Διακόπι Φωκίδας

Πηγή:  http://mistereblog.com

Μικρές πληροφορίες: Το Διακόπι (παλαιότερο όνομα Γρανίτσα) είναι ένα χωριό του νομού Φωκίδας χτισμένο στους πρόποδες του ορεινού όγκου των Βαρδουσίων και απέχει 3 χλμ. από τις όχθες της τεχνητής λίμνης του Μόρνου. Παλαιότερα αποτελούσε αυτόνομη κοινότητα, αλλά ανήκει πλέον στον Δήμο Δωρίδας με πρωτεύουσα το Λιδωρίκι.

Είναι ένα από τα χωριά που περιτριγυρίζουν το Νομό Φωκίδας. Βρίσκεται ανάμεσα σε 2 βουνά όπου από την μία βρίσκεις τον Προφήτη Ηλία και από την άλλη την Παναγία. Βρίσκεται 275 χλμ έξω από την Αθήνα και στην διαδρομή του συναντάς την Θήβα, την Λιβαδειά, την Αράχοβα, τους Δελφούς και την κωμόπολη Λιδορικίου.

Φτάνοντας ήδη στα μισά της διαδρομής (Αράχοβα), συναντάς την ομορφιά της φύσης, με αρκετό πράσινο και με θέα την θάλασσα κοντά στην Ιτέα. Αρκετά χιλιόμετρα παρακάτω θα συναντήσεις την εκπληκτική παρόλα αυτά, τεχνητή λίμνη Μόρνου.

Είναι από εκείνα τα σημεία που σου κόβεται λίγο η ανάσα, καθώς απολαμβάνεις την θέα και σκέφτεσαι ότι τελικά υπάρχουν αρκετά πλούσια μέρη στην Ελλάδα, για να επισκεφθείς. Το εκπληκτικό που συμβαίνει στην λίμνη, είναι η αστείρευτη θέα και ζωή που περνά μπροστά από τα μάτια σου. Από την μια μεριά έχεις τα καταπράσινα βουνά που υψώνονται κατά μήκος της λίμνης ενώ οικόσιτα ζώα όπως μοσχαράκια, άλογα, πρόβατα, βοσκούν στην άκρη της λίμνης και σε όλη την πεδιάδα. Γυρνώντας το κεφάλι προς το Διακόπι, βλέπεις να στέκεται χιονισμένο στο ύψος του, το βουνό της Γκιόνας.

Το χωριό Διακόπι, απέχει κοντά δυο ώρες από τους Δελφούς (αν είναι ανοιχτό το μουσείο να το επισκεφθείτε) και μισή ώρα από το Λιδωρίκι. Έχει ένα γήπεδο μπάσκετ, για τους πιο αθλητικούς τύπους, μια κεντρική πλατεία με την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, έναν ξενώνα και αρκετά γεφυράκια πάνω από το ρέμα. Χειμώνα καλοκαίρι έχεις την απίστευτη ακουστική του ρέματος όπου μπορείς να απολαύσεις το φρέσκο τρεχούμενο νερό.

Αν είσαι λάτρης του πράσινου και της εξοχής, σίγουρα θα λατρέψεις τα μικρά ρυάκια που διαπερνούν το χωριό, τα πετρόκτιστα σοκάκια, όπως και δυνατότητες ίππευσης αλλά και χρήσης καγιάκ.

Κατά την διαδρομή θα συναντήσεις όπως είπα και πιο πάνω, αρκετά μοσχαράκια που λιάζονται ελεύθερα στην φύση, ακόμα και μέσα στην μέση του δρόμου. Χήνες που άνετα θα σε κυνηγούσαν και προβατάκια να συνοδεύονται από τσοπανόσκυλα μεγάλων διαστάσεων. Αν είσαι οδηγός ή αναβάτης, θα πρέπει να έχεις το νου σου, γιατί οι τετράποδοι φύλακες δεν αστειεύονται!

Tip: Καλύτερα να μην κινείσαι με πόδια/ποδήλατο/μηχανάκι, αλλιώς πρόσεχε που πατάς.

Δυστυχώς (ή ευτυχώς) αν δεν έχεις προμηθευτεί τρόφιμα ή ότι χρειαστείς στο χωριό, θα πρέπει να μετακινηθείς μέχρι την κωμόπολη του Λιδωρικίου για τον απαραίτητο εφοδιασμό. Το κακό είναι πως τα πρώτα υλικά και απαραίτητα αν θες την άποψη μου, θα τα βρεις σχεδόν διπλή τιμή και αυτό δεν τους τιμά καθόλου.

Αν θες να πιεις ζεστή και καλή σοκολάτα και να εξυπηρετηθείς σωστά, μπορείς να πας στο café Αδιδώ, όπου αν και πολύ μικρό, ήταν αρκετά cozy, με στυλ, ωραία μουσική και ένα σφηνάκι κρασομελάκι ζεστό, δώρο για να ζεσταθείς.

 

Προσπάθησε να αφουγκραστείς κάθε λογιών δραστηριότητα στο χωριό, γιατί όχι μόνο θα ανοίξουν τα πνευμόνια σου, αλλά θα ηρεμήσεις πολύ. Ιδανικό για όσους ασχολούνται με γιόγκα.

Η θέα από ψηλά είναι μοναδική, συνδυάζοντας δυο στοιχεία της φύσης: Γη και νερό.