Διανύουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Χριστού μας, αντιλαμβανόμενοι ήδη ότι ο φετινός εορτασμός του Αγίου Πάσχα θα είναι διαφορετικός.
Συμπληρώθηκε ένας μήνας από την ημέρα που η Ελληνική Κυβέρνηση έθεσε περιοριστικά μέτρα στις μετακινήσεις των πολιτών, στη λειτουργία σχολείων, των επιχειρήσεων, κλπ, με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας.
Το μοναδικό όπλο μας απέναντι στην ανεξέλεγκτη εξάπλωση του φονικού ιού COVID-19, είναι η απομόνωση και ο εγκλεισμός. Το γεγονός ότι το όπλο αυτό το χρησιμοποιήσαμε έγκαιρα και παραδειγματικά, συνέδραμε βοηθώντας το έργο της επιστημονικής κοινότητας, από την οποία ήδη λαμβάνουμε αισιόδοξα μηνύματα για το άμεσο μέλλον.
Οι συνθήκες φέτος θα μας στερήσουν τη χαρά της συνύπαρξης και του συνεορτασμού της Λαμπρής, αλλά θα γνωρίζουμε όλοι ότι είμαστε ενωμένοι ενάντια στον αόρατο εχθρό και σίγουρα θα τον νικήσουμε.
Η μοναδική επιπλέον θυσία που πρέπει να κάνουμε, είναι λίγη υπομονή ακόμα. Γι’ αυτό, ας δούμε όλοι την εβδομάδα των Παθών του Χριστού μας, ως τη χρονική περίοδο μετάβασης από τον φόβο και το θάνατο προς την Ανάσταση και τη χαρά της Ζωής.
Τα διδάγματα της Ορθόδοξης Πίστης και η Σταυρική Θυσία του Χριστού μας, των αρετών της Ταπείνωσης, της Υπομονής, της Αλληλεγγύης και της Αγάπης για τον Συνάνθρωπο, ας οδηγούν τη σκέψη όλων μας.
Το 13ο οδοιπορικό της εκπομπής και ο Νίκος Μάνεσης μας ταξιδεύουν στην Άμφισσα και τα χωριά της ορεινής Φωκίδας. Σε έναν τόπο ευλογημένο δίπλα στον μεγαλύτερο ελαιώνα της χώρας, η κάμερα καταγράφει την καθημερινότητα και τις δραστηριότητες των κατοίκων στα ορεινά παραλίμνια χωριά της Γκιώνας, μέσα από δεκάδες προσωπικές ιστορίες που αποτυπώνουν τη ζωή δίπλα στο φράγμα του Μόρνου και την τεχνητή λίμνη από όπου υδρεύεται η πρωτεύουσα.
Η εκπομπή ταξιδεύει και στον χρόνο, ξεναγώντας μας στο βυθισμένο χωριό, το Κάλλιο, το οποίο στέκει σαν φάντασμα κάθε φορά που η στάθμη της λίμνης κατεβαίνει.
60’ στην Άμφισσα, το Προσήλιο, την Καλοσκοπή, και τη Στρώμη, τη Συκιά, το Λευκαδίτι και το Λιδωρίκι.
Οι ιστορίες ξετυλίγονται…
Οι κάτοικοι του «σκοτεινού χωριού»
Η Συκιά είναι, ίσως, το μοναδικό μέρος της χώρας όπου για δύο μήνες τον χρόνο ο ήλιος δεν ανατέλλει ποτέ, ενώ ακόμη και το καλοκαίρι, η ηλιοφάνεια δεν ξεπερνά τις δύο ώρες. Το κτηνοτροφικό χωριό, χτισμένο στις ρίζες της μεγαλύτερης ορθοπλαγιάς των Βαλκανίων, κρύβεται ανάμεσα στις πλαγιές της Γκιώνας με τους μόνιμους κατοίκους να δίνουν μάχη με τις πολικές θερμοκρασίες.
Ο καθηγητής Πανεπιστημίου από το Στρασβούργο και διακεκριμένος συγγραφέας δεκάδων βιβλίων που έχει στήσει την νέα του «έδρα» στα ορεινά της Φωκίδας.
Ο παλιός οικισμός φάντασμα
Το χωριό Κάλλιο (πρώην Βελούχι ή Βελούχοβο), στους πρόποδες των Βαρδουσίων, ήταν ένας από τους παλαιότερους οικισμούς της Ρούμελης. Χάθηκε όμως στο βυθό της λίμνης μετά τη δημιουργία του φράγματος του Μόρνου.
Στα ερείπια της αρχαίας Καλλίπολης
Οι ανάγκες ύδρευσης της πρωτεύουσας, με τη δημιουργία της λίμνης του Μόρνου, όχι μόνο ξεσπίτωσαν κατοίκους οικισμών αλλά «έπνιξαν» και σημαντικές αρχαιότητες. Από την αρχαία Καλλίπολη το μόνο που στέκεται πάνω από το νερό είναι η Ακρόπολη με τα κυκλώπεια τείχη.
Ο τελευταίος βυρσοδέψης της Χάρμαινας
Μαζί με τον αδελφό του, προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανό το τελευταίο από τα δεκάδες βυρσοδεψία που υπήρχαν στα ταμπάκικα της Άμφισσας μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Η φυτική κατεργασία του δέρματος, η οποία προοριζόταν για βιβλιοδεσία με χρυσοτυπία, είναι μια τέχνη που πεθαίνει μαζί με το τελευταίο ταμπάκικο.
Το ιστορικό γυαλί -καφενέ της Άμφισσας
Το ιστορικό καλλιτεχνικό καφενείο του Μαστρονικολόπουλου με τη θεατρική σκηνή από όπου περνούσαν όλα τα αθηναϊκά μπουλούκια έως και τη δεκαετία του 60’. Είναι το καφενείο που επέλεξε ο σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος το 1975, για να πραγματοποιήσει τα γυρίσματα της ταινίας ο «Θίασος». Μοναδικές διηγήσεις για θρύλους του ελληνικού θεάτρου.
Και... πράκτορας τραπέζης
Είναι ηλικιωμένος, ιδιοκτήτης ενός μικρού καφεπαντοπωλείου τρίτης γενιάς στο Λιδωρίκι αλλά και ο τραπεζίτης του χωριού αφού είναι πράκτορας αμερικάνικης τράπεζας.
Ακόμη, η ... τσαγκάρισσα του Λιδωρικίου, το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας, ο Σύλλογος γυναικών... εισαγωγής και το «στοιχειό της Άμφισσας».