Η κτηνοτροφική μονάδα 1.000 προβάτων από δυο αδέρφια στο Λιδωρίκι Φωκίδας

Το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνεται κάποιος όταν μιλάει με τον Γιάννη Τσιάντα, κτηνοτρόφο από το Λιδωρίκι Φωκίδας, είναι η απεριόριστη αγάπη του για το επάγγελμα του κτηνοτρόφου. Η αγάπη αυτή, που μεταδόθηκε από τις προηγούμενες γενιές κτηνοτρόφων της οικογένειας, υπήρξε ο κινητήριος μοχλός για τη δυναμική κτηνοτροφική πορεία που ακολούθησε. Ο Γιάννης μαζί με τον αδελφό του, Δρόσο, μετά από χρόνια δουλειάς και προσπάθειας, κατάφεραν να αυξήσουν το ζωικό κεφάλαιο που κληρονόμησαν, να φτιάξουν το δικό τους τυροκομείο και εργαστήριο παρασκευής ζυμαρικών, αλλά και να αποκτήσουν το δικό τους κατάστημα λιανικής πώλησης, μέσω του οποίου προωθούν τα προϊόντα τους. «Θυμάμαι τον εαυτό μου από μικρό παιδί να τριγυρνά ανάμεσα στα ζώα και τότε ήξερα ήδη ότι θα ασχοληθώ με τον κτηνοτροφικό τομέα. Όταν, λοιπόν, κληρονομήσαμε με τον αδελφό μου 500 πρόβατα από τον πατέρα μας, ξέραμε πως με πολλή δουλειά και πρόγραμμα θα μπορούσαμε να επεκτείνουμε την κτηνοτροφική μονάδα. Σήμερα, έχουμε καταφέρει να έχουμε 1.000 πρόβατα και 200 αγελάδες», αναφέρει στην «ΥΧ» ο Γιάννης.

Ο Γιάννης Τσιάντας, κτηνοτρόφος από το Λιδωρίκι Φωκίδας

Τυροκομείο

Στόχος, όμως, του Γιάννη δεν ήταν μόνο η αύξηση του ζωικού κεφαλαίου, αλλά και η βιωσιμότητα της παραγωγής του και η απόδοση προστιθέμενης αξίας στα προϊόντα του. Αφού, λοιπόν, εντάχθηκαν σε πρόγραμμα Leader και σε συνδυασμό με την ιδία χρηματοδότηση, τα δύο αδέλφια έφτιαξαν το δικό τους τυροκομείο. «Θέλαμε να πουλήσουμε με έναν καλύτερο τρόπο τα προϊόντα μας και να μη βασιζόμαστε μόνο στους εμπόρους. Δημιουργήσαμε έτσι το τυροκομείο στο οποίο παράγουμε φέτα, γιαούρτι και ψιμοτύρι, το οποίο αποτελεί ένα τοπικό παραδοσιακό προϊόν και παρασκευάζεται από στραγγιστό γιαούρτι, τριμμένη φέτα και τριμμένο ανθότυρο. Το ψιμοτύρι αποτελεί ένα καθαρά τοπικό προϊόν της περιοχής, καθώς δεν είναι διαδεδομένο στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας».

Εκτός, όμως, από το τυροκομείο, τα δύο αδέλφια έχουν δημιουργήσει και ένα εργαστήριο παρασκευής ζυμαρικών, στο οποίο παράγουν χυλοπίτες και τραχανά: «Η περιοχή του Λιδωρικίου είχε μεγάλη παράδοση στα ζυμαρικά, καθώς κάθε σπίτι έφτιαχνε τα δικά του ζυμαρικά. Έτσι, μας ήρθε η ιδέα, αφού είχαμε και τον χώρο να παραγάγουμε χυλοπίτες και τραχανά με δικό μας γάλα, για τον κόσμο που δεν μπορεί να τα φτιάξει μόνος του στο σπίτι του, αλλά και για εκείνους που επισκέπτονται το χωριό», τονίζει ο Γιάννης.

Προώθηση προϊόντων

Τα προϊόντα της οικογένειας Τσιάντα διατίθενται από το κατάστημα που έχουν δημιουργήσει τα δύο αδέλφια, στο οποίο περιλαμβάνονται μόνο τα δικά τους παραδοσιακά προϊόντα. Η απόφασή τους ήταν να πωλούν τα προϊόντα τους μόνο τοπικά για να καταφέρουν να κρατήσουν την ποιότητα που επιθυμούν: «Διαθέτουμε το δικό μας κρεοπωλείο και γαλακτοπωλείο στο οποίο μπορεί να βρει κανείς όλα τα προϊόντα που παράγουμε».

Τα υφιστάμενα προβλήματα

Τα προβλήματα, όμως, που αντιμετωπίζει σήμερα ο κλάδος της κτηνοτροφίας φοβίζουν τον Γιάννη πως σε λίγα χρόνια θα επηρεάσουν δραματικά τον αριθμό των κτηνοτρόφων στην Ελλάδα. «Η πτώση στην τιμή του πρόβειου γάλακτος φέτος κατά 30%-40%, η μειωμένη απορροφητικότητα της αγοράς, αλλά και οι αυξημένες εισαγωγές ζώων αποτελούν κάποια από τα προβλήματα που, αν δεν λυθούν, θα επηρεάσουν τη βιωσιμότητα των κτηνοτρόφων, με αποτέλεσμα να διώξουν πολλούς  από το επάγγελμα».

Ο Γιάννης τονίζει πως η ελληνική κτηνοτροφία έχει αρκετές προοπτικές, αρκεί να υπάρξει η σωστή στήριξη. Επισημαίνει, επίσης, πως εκτός από τα εθνικά προβλήματα, υπάρχουν και τοπικά προβλήματα, όπως αυτό που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι στο χωριό του: «Οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι που βρίσκονται κοντά στη λίμνη του Μόρνου αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την αδειοδότηση των μονάδων τους, που εμποδίζει και την είσοδό τους σε προγράμματα. Το κράτος μάς λέει ότι η μονάδα πρέπει να απέχει 1.500 μέτρα μακριά από τη λίμνη του Μόρνου, παρόλο που οι μονάδες προϋπήρχαν της κατασκευής της λίμνης. Αν και έχουμε παρουσιάσει τις λύσεις που διαθέτουμε, καμία κυβέρνηση δεν έχει δώσει απαντήσεις».

Πηγή: https://www.ypaithros.gr