Ζηλίστα ή Ζελίστα λεγόταν η σημερινή Κυδωνιά Ναυπακτίας, ένα χωριό που βρίσκεται κοντά στα σύνορα της Δωρίδας, λίγα μόλις χιλιόμετρα βορειο-δυτικά του Κριατσίου.
Τη δεκαετία του 60 έσπερναν και καλαμπόκι στο χωριό μας, η σπορά γινόταν το Μάη, τον Αύγουστο τα καλαμπόκια ήταν πολύ τρυφερά και πολύ νόστιμα, κατάλληλα για ψήσιμο αλλά ήταν και πάσχα για τα ασβούρια που μας ανάγκαζαν να ξενυχτάμε και εμεις που είμασταν μικρά παιδιά χτυπώντας γκαζοτενεκέδες για να τα απομακρύνουμε.
Η περισυλλογή του καρπού γινόταν κατά το τέλος Σεπτεμβρίου, όσο περίσευε από τους ασβούς και τις κίσες μεταφερόταν αποθήκευόταν στο κατώγι στο οποίο συνήθως αποθηκευόταν και βαρέλια κρασιού, κάστανα μαζί με κακατσίδες κλπ. Όταν τέλειωνε ο κύκλος των φθινοπωρινών εργασιών, λίγο μετά τον τρύγο και το μάζεμα του κάστανου και το πάτημα των σταφυλιών και είχε κρυώσει ο καιρός , ενώ ο μούστος έβραζε στα βαρέλια ο νοικοκύρης φώναζε τους συγχωριανούς, να μαζευτούν ένα βράδυ για να ξεφλουδίσουν το καλαμπόκι, έτσι σχεδόν κάθε μέρα γινόταν και κάποιο ξεφλούδι σε κάποιο από τα σπίτια του χωριού. Για ευκολία χρησιμοποιούσαν συνήθως μία πρόκα 45άρα, ως βοηθητικό εργαλείο για να ανοίγουν στην άκρη τα φύλλα και εν συνεχεία τραβώντας τα προς τα κάτω να απελευθερώνουν τον καρπό, παράλληλα πρόσεχαν να αφήνουν δύο φύλλα για να μπορούν να δένουν και να κρεμούν τον καρπό για να ξεραθεί.
Η περισυλλογή του καρπού γινόταν κατά το τέλος Σεπτεμβρίου, όσο περίσευε από τους ασβούς και τις κίσες μεταφερόταν αποθήκευόταν στο κατώγι στο οποίο συνήθως αποθηκευόταν και βαρέλια κρασιού, κάστανα μαζί με κακατσίδες κλπ. Όταν τέλειωνε ο κύκλος των φθινοπωρινών εργασιών, λίγο μετά τον τρύγο και το μάζεμα του κάστανου και το πάτημα των σταφυλιών και είχε κρυώσει ο καιρός , ενώ ο μούστος έβραζε στα βαρέλια ο νοικοκύρης φώναζε τους συγχωριανούς, να μαζευτούν ένα βράδυ για να ξεφλουδίσουν το καλαμπόκι, έτσι σχεδόν κάθε μέρα γινόταν και κάποιο ξεφλούδι σε κάποιο από τα σπίτια του χωριού. Για ευκολία χρησιμοποιούσαν συνήθως μία πρόκα 45άρα, ως βοηθητικό εργαλείο για να ανοίγουν στην άκρη τα φύλλα και εν συνεχεία τραβώντας τα προς τα κάτω να απελευθερώνουν τον καρπό, παράλληλα πρόσεχαν να αφήνουν δύο φύλλα για να μπορούν να δένουν και να κρεμούν τον καρπό για να ξεραθεί.
 |
| Κροκύλειο 2003, αναπαράσταση του εθίμου |
Τα παιδιά έπαιρναν μέρος στο ξεφλούδι τις πρώτες ώρες (6-8) και η χαρά τους ήταν να δίνουν σάλτα και να χώνονται μέσα στα φλούστρια (φλέσουρα), όταν έρχονταν οι μεγάλοι η νοικοκυρά κερνούσε τα παιδιά κάποιο γλυκό ,συνήθως χαλβά που είχε φτιάξει για την περίσταση και τα έδιωχνε διακριτικά.. Οταν έφευγαν τα παιδιά οι ενήλικες οι οποίοι έβγαζαν σχεδόν όλη τη δουλειά το άρχιζαν τα καλαμπούρια, έπιναν κρασί ,έλεγαν διάφορα ανέκδοτα ακατάλληλα για ανηλίκους και φυσικά το έριχναν στο τραγούδι, διηγιόντουσαν ιστορίες από τα παλιά , ενώ οι σπιτονοικοκυρές προσέφεραν κρασί, τσίπουρο, τηγανίτες και καμία πίτα.
Πηγή κειμένου: grammenioxia.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.