο, όταν δέχθηκε τα εχθρικά πυρά. Ένας από τους άνδρες του που βρέθηκε δίπλα του, του έσκισε το πουκάμισο και έδεσε το τραύμα με επίδεσμό. Ο Υπλχος επιδιώκοντας να μην διακοπεί η ορμή της επίθεσης φώναξε "Δεν είναι τίποτα παιδιά, μάχεσθε". Λίγο αργότερα ο ήρωας ξεψύχησε. Ο Διοικητής της Μοίρας έτρεξε επί τόπου, γονάτισε, πήρε το σφυγμό του και διαπίστωσε τον θάνατο του. Σε ελάχιστα λεπτά μετά τον Υπλχο έπεσε νεκρός και ο διαβιβαστής του, καταδρομέας Γεώργιος Απληκιώτης. Ενώ οι τραυματιοφορείς προσπαθούσαν να μεταφέρουν τους πεσόντες, ο οπλοπολυβολητής Μιχαήλ Κουσουλίδης προωθήθηκε και άνοιξε πυρ, για να τους καλύψει, μια βολίδα τον πέτυχε στο μέτωπο φονεύοντας τον ακαριαία.

Γεώργιος Απληκιώτης

Μιχαήλ Κουσουλίδης

Η οικογένεια πληροφορείτε το τραγικό γεγονός. Η Μητέρα του σαν γνήσια Ρουμελιώτισσα για να παρηγορήσει τους υπόλοιπους έλεγε "είχα τρία αγόρια, το ένα το εδικαιούτο η πατρίδα". Την επόμενη χρονιά η αδελφή του θα γεννήσει το πρώτο της παιδί. Ο γαμπρός του είπε ότι θα το ονομάσει Νίκο προς τιμή του Θείου του. Σήμερα ο Νίκος είναι καρδιολόγος στην Πάτρα και μαζί με τον αδελφό του Αλέξη που είναι γιατρός στη Σαντορίνη και όλη την οικογένεια συμμετέχουν κάθε χρόνο, τη δεύτερη Κυριακή του Αυγούστου, στο μνημόσυνο που οργανώνει και τελεί η ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ.

Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας απενεμήθη στον Νικόλαο Παπαγεωργίου το Μεταλλείο Ανδρείας και με Προεδρικό Διάταγμα του απενεμήθη ο βαθμός του Αντιστράτηγου. Στην Κύπρο, στην περιοχή που ο ήρωας μας έδωσε την ζωή του, υπάρχει στρατόπεδο πεζικού που φέρει το όνομα του, καθώς και οδός στην κωμόπολη Κάτω Πύργος Τηλλυρίας. Κάθε χρόνο με την παρουσία του Υπουργού Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας τελείται το μνημόσυνο των ηρώων.

Ενα μικρό αφιέρωμα για την μαρτυρική γή που έπεσε ο ήρωας από την Άννα Βίσση: