Στα αποκαλυπτήρια της προτομής του ΔΙΑΚΟΥ στην Αρτοτίνα τον Αύγουστο του 1930 ήταν προσκεκλημένος και ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Παρνασσιδέων “Η ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ” Δημ. Τσιπούρας, ο οποίος απάγγειλε το επόμενο ποίημα:
ΣΤΟ ΔΙΑΚΟ ΤΗΣ ΑΡΤΟΤΙΝΑΣ
Ποιός είδε τέτοιο θάμασμα, παράξενο μεγάλο,
Να στέλνουν δώρα τα βουνά, πεσκέσια τόνα στ’ άλλο!
Βαρδούσια το κεσέμι σας, που στείλατε σφαχτάρι,
στις Καταβόθρες, ψήθηκε στο μέγα πανηγύρι,
πάνω ’π’ ανθίζαν τα κλαριά κι έβγαζε η Γης χορτάρι,
στην Αλαμάνα στο πλευρό και δίπλα στο Γεφύρι.
Πεντέλη, το πεσκέσι σου, κατάλευκο, χιονάτο,
πόστειλες στα μαυριδερά και τα ψηλά Βαρδούσια.
Για δες πώς στέκει σήμερα ολόρθο, αιώνιο!... Νά το!
Θαρρείς τσαπράζι αργυρό σε στήθια αντρίκια πλούσια!
Θεέ μου! Πόσο είναι τρανά στοιχειών βουνών τα δώρα!
Ποιό άλλο ταίριαζε σφαχτό σε γλέντια οχτωχρόνια,
οπόθρεψε αστείρευτο και τότε κι ως τα τώρα
ένα λαό ολόκληρο και θα τον θρέφει αιώνια;
Κι ύστερα, τι ασπρότερο, σαν του ηλιού αχτίνα,
μπορούσε από τον κόρφο της η μάνα η Πεντέλη
να στείλει στην μανούλα του την ένδοξη Αρτοτίνα,
τραγούδι στα εκατόχρονα δίχως φωνή και τέλι;
Κι ο μυροβόλος Υμηττός πλέκοντας λίγες δάφνες
«πάρ’ τες, μου λέει προσταχτικά, βουνά, λαγκάδια σχίσε·
είναι η γιορτή του Διάκου μας, παιδί της Γκιώνας είσαι,
κι αυτή ’ναι ριζιμιά γιορτή, δεν είν’ από τις ξάφνες.
Στον πιο όμορφον ήρωα, του Σεφεριού μαγνάδι,
το Απολλώνειο κλαρί απ’ τη μυρωμένη χώρα
της δόξας της αμάραντης, σύρε τα πας αχνάδι!»
Αλήθεια! πόσο είναι τρανά στοιχειών βουνών τα δώρα!
Αναδημοσίευση από το βιβλίο του Κωνσταντίνου Γ. Τσέλιου
“Ο Αθανάσιος Διάκος στο δημοτικό τραγούδι” σελ. 92
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.