Eν Λιδορικίω....'' Ο ΜΑΡΚΑΛΟΣ ''...

Πηγή: www.lidoriki.com

Ο  τράγος  και  οι  γίδες  που  περιμένουν  υπομονετικά τη  σειρά τους…..
Πριν προχωρήσουμε στην  αφήγηση  των..” μαρκαλοϊστοριών “ , πιστεύουμε πως  είναι  απαραίτητο, να  εξηγήσουμε τι  ακριβώς  είναι  ο ..” μαρκάλος “, φυσικά για  τους  μη..γνωρίζοντες, αν βέβαια  υπάρχουν.
Μαρκάλος  λοιπόν, είναι η  πράξη και  η  όλη  διαδικασία της  αναπαραγωγής  των  ζώων …

ΜΑΡΚΑΛΟΣ Νο 1
‘Όσοι  έμειναν στο  χωριό  μας στις δεκαετίας  ‘50, ‘60, ‘70 και  ίσως  και  μετέπειτα, θα  θυμούνται τον  αείμνηστο  Θόδωρο  Ταλιούρη,  Κρατικό  γεωπόνο,  που  ήταν η  ψυχή  του  Γραφείου Γεωργικής  Ανάπτυξης  στο  χωριό  μας, εξυπηρετώντας  βέβαια  και  όλα  τα  γύρω  Δωρικά χωριά. Ο αείμνηστος  Θόδωρος είχε  προσφέρει  πάρα  πολλά στην περιοχή  μας  και  ιδιαίτερα  στον τομέα  της  βελτίωσης  της  ράτσας  των  ζωντανών, φρόντισε και  έφερε  τραγιά  και  κριάρια  που πήγαιναν  τις  γίδες  τους για να..” συνεβρεθούν “ με  τον  τράγο, δίνοντας  για  αντάλλαγμα δύο  οκάδες  ρόβη, κάτι  σαν φακές ,και  είκοσι  δραχμές. Πολλή  δουλειά  καθημερινά, ουρά  οι..γίδες  και  οι..αφεντικίνες  τους και  φυσικά  ο ιδιοκτήτης  του  τράγου  έκοβε..μονέδα ..

Κίνησε  λοιπόν  κι’ η κυρά  Γαρέφω με  τη  γίδα  της, περίμενε  στην  ουρά  μέχρι  να’ρθει  η  σειρά  τους, ήρθε  κάποια  στιγμή  η..ώρα, και  όλα  πήγαν  καλά, ευχαριστημένοι όλοι,  γίδα  και  νοικοκυρά, και ήρθε και  η  ώρα  της  πλερωμής, τι σ’χρουστάου κυρ  Παναγιωτ’; Ρωτάει  η  Γαρέφω, δυο  οκάδες  ρόβη  κι’ ένα  εικοσάρ’κου, της  απαντάει, οπότε  η  κυρά  Γαρέφω εξομολογείται ότι τη  ρόβη  την έχει αλλά  δυστυχώς  δεν  έχει  το..εικοσάρικο, ο Παναγιώτης δυσανασχέτησε και  επέμεινε:  Α…δεν  ξέρω, αλλά  πρέπει  να  βρεις  και το  εικοσάρ’ικου,΄..
Δεν  έχου, τι  να  σ’ κάνου, απάνταγε  η κυρά  Γαρέφω, ανένδοτος  ο Παναγιώτης, είχε.μουλαρώσει, τα  πράγματα  άρχιζαν  να..αγριεύουν, οπότε  σε  μια  στιγμή, μη  αντέχοντας  άλλο  την  πίεση  η  Γαρέφω, ξαναμμένη  και ..νευριασμένη, ακούγοντας τον  Παναγιώτη να  επιμένει φωνάζοντας, και   ρωτώντας: και  τι  θα γίνει τώρα;
Γυρνάει  η  Γαρέφω, έτσι..μπαρουτιασμένη  όπως  ήταν  και  λέει  στο  Παναγιώτη: Δεν  ξέρου  κυρ’ Πααγιώτη  μ’, τι  να  σ’ που,…ΞΙΜΑΡΚΑΛΑ  ΤΗΝ…
Το τι  επακολούθησε  δεν  περιγράφεται , το  φαντάζεστε  πιστεύω ….

ΜΑΡΚΑΛΟΣ    Νο  2
Η δεύτερη  ..μαρκαλοϊστορία  μας έχει σαν  πρωταγωνιστή τον  αείμνηστο μπάρμπα Πανουργιά, Πανουργιά Κολοκύθα, που  ήταν  “ μάστορας “, όπως  λέμε  εμείς, δηλαδή για  όλα  τα  μερεμέτια, σοβάδες, ψευτοβαψίματα  κα ιό.τι  άλλο  χρειάζεται  μια  οικοδομή, έμενε  δε στο τελευταίο  σπίτι  του  χωριού  μας  στις  Λάκκες ..
Ο μπάρμπα  Πανουργιάς, ήταν  χιουμορίστας και  υπάρχουν  πολλές Λιδορικιώτες  ιστοριούλες που  πρωταγωνιστεί, θέλοντας, φαίνεται, να  τονώσει  τις  επιδόσεις στο  τραγάκι  που  είχε, πήγε  στον  Ταλιούρη, του  εξήγησε  την  κατάσταση, κι’ ο Ταλιούρης του  έδωσε  ένα  σακουλάκι με  μια  άσπρη  σκόνη, και  του  είπε να  τη  ρίξει  μέσα  στα  πλύματα,  νερό  μα  αλεύρι δηλαδή, που  δίνει  για τροφή  στον  τράγο..
Πήρε  το  σακουλάκι ο  Πανουργιάς το  πήγε  στο  σπίτι και  το  έβαλε  πάνω  στο  τζάκι, φάγανε  κοιμηθήκανε και  αργά  το  απογευματάκι, η  Πανουργιού, έφτιαξε  τα  καφεδάκια  τους τα  ήπιαν  ωραία – ωραία , αλλά π’ ό,τι , μολογούσε  μετά  ο  Πανυουργιάς, περνώντας  λίγο  η  ώρα και  σουρουπώνοντας τα  ..πράγματα ..αγρίεψαν κι’ όλη  τη  νύχτα..”πάλευαν“ με  τη  γριά   του, "κοντέψαμε να..πεθάνουμε", έλεγε  ο  ίδιος …τώρα  στα  γεροντάματα …

Αιτία;   Απλούστατη… η  θεια  η  Πανουργιού, αντί  για  ζάχαρη  είχε  ρίξει  στον  καφέ  ΤΗ  ΣΚΌΝΗ   ΓΙΑ  ΤΟ …ΜΑΡΚΑΛΟ ..!!

ΑΛΛΕΣ …ΜΑΡΚΑΛΟΪΣΤΟΡΙΕΣ

Ο ΜΠΑΡΜΠΑ ΜΗΤΣΟΣ Ο ΤΣΙΑΝΤΑΣ ΚΙ’ Ο…” ΜΑΡΚΑΛΟΣ “ …
Ποιός δεν  θυμάται τον  αείμνηστο  τον  μπάρμπα Μήτσο τον  Τσιάντα, τον Τσιαντομήτρο όπως  τον  λέγαμε, που  τον  παλιό  καλό  καιρό,  μαζί  με  τον  Αποστόλη  Κωστοαπαναγιώτου, μάζευαν  και..απασχολούσαν, τις  γίδες – μανάρες,  του  χωριού, που  ήταν και  πάρα πολλές τα χρόνια  εκείνα.

Γραφική  φιγούρα ο  μπάρμπα  Μήτσος, με  σγουρό  μαύρο  μαλλί, όλο  δαχτυλιδάκια που  έπεφταν.. "άτακτα" στο  μέτωπό  του, και  δυο  κομμάτια  καταγάλανου.. ουρανού για  μάτια, που  πάντα  όμως  ήταν  κατακόκκινα, ποιός  ξέρει άραγε .. γιατί.
Κάθε  πρωί  λοιπόν, πέρναγε  απ’ τον  κεντρικό  δρόμο και  με  την  καραμούζα  του, μια  μπρούτζινη παλιά ταχυδρομική  καραμούζα, έδινε  το  σινιάλο στις  νοικοκυράδες, να ..  "αμολύσουν" τη  μανάρα τους, να  την  λύσουν  δηλαδή, κι’ εκείνη  ήξερε το  δρόμο, έφευγε  τρέχοντας  και  χωνόταν  μέσα  στο  κοπάδι, που πήγαινε ο  μπάρμπα  Μήτσος για  βοσκή.
Μέσα  στο  κοπάδι των  ξένων  γιδιών, ο  μπάρμπα Μήτσος είχε  και  ένα  τράγο ο οποίος φρόντιζε  για τη..διαδικασία αναπαραγωγής της  κάθε  γίδας . Η αμοιβή ήταν 25  δραχμές, πολλοί όμως  απ’ τους  ..πελάτες, με  την  πρόφαση  πως  δεν  θέλουν να "γκαστρωθεί" η  γίδα  τους, αρνιόνταν να  πληρώσουν  το.. "εισιτήριο", ενώ απ’ την  άλλη μεριά  ο  μπάρμπα Μήτσος .."καιγόταν" για  τα  25άρικα .
Θέλοντας  λοιπόν να πάρει τα  25άρικα, καθιέρωσε την  περίπτωση του "πρώιμου μαρκάλου" και  μάλιστα  για  ενημέρωση των  χωριανών, έβαλε και  του  γράψανε  μια  ανακοίνωση – πρόσκληση , την οποία  κόλλησε στον  πλάτανο  της  Βαθειάς , και  η  οποία  έγραφε :
“ Όποιος  θέλει πρώιμο  μαρκάλο , να  πάει  στον ΄Κώστα το  Σφέτσο, ταβερνιάρη αλλά και  χασάπη  της  εποχής, 25  δραχμές ή 10 οκάδες  καλαμπόκι. Να  ξέρουν  όμως  όλοι ότι  θα  πάνε  όλοι  με τη…σειρά “.
Όταν είδαν  την  ανακοίνωση οι “ γνωστοί – άγνωστοι “ της  Βαθειάς, Διαμαντής, Σερεντέλος, Σαψαρής και..ΣΙΑ, καταλαβαίνετε  τι  έγινε . ..
 O  "μαρκάλος" όμως  φίλοι  μου, δεν  ήταν τοπικό  Λιδορικιώτικο... άθλημα, όοοχι  βέβαια, και  διατί  να  το... κρύψωμεν  άλλωστε, ήτο και  είναι “ Πανελλαδικής... εμβέλειας  σπορ, και δια  των γραφομένων  μας  το  αληθές διαβάστε …