Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2019

Η ιστορία του Διακοπίου

Από το 1836 το Διακόπι ανήκε στο Δήμο Αιγιτίου ως Γρανίτσα και το 1869 έγινε πρωτεύουσα του Δήμου Υαίας. Το 1912 αναβαθμίστηκε σε Κοινότητα, περιλαμβάνοντας και τον οικισμό Λούτσοβο, ο οποίος αποσπάστηκε το 1919. Η λέξη Γρανίτσα είναι σλαβική και σημαίνει όρια, σύνορα (υπάρχει και η εκδοχή ότι πήρε το όνομα από οικογένεια Γρανίτσα, που ήρθε από την Ευρυτανία). Το 1927 μετονομάστηκε σε Διακόπι. Η ονομασία προήλθε από το τοπωνύμιο Διακοπή, όπου ο Διάκος σκότωσε κάποιον Τούρκο αγά και διακόπηκε η μάχη.



Το χωριό είναι χτισμένο στις δυτικές πλαγιές των Βαρδουσίων, σε υψόμετρο 650 μέτρων, με θέα προς τη Μακριά Ράχη. Διασχίζεται από μικρορέματα και χωρίζεται σε συνοικισμούς. Ένας συνοικισμός έφερε το προσωνύμιο «Ραπτομαχαλάς» όπου ράπτες έραβαν τα ντόπια ρούχα και τσαγκάρηδες έφτιαχναν γερά τσαρούχια, με τα οποία προμήθευαν τα χωριά της Δωρίδας, όμως οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν κτηνοτρόφοι και γεωργοί που καλλιεργούσαν από δημητριακά, μέχρι και μετάξι. Το χωριό ήταν κεντρικό σταυροδρόμι, πέρασμα από τα Βαρδούσια (Κόρακα) προς την κοιλάδα του Μόρνου, το Κάλλιο, το Στενό, το Λιδωρίκι και το 1879 αριθμούσε 1280 κατοίκους.

Προς το γειτονικό Κλήμα εντοπίστηκαν ίχνη αρχαίου οικισμού και ακρόπολης, όπου υπάρχει η πιθανότητα να βρήκαν αντίσταση οι Ρωμιοί, οδηγούμενοι από το Μάνιο Ακίλιο Γλαβρίωνα, κατεβαίνοντας από τα Βαρδούσια για να κατακτήσουν τη Ναύπακτο (191 π.Χ.).

Πλούσια η δράση του χωριού και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Στα 1825 εδώ έγινε μάχη με τους Τούρκους. Στο κεφαλοχώρι τότε Γρανίτσα, το Δεκέμβριο του 1825, συνήλθαν οι αντιπρόσωποι της Δωρίδας και εξέλεξαν Πληρεξουσιο της Επαρχίας για τη Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον Αναστάσιο Λιδωρίκη. Στις 30 Ιουνίου του 1826 ο Σκαλτσοδήμος νίκησε τους Τούρκους στο Χάνι του Σκορδά (Καραπιστόλη), μετά από τη μάχη στους Πενταγιούς. Στη Γρανίτσα το 1827 οι αντιπρόσωποι των χωριών του Λιδωρικίου εξέλεξαν καπετάνιο τους το Σαφάκα, ενώ Γρανιτσιώτης ήταν και ο οπλαρχηγός Βασίλης Μαστραπάς.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019

Η μάχη της Άμπλιανης και η επιστολή του Δήμου Σκαλτσά

Η Μάχη της Άμπλιανης ήταν πολεμική εμπλοκή της επανάστασης του 1821 με αποτέλεσμα νίκη των Ελλήνων με πολλά λάφυρα και κατατρόπωση των Οθωμανών. Η μάχη της Άμπλιανης έγινε στις 14 Ιουλίου 1824

Η Μάχη της Άμπλιανης

Τα γεγονότα πριν τη μάχη


Καινούργιος στρατιωτικός ορίστηκε ο Δερβίς Πασάς, στον οποίο ο Σουλτάνος έδωσε ρητή εντολή να προστάξει και τους Πασάδες των Ιωαννίνων Βριώνη και της Ευβοίας Καρυστινό, ο μεν να εισβάλει στην Ακαρνανία, ο δε στην Αττική. Αυτός δε, ο Δερβίς Πασάς να ενωθεί με τους Πασσάδες Μπερκόφτζαλη, Ιουσούφ Πασά και Αμπάζ Πασά Ντίμπρα να εισβάλει στην Ανατολική Στερεά με δεκαπέντε χιλιάδες στρατό.

Ο Δερβίς όμως αντί να βάλει σε ενέργεια τις διαταγές αποφάσισε να ενεργήσει μόνος του. Με τ’ ασκέρι του, που έφτανε τις δώδεκα χιλιάδες, ξεκίνησε από το Ζητούνι, τη σημερινή Λαμία, στα μέσα τού Ιούνη. Αφού πέρασε το Σπερχειό κι έ­φτασε στις Θερμοπύλες, έστησε στρατόπεδο για να κρατήσει ανοιχτό το δρόμο του ανεφοδιασμού του. Έμεινε ο ίδιος σ’ αυτό με 2500 πεζούς και 500 κα­βαλάρηδες κι έστειλε τις αποδέλοιπες δυνάμεις του, κάτω από τις διαταγές τού Αμπάζ πασά και τού Περκόφτσαλη, να χτυπήσουν τα Σάλωνα.

Οι Έλληνες ήταν στρατοπεδευμένοι στην Άμπλιανη, ανάμεσα δηλαδή στα Σάλωνα και το Χάνι της Γραβιάς. Βρίσκονταν εκεί ο Νάκος Πανουριάς, ο Γιώργης Δράκος, ο Γιώτης Δαγκλής, ο Διαμαντής Ζέρβας κι ο Περραιβός με διακόσιους πενήντα Σουλιώτες.

Η προφυλακή τού τούρκικου ασκεριού έπιασε, στις 6 του Ιούλη, το Χάνι της Γραβιάς, αφού πριν ζώγρησε ως τρακόσιες φαμελιές από τα γύρω Βλα­χοχώρια. Την ίδια νύχτα ο Μήτσος Κοντογιάννης, ο Σκαλτσοδήμος κι ο Σιαφάκας ρίχνονται αιφνιδια­στικά στους εχθρούς, τους βάζουν σ’ αναταραχή κι ελευθερώνουν τις φαμελιές.

Στις 8 τού Ιούλη μια σημαντική τούρκικη δύναμη παράτησε το Χάνι της Γραβιάς και προχωρά προς το Λιδωρίκι, όπου βρισκόταν με λίγα παλικάρια ο Σκαλτσάς. Τους χτυπάνε οι Τούρκοι και θα τους έλιωναν όλους αν δεν έφτανε σε βοήθειά τους ο Σαφάκας με τρακόσιους πενήντα Κραβαρίτες. Τρεις φορές πάτησαν τις θέσεις των δικών μας οι εχθροί και τρεις φορές οι Έλληνες τους ξεφώλιασαν απ’ αυτές. Στο τέλος οι Τούρκοι πισωδρόμησαν παίρ­νοντας μαζί τους ίσαμε οχτώ χιλιάδες γιδοπρόβατα.

Ο Κίτσος Τζαβέλας βρισκόταν στα Τριζόνια της Λωρίδας. Απ’ αυτά γράφει στις 10 τού Ιούλη στην κυβέρνηση:

«Ενταύθα επληροφορήθην ότι επλησίαζον οι εχθροί εις τα Σάλωνα. είδον τον κίνδυνον της πατρίδος και την απελπισίαν των αδυνάτων, και απεφάσισα να υπά­γω αυτός εγώ εναντίον των».

Στις 13 τού Ιούλη κινήθηκε από το Χάνι της Γραβιάς όλη η Τούρκικη δύναμη που είχε συναχτεί εκεί, πάνω από οχτώ χιλιάδες, έχοντας μαζί της και δυο κανόνια. Τράβαγαν για τα Σάλωνα.

Η εξέλιξη των γεγονότων


Οι Έλληνες ήταν στρατοπεδευμένοι στην Άμπλιανη, ανάμεσα δηλαδή στα Σάλωνα και το Χάνι της Γραβιάς. Βρίσκονταν εκεί ο Νάκος Πανουριάς, ο Γιώργης Δράκος, ο Γιώτης Δαγκλής, ο Διαμαντής Ζέρβας κι ο Περραιβός με διακόσιους πενήντα Σουλιώτες. Ο Πανουργιάς όταν έμαθε τα σχέδια αυτά κατασκεύασε στο μέρος αυτό ισχυρούς προμαχώνες, τους οποίους ενίσχυσε με πολλούς κορμούς χονδρών δέντρων. Η δύναμη του Πανουργιά δεν ήταν αρκετή για να αντέξει την ορμή των Οθωμανών. Ευτυχώς όμως έφτασαν ενισχύσεις από το Σούλι υπό τους οπλαρχηγούς Δράκο, Γιώτη Δαγκλή, Διαμάντη Ζέρβα και άλλους. Ακολούθως έφτασαν και ο Κίτσος Τζαβέλας και ο Π. Νοταράς αλλά και ο επίσης ντόπιος οπλαρχηγός Δήμος Σκαλτσάς.

Έτσι συνολικά δύο χιλιάδες γινόμενοι περίμεναν τους εχθρούς, οι οποίοι στις 14 Ιουλίου επιτέθηκαν στους Έλληνες, έχοντας και δύο πεδινά κανόνια. Η μάχη άρχισε στις 9 το πρωί, όταν χύθηκαν οι Τούρκοι να πάρουν με γιουρούσι τους δικούς μας. Μα ήταν τόση η φωτιά των Ελλήνων, που καρφώθηκαν μπροστά από τα έλατα, μη μπορώντας να κάνουν μήτε βήμα παραπέρα.

Ο πόλεμος, πεισματικός κι από τα δυο μέρη. Ο πόλεμος άρχισε με ακροβολισμούς, αλλά αμέσως οι Οθωμανοί όρμησαν με τα ξίφη στα χέρια εναντίον των Ελλήνων για να ανοίξουν δρόμο. Οι Έλληνες τους αντιμετώπισαν με γενναιότητα και τους ανάγκασαν να οπισθοχωρήσουν με μεγάλη φθορά. Οι Οθωμανοί δοκίμασαν και δεύτερη και τρίτη φορά, αλλά το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Μα να, φτάνουν να συντρέξουν τους δικούς μας οι Σαλωνίτες με τον Καλμούκη. Και η ζυγαριά αρχίζει να γέρνει. Ο Γιώργος Τζαβέλας, ο Λάμπρος Ζάρμπας, ο Γιαννούσης Πανομάρας γκαρδιώνουν τα παλικάρια τους, παρατάνε τα πόστα τους και κάνουνε τώρα αυτοί από τα πλάγια γιουρούσι πάνω στους Τούρ­κους. Ο Κίτσος Τζαβέλας, ο Γ. Δράκος, ο Χρ. Περραιβός, ο Δ. Ζέρβας αδράχνουν την ευκαιρία, μπήγουν τις νικητήριες φωνές και ρίχνονται πάνω στην Τουρκιά.

Η μάχη διήρκησε μέχρι το απόγευμα, ώσπου οι Σουλιώτες έτρεψαν τον εχθρό σε φυγή. Όλος ο ελληνικός στρατός έτρεξε από πίσω καταδιώκοντας τον εχθρό. Πανικόβλητοι οι εχθροί έτρεχαν πίσω να φτάσουν στο Χάνι της Γραβιάς και να γλιτώσουν. Μα οι δικοί μας δεν τους δίνανε καιρό μήτε ν’ ανασάνουν. Όλος ο ελληνικός στρατός έτρεξε από πίσω καταδιώκοντας τον εχθρό. Κι όπως οι εχθροί σπρώχνονταν ποιος θα προσπεράσει τον άλλον γκρεμίζονταν στο βάραθρο και τσακίζονταν πάνω στα βράχια. Οι Έλληνες στείλανε εκείνη τη μέρα «εις τον Άδην υπέρ τους πεντακοσίους». Από τους δικούς μας σκοτώθηκαν και πληγώθηκαν τριάντα εφτά. Πήραν λάφυρα τρία κανόνια, πολλά όπλα, πολεμοφόδια, σημαίες και άλογα, καθώς και την σκηνή του Μπερκόφτζαλη. Τα υπολείμματα του οθωμανικού στρατού επέστρεψαν στο Ζητούνι και διαλύθηκαν στις αρχές Οκτωβρίου.

Επιστολή του Δήμου Σκαλτσά, μετά την νίκη της Άμπλιανης


Επιστολή την 19 Ιουλίου 1824

Προς
τον εξοχότατον Γενικόν Διευθυντήν της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος
Μαυροκορδάτον.

Σας ειδοποιούμεν τα εδώ τρέχοντα εις τας 14 του παρόντος (Ιουλίου 1824) εκστράτευσε ο Ρούμελης Βαλέσης Δερβίς Πασάς διά τα Σάλωνα με 12.000 χιλ. Την αυτήν ημέραν συναντηθήκαμεν και ο πόλεμος ήρχισεν παρευθύς η ώρα ήταν εις τας 3 1/2 της ημέρας και εξ’ αυτής της ώρας μέχρι της δωδεκάτης της εσπέρας η μάχη εξηκολούθει αδιακόπως με πολύν θυμόν και με μεγάλην αντίστασιν των ένδοξων Ελλήνων.
Μετά εσπέρας έφθασαν εις βοήθειάν μας διάφορα ελληνικά σώματα στρατιωτικά και ερρίφθησαν αμέσως όλοι οι Έλληνες ως λέοντες κατ`επάνω του εχθρού. Αφού του επεριώρισαν όλους τους δρόμους, τον εκτύπησαν από όλα τα μέρη. Εσκότωσαν υπέρ τους χιλίους βαρβάρους. Του επήραν τρία κανόνια, όπου είχον, επτά φορτία φουσέκια και επτά σημαίας. Τις να μετρήση το πλήθος των τουφεκίων, γιαταγανιών και σπαθιών και ομοίων;
Πώς να διηγηθή κανείς την λαμπράν νίκην μας; Αι σκηναί, οι γουρνάδες και όλαι αποσκευαί των Τούρκων έγιναν λάφυρα των Ελλήνων. Άλλοι μεν από τους εχθρούς έπεσαν από τους βράχους, άλλοι δε επιάσαντο ζωντανοί από τους Έλληνας, και αν η νύχτα δεν εδιαφέντευε τους αυτούς εχθρούς εχάνοντο όλοι. Ελπίζομεν όμως να εύρωμεν σήμερον πολλοτάτους τρυπωμένους εις τους λόγγους.
Ας πανηγυρίση λοιπόν και αυτού η πόλις Μεσολογγίου αυτήν την λαμπράν νίκην, επειδή είναι μία νίκη όπου ομοιάζει με τας πλέον παλαιάς των προγόνων μας. Οι Τούρκοι ετράβηξαν προς το μέρος της Γραβιάς και οι ιδικοί μας τρέχουν από κοντά των ως λέοντες ορυόμενοι και ούτω ελπίζομεν εις την θείαν δύναμιν να τους ξεκάνωμεν όλους .
Ταύτα και με το προσήκον σέβας



15 Ιουλίου Άμπλιανη
Δήμος Σκαλτσάς



Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2019

Ο γάμος τα χρόνια του 1950 στο Τρίστενο

του Βασίλειου Νικολέτου

Την πενταετία 1950- 55 που ήμουνα στο χωριό, έγιναν πέντε γάμοι του Χαράλαμπου Θεοδ. Κούτρα με τη ζωή Νικ. Θεοχάρη από την Κερασιά. Η στέψη έγινε στην Κερασιά και το γλέντι στο Τρίστενο, το κούτρέικο σπίτι του Ζαρμακούπη δίπλα στην Πουρνάρα. Θυμάμαι πολύ έντονα τον μπάρμπα μου το Θόδωρο και πατέρα του γαμπρού πόσο ωραία τραγουδούσε. Ελεγε αυτός πρώτος το στίχο και επαναλάμβαναν οι άλλοι. Οργανα δεν υπήρχαν. Δεύτερος γάμος ήταν της Σοφούλας Χρι. Κολονέλου με τον Αθανάσιο Αδρασκέλα από την Κερασιά. Η στέψη έγινε στη Μεταμόρφωση Σωτήρος του Τριστένου και το γλέντι στο προικώο σπίτι της νύφης, το πρώην σπίτι του «Ζωγράφου». Εδώ θυμάμαι τον Παπαγιάννη από το Διχώρι που έπαιζε το κλαρίνο όλη την ημέρα και όλη τη νύχτα και χόρευαν οι συνδαιτημόνες. Τρίτος γάμος ήταν της Θεοδώρας Ιωάν. Κολονέλου με το Χρήστο Ράμμο από την Κερασιά. Οι αρραβώνες, η στέψη και το γλέντι έγιναν στο Τρίστενο στην εκκλησία και στο πατρικό σπίτι της νύφης. Εδώ θυμάμαι τους οργανοπαίκτες Γεώργιο Κατσόγιαννο (βιολί) και Γιάννη Καρρά (κιθάρα) από την Πενταγιού. Τέταρτος γάμος ήταν της Σωτηρίας Χριστ. Κολονέλου με τον Παναγιώτη Ξυλάγγουρα από την Πενταγιού. Η στέψη έγινε στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος Τριστένου και το γλέντι στο πατρικό σπίτι της νύφης. Ο πέμπτος γάμος ήταν της αδελφής της Πολυξένης με τον Αλέξανδρο Βελέντζα από το Διχώρι. Από τους δύο τελευταίους δεν θυμάμαι πολλά γιατί δεν συμμετείχα, ήταν καλοκαίρι και ήμουνα στο βουνό με τά γιδάκια μου.


Γάμος στο Υψηλό Χωριό, 1926

 Στους γάμους γίνονταν πολλά τελετουργικά - εθιμοτυπικά τα οποία δεν θυμάμαι και δεν μπορώ να περιγράψω. Θυμάμαι ότι η πρόσκληση στο γάμο γινόταν με ένα ξύλινο βαρελάκι κρασί,τσίτσα το έλεγαν. Γέμιζαν αυτό το βαρελάκι με κρασί και έστελναν ένα παιδί από σπίτι σε σπίτι. Το παιδί έλεγε σε όποιον του άνοιγε «είστε καλεσμένοι στο γάμο» (από τη νύφη η το γαμπρό ανάλογα). Ο σπιτονοικοκύρης / κυρά έπινε μία γουλιά κρασί ευχόμενος η ώρα η καλή και έτσι αποδεχόταν την πρόσκληση. Προσκαλείτο όλο το χωριό. Γίνονταν πολλές προετοιμασίες και τελετουργικά την εβδομάδα πριν την Κυριακή του γάμου. Η οικογένεια της νύφης είχε τις περισσότερες φροντίδες και έφερε το μεγαλύτερο βάρος. Στο σπίτι του γαμπρού ή της νύφης όπου θα γινόταν το γλέντι ετοίμαζαν το τραπέζι. Η οικογένεια του γαμπρού ή της νύφης έσφαζε ενα τραγί η κριάρι και αφού έκοβε το κρέας σε μικρά κομμάτια το έβαζε μέσα στο πλοία το κάκαβο μετά το βράσιμο του κρέατος έριχναν στο ζουμί μπόλικα μακαρόνια ρύζι ή πατάτες για να χορτάσει ο κόσμος Αυτό ήταν το βασικό φαγητό του τραπεζιού το οποίο συμπλήρωναν διάφορες πίτες ντολμάδες τυρί και ψωμί πλιατοκάκαβο. Μετά το βράσιμο του κρέατος, έριχναν στο ζουμί μπόλικα μακαρόνια, ρύζι η πατάτες για να χορτάσει ο κόσμος. Αυτό ήταν το βασικό φαγητό του τραπεζιού, το οποίο συμπλήρωναν διάφορες πίτες, ντολμάδες, τυρί και ψωμί. Πλιατοκάκαβο ήταν ένα μεγάλο καζάνι που είχε κάθε οικογένεια όπου μέσα σε αυτό η κάθε νοικοκυρά έβαζε και έβραζε τα άπλυτα ρούχα για να πλύνει, ήταν ένα είδος πλυντηρίου.

Εδώ πρέπει να πούμε ότι συνεισφορά στο τραπέζι είχαν οι περισσότεροι χωριανοί και κυρίως οι συγγενείς. Πήγαιναν στο τραπέζι πίτες, ντολμάδες, τυρί, ψωμί και ότι άλλο τρόφιμο είχαν. Το μυστήριο του γάμου (η στέψη) γινόταν στην εκκλησία του χωριού της νύφης και το τραπέζι-γλέντι στο χωριό και σπίτι όπου θα κατέληγε η για κατοικία το ζευγάρι. Ο γάμος (στέψη) γινόταν την Κυριακή το πρωί στην εκκλησία μετά τη θεία λειτουργία και το γλέντι με πολλά τελετουργικά στο σπίτι με μεσημεριανό τραπέζι και τελείωνε αργά το βράδυ νύχτα. Υπήρχε και το έθιμο τη Δευτέρα και Τρίτη οι νεόνυμφοι δεν έβγαιναν από το σπίτι. Εάν η νύφη ήταν από άλλο χωριό μπροστά από το γαμπρό και τη συνοδεία του που πήγαινε να πάρει τη νύφη, προπορευόταν αγγελιοφόρος νεαρός με μαντήλι μαξιλάρι στο χέρι προκειμένου να αναγγείλει στη νύφη ότι ο γαμπρός έρχεται. Ηταν ο σκαιχιάρης. Το ίδιο συνέβαινε και με την επιστροφή του γαμπρού με τη νύφη οπότε ο αγγελιοφόρος ανακοίνώνε στους συγγενείς του γαμπρού ότι η στέψη έγινε και το ζευγάρι έρχεται. Ετσι ξεκινούσε το γαμήλιο γλέντι που συνήθως τελείωνε τα ξημερώματα της Δευτέρας.
Παροιμία: Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη.

Αθήνα  20- 5- 2019
 Βασίλειος Κ. Νικολέτος
 εκ Τρίστενου  Δωρίδος

Πηγή: εφημ. Πενταγιώτικοι Στοχασμοί ΑΦ 118 


Αξίζει επίσης να διαβάσετε:






Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2019

Νέα παγκάκια στην πλατεία της Κερασιάς


Νέα παγκάκια απέκτησε η πλατεία της Κερασιάς. Στην ανακοίνωση του Συλλόγου μέσω της σελίδας του fb ΚΕΡΑΣΙΑ Φωκίδαςδιαβάζουμε:

Ευχαριστούμε την Γιάννα και τον Γιώργο Δαρακλή για την σημαντική χορηγία για τα ξύλα και τα υλικά για τα παγκάκια της Πλατείας του χωριού μας ,αξίας 1000ευρω. Είναι σημαντικό να υπάρχουν τέτοιοι υποστηρικτές στο χωριό μας, που συμβάλλουν στην πρόοδο και στην ευημερία του τόπου μας.
Ευχαριστούμε ειλικρινά γιατί όλοι έχουμε ώφελος από παρόμοιες πράξεις και ελπίζουμε να γίνεται παράδειγμα και σε επόμενους κοινωφελείς σκοπούς.
Ευχαριστούμε τον Κο Νικηφόρο Γκανο και Γιάννη Γκανο για την τοποθέτηση τους στην πλατεία !!!



Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2019

Έργα στο Ψηλό Χωριό με έσοδα του κληροδοτήματος Κοντώση




Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την εκτέλεση έργων από τα έσοδα του κληροδοτήματος με την επωνυμία «Κληροδότημα Ιωάννη Κοντώση» δημοσίευσε ο Δήμος Δωρίδος με καταληκτική ημερομηνία την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου.

Το κληροδότημα Ιωάννη Κοντώση έχει ως περιουσιακά στοιχεία, διαμερίσματα που βρίσκονται σε πολυκατοικία στην Αθήνα επί των οδών Αλκμάνους και Σισίνη 8, (περιοχή Ιλίσια- Χίλτον). Από όλη την κληρονομιαία περιουσία του αποβιώσαντος το έτος 1929 Ιωάννου Κοντώση, η τότε Κοινότητα Νουτσόμβρου και μετέπειτα Κοινότητα Υψηλού Χωριού, πέτυχε τελικά να περισώσει, ένα μόνο οικόπεδο, το οποίο χτίστηκε με το σύστημα της αντιπαροχής σε ποσοστό περίπου 50% . Με αυτόν τον τρόπο περιήλθαν στην ιδιοκτησία του Δήμου Δωρίδος που είναι ο καθολικός διάδοχος των πρώην Δήμων, έξι (6) διαμερίσματα και ισάριθμες θέσεις στάθμευσης στην πυλωτή της πολυκατοικίας, καθώς και μία αποθήκη στο υπόγειο. Τα διαμερίσματα είναι κατανεμημένα ως εξής:
Στον 1ο όροφο δύο διαμερίσματα επιφανείας 98,00 και 75,00 τ.μ αντίστοιχα
Στον 2ο όροφο ένα διαμέρισμα επιφανείας 84,00 τ.μ
Στον 3ο όροφο δύο διαμερίσματα επιφανείας 98,00 και 75,00 τ.μ αντίστοιχα
Στον 6ο όροφο ένα διαμέρισμα επιφανείας 51,00 τ.μ
Τα έσοδα από τα ενοίκια των διαμερισμάτων αυτών περιέχονται στον προϋπολογισμό του Δήμου Δωρίδας και προορίζονται αποκλειστικά για την Τοπική Κοινότητα Υψηλού Χωριού.

Δικαίωμα συμμετοχής στην πρόσκληση του Δήμου έχουν Εργολάβοι Δημοσίων Έργων καθώς και Εμπειροτέχνες, που πληρούν τις προϋποθέσεις που προβλέπονται από τη νομοθεσία για την εκτέλεση έργων Η επιλογή του αναδόχου θα γίνει με απ' ευθείας ανάθεση  με κριτήριο την χαμηλότερη προσφορά, με ποσοστό έκπτωσης επί του προϋπολογισμού για τα παρακάτω έργα:

1. «Ασφαλτόστρωση δρόμου από Οικία Νικοπούλου έως Κοιμητήριο»Τ.Κ Υψηλού Χωριού,προϋπολογισμού: 10.775,00 ευρώ με το Φ.Π.Α
2. «Αγορά και τοποθέτηση κιβόλιθων από Πλατεία έως Οικία Νικόπουλου»Τ.Κ Υψηλού Χωριού,προϋπολογισμού: 17.460,00 ευρώ με το Φ.Π.Α
3. «Επένδυση με πέτρα μάνδρας από Οικία Λαβίδα έως Μεγάλη Βρύση»Τ.Κ Υψηλού Χωριού, προϋπολογισμού: 9.350,00 ευρώ με το Φ.Π.Α

 Για περισσότερες πληροφορίες και την παραλαβή της σχετικής τεχνικής περιγραφής του έργου και εντύπου προσφοράς, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο Δήμο Δωρίδας. Αναλυτικά όλη η πρόσκληση εδώ.
 

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2019

Η ιστορία του Αλποχωρίου






Για την ονομασία του χωριού υπάρχουν πολλές εκδοχές .

Μία από αυτές είναι ότι η περιοχή που βρίσκεται το χωριό, ανήκε στον Αχμέτ Αλή προύχοντα του Λιδωρικίου και επειδή υπήρχαν πολλά νερά και καλλιεργείτο με κηπευτικά την ονόμαζαν Αλή- Μποχώρ (κήπος του Αλή στα Τούρκικα) Αλμποχωρ - Αλποχώρι

Άλλη εκδοχή είναι ότι το χωριό ιδρύθηκε από τους καταδιωγμένους από τους Τούρκους Αλποχωρίτες Σουλίου (υπάρχει χωριό Αλεποχώρι Ιωαννίνων) στα μέσα του 18ου αιώνα οι οποίοι του έδωσαν το όνομα του χωριού τους .

Δυστυχώς η μετανάστευση έδιωξε τους πάνω από 350 κατοίκους που είχε το χωριό τη δεκαετία του 40 και ευτυχώς που λίγες οικογένειες παρέμειναν εκεί και ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Έτσι στο χωριό διαμένουν όλο το χρόνο 15-20 κάτοικοι ενώ το καλοκαίρι κατοικούν πάνω από 100.


 


Οι φωτογραφίες χρονολογούνται προ 100 χρόνων περίπου

Πηγή:
κείμενα http://www.alpoxori.gr

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2019

Παράταση για ένα μήνα στο κτηματολόγιο Φωκίδας

Με απόφαση του υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Δ. Οικονόμου δώθηκε νέα παράταση, έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2019, στην υποβολή των δηλώσεων (του άρθρου 2 του ν. 2308/1995) του Εθνικού Κτηματολογίου, για τους κατοίκους της ημεδαπής, σε περιοχές των Περιφερειακών Ενοτήτων Βοιωτίας και Φωκίδας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

Θυμίζουμε ότι λίγες ημέρες νωρίτερα δώθηκε ανάλογη παράταση και για τους κατοίκους εξωτερικού, η οποία λήγει στις 29 Οκτωβρίου 2019.


Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2019

Βόρειο τόξο Φωκίδας - Ορεινοί Όγκοι

της Αφροδίτης Παπαθανάση
Αύγουστος 2019
Συνηθίζουμε να «αναπαράγουμε» αιτήματα ανάπτυξης σε βάθος δεκαετιών.
Είναι όμως αυτό σωστό; 
Από τη μια ουσιαστικής σημασίας αναπτυξιακά ζητήματα στη Φωκίδα, έμειναν στο συρτάρι, όπως ο διαγώνιος άξονας Μπράλλος – Αντίρριο, καμιά παρέμβαση δεν έγινε τα τελευταία χρόνια για τον άξονα Μαλανδρίνο – Λιδωρίκι, όπως καμιά  ενώ παρέμβαση δεν έγινε για τα θέματα της αδειοδότησης των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων γύρω από την λίμνη του Μόρνου.
Τα παραπάνω ζητήματα σηματοδοτούν αναπτυξιακά την ενδοπεριφερειακή ανισότητα της Φωκίδας, την υστέρηση της ως τουριστικό προορισμό και την εμπλοκή στις δυνατότητες του κτηνοτροφικού και μεταποιητικού τομέα γαλακτοκομικών προϊόντων, στην περιοχή.
Αυτά νομίζω είναι καθαρά σε όλους.
Όπως καθαρό είναι το αν και ποιοι ασχολήθηκαν με αυτά, με δημόσιο λόγο και ενέργειες.
Καθώς τα χρόνια περνούν στα προβλήματα αυτά έρχονται να προστεθούν ζητήματα και εμείς οφείλουμε να δούμε τις νέες ανταγωνιστικές εποχές και με τον ορίζοντα των νέων προκλήσεων.
Στις νέες προκλήσεις έρχονται κεφαλαιώδη ζητήματα περιβαλλοντικής προστασίας και διαχείρισης υδατικών αποθεμάτων, με απλά λόγια για τη Φωκίδα, πως προστατεύουμε δάση, οικοσυστήματα, βοσκοτόπια.
Θα μιλήσουμε για εθνικά πάρκα στα Βαρδούσια και στο Δήμο Καλλιέων, περιοχές υψηλής πολιτισμικής και περιβαλλοντικής αξίας;
Θα δούμε ζητήματα ενίσχυσης κινήτρων διαμονής στις περοχές αυτές με συγκεκριμένα προγράμματα που μειώνουν το κόστος διαμονής, όπως ζητήματα εξοικονόμησης ενέργειας, ή που ενισχύουν την πολιτιστική υπεραξία της περιοχής μέσω επενδύσεων στην ψηφιακή τεχνολογία.
Η ανάπτυξη είναι κάτι εύθραυστο και δυναμικό ταυτόχρονα. Θέλουμε ρίζες ισχυρές, όχι κινήσεις μηχανικής επανάληψης.

Με αφορμή συναντήσεις, συνέδρια και εκδηλώσεις, #καταθέτουμε_θέση για την Ορεινή Φωκίδα.


ΒΑΡΔΟΥΣΙΑ – ΔΕ ΚΑΛΛΙΕΩΝ – ΕΘΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

1. Με το αναθεωρημένο Περιφερειακό Χωροταξικό Πλαίσιο Στερεάς Ελλάδας (ΦΕΚ 299/14.12.2018) η Ευρυτανία χαρακτηρίζεται ως Περιφερειακό Πάρκο Ορεινής Αμιγούς Φύσης και Ορεινής Μεσογειακής Παραδοσιακής Κληρονομιάς.
1.1. Θέλουμε να συζητήσουμε κάτι ανάλογο για συγκεκριμένες περιοχές στη Φωκίδα, όπως για παράδειγμα τις Δημοτικές Ενότητες Βαρδουσίων και Καλλιέων;

2. Μπορούμε, με ανοιχτό μυαλό, να ακούσουμε το τι θέλουν οι τοπικές κοινωνίες σε αυτές τις περιοχές – που πρέπει πρώτες να ερωτηθούν – για την ολιστική προστασία τους, με την αντίληψη ότι τα χωριά τους μπορούν και πρέπει να γίνουν μικρές κυψέλες παραγωγικών δραστηριοτήτων;
2.1. Περιοχές, εθνικά πάρκα, όπως για παράδειγμα Βαρδούσια και ΔΕ Καλλιεων.
2.2. Με παραδοσιακούς τους οικισμούς, με κανόνες αρχιτεκτονικής πολιτιστικής προστασίας, που αυτόματα όμως συνεπάγεται περιορισμούς στη δόμηση.
2.3. Περιοχές όπου για τις υδάτινες πηγές και πόρους, στα πλαίσια και της κλιματικής αλλαγής, θα προσέξουμε πολύ τα επόμενα χρόνια.
2.4. Περιοχές όπου τα σχέδια βελτίωσης για τα βοσκοτόπια γίνονται υψηλή προτεραιότητα, ανάγκη που μαζί με την ορθολογική, διαφανή και δίκαιη διάθεση τους είναι καθολική για τον νομό.

ΜΕΤΡΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΣΕ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

3. Οι παραπάνω περιορισμοί, αν καταλήγαμε ότι αξίζουν αυτές οι περιοχές πλαίσιο προστασίας, θα έπρεπε να αντισταθμιστούν με μικρά και απόλυτα εξειδικευμένα μέτρα ενίσχυσης τους.
Μεταξύ αυτών θα μπορούσαν να είναι:
3.1. Παρεμβάσεις και τεχνολογικές εφαρμογές που να βοηθούν την εξοικονόμηση ενέργειας σε παραδοσιακούς οικισμούς και που να επιτρέπονται βάσει των αρχιτεκτονικών κανόνων.
3.2. Με κριτήριο την προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς και την άρσης ανισοτήτων και μειονεκτικότητας, κύρια για τα ορεινά, να αναζητήσουμε ρήτρα στα προγράμματα εξοικονόμησης που να ενισχύει πολλαπλάσια το ποσοστό επιχορήγησης για έργο και τεχνολογίες εξοικονόμησης στις περιοχές αυτές.
3.3. Μικρό, σαφές, απόλυτα στοχετευόμενο πρόγραμμα.
3.4.Πρόγραμμα με δεκαετή ορίζοντα για οικιστικές παρεμβάσεις, που θα αναπαλαιώσουν με σεβασμό κτίρια, γεφύρια, σχολεία, μνημεία. Γίνονται προσπάθειες ανάλογες και από το Leader και από το Υπ. Πολιτισμού με την Περιφέρεια, αλλά, ίσως να ξέραμε καλύτερα που βαδίζουμε αν ο σχεδιασμός μας ήταν συνολικός.
3.5.Η υπογειοποίηση των καλωδίων του ΑΔΜΗΕ εντός των οικισμών που έχουν χαρακτηριστεί παραδοσιακοί, αλλά και των χωριών που το ύφος τους το επιβάλλει, έπρεπε να έχει γίνει χθες.
3.6. Το πολιτιστικό αποτύπωμα να συναντηθεί με τις νέες τεχνολογίες για να ζωντανέψουν μύθοι, τόποι, ιστορίες.
Ας συνεργασθούμε με το Υπουργείο Πολιτισμού, το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνικού – που έχει εφαρμόσει την τεχνολογία αυτή- και τις αρμόδιες Διαχειριστικές Αρχές που ασχολούνται με τις νέες τεχνολογίες και η ψηφιακή απεικόνιση ολογραμμάτων, π.χ. για τον Ναό του Ηρακλέους στην Πυρά μπορεί να γίνει αλήθεια.
3.7. Η ανάπτυξη δικτύων μονοπατιών και στη Δωρίδα και την Παρνασσιδα, είναι σημείο που από όλους έχει εμπεδωθεί ως αναγκαίο βήμα ήπιας ανάπτυξης.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΔΕ ΚΑΛΛΙΕΩΝ ΑΠΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

4.Ο χαρακτηρισμός της περιοχής της Δημοτικής Ενότητας Καλλιέων θα δημιουργούσε ασπίδα, όχι καθολική, αλλά ισχυρή, για την εξορυκτική δραστηριότητα και την παρουσία ανεμογεννητριών σε δασικές εκτάσεις και αλπικά τοπία υψηλής περιβαλλοντικής αξίας.

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
5.Μέτρα και παρεμβάσεις πολιτικής προστασίας, όπως δεξαμενές πυροπροστασίας.
6.Και για τα χρόνια που έρχονται και θα είναι διαφορετικά, πολιτικές και μέτρα, για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, στις πηγές, τα υδατικά μας αποθέματα, τα βοσκοτόπια.

ΤΟ ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ και Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ

7. Το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού πρέπει να προετοιμαστεί για την κλιματική αλλαγή.
Η επένδυση για τεχνητό χιόνι προϋποθέτει διαθεσιμότητα νερού και φθηνή ενέργεια, το δεύτερο σημείο είναι περισσότερο εύκολα αντιμετωπίσιμο με το σχεδιασμό για ΑΠΕ που ήδη προβλέπεται.

ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ – ΜΕΙΩΣΗ ΚΟΣΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

8. Η βόρεια πύλη εισόδου στο νομό από Λαμία πρέπει ταυτόχρονα να γίνει - το γρηγορότερο δυνατόν- και πύλη εισόδου για το φυσικό αέριο, που θα βοηθήσει στη μείωση κόστους ενέργειας σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

ΒΟΙΩΤΙΚΟΣ ΚΗΦΙΣΟΣ – ΚΛΕΙΣΤΟ  ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ – ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ

9. Ο Βοιωτικός Κηφισός πρέπει να αντιμετωπιστεί ως κλειστό οικοσύστημα με παρεμβάσεις και σε Φωκίδα και στους άλλους νομούς, σε θέματα αποχετεύσεως και συνολικής περιβαλλοντικής και πολιτιστικής προστασίας.
9.1. Η αντίληψη αυτή, του συνδυασμού περιβαλλοντικού και πολιτιστικού συστήματος θα μας βοηθήσει στο να εκπονήσουμε και διεκδικήσουμε πόρους για τα θέματα των βιολογικών στις ΔΕ Γραβιάς και Παρνασσού, αλλά και
9.2. Να διεκδικήσουμε πόρους για την αρχαιολογική - ιστορική και πολιτιστική ανάδειξη και προστασία του πλούτου της περιοχής.

ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ – ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ – ΧΑΝΙ – ΠΥΡΡΑ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ

9.3. Οι νέες τεχνολογίες και εδώ θα μας φανούν χρήσιμες, ας σκεφτούμε για παράδειγμα τη δυνατότητα για την ψηφιακή αναπαράσταση της μάχης στο Χάνι ή και το Ναό του Ηρακλέους στην Πυρρά.

ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

10. Οι συμπολίτες μας στις περιοχές αυτές γνωρίζουν πολύ καλύτερα από εμάς, τις ιδέες και τις μελέτες μας, τις ανάγκες πρόσβασης, τα προβλήματα των κτηνοτρόφων, τις ευκαιρίες για ήπια τουριστική ανάπτυξη και εναλλακτικό τουρισμό, πεζοπορία, ορειβασία, συλλογή μανιταριών και άλλα όμορφα πράγματα.
Δεν είμαστε περισσότερο ευαίσθητοι από αυτούς.
11. Την παράκληση για συζήτηση θέτουμε, καθώς στα χρόνια που περνούν και χάνονται κατανοούμε όλο και καλύτερα ότι όποια περιοχή στην Ελλάδα πραγματικά προστατεύτηκε, με κανόνες αλλά και με κίνητρα, δημιούργησε υπεραξίες.
12. Όπως υπεραξίες δημιουργούν δρώμενα και εκδηλώσεις που σέβονται την πολιτιστική κληρονομιά, τους ήχους, τα τραγούδια, τους χορούς.
13. Αποτελεί ευθύνη μας να θέσουμε πεδία συζήτησης.
Βέβαια, πρόταση θα βρεθεί, καλύτερη και ουσιαστικότερη, αν ακούσουμε αυτούς που βιώνουν τον τόπο τους.
Στο 2ο ΜΕΡΟΣ θα γράψουμε, μια φορά ακόμη, αναλυτικά όσο μπορούμε για τα ζητήματα γύρω από την Λίμνη Μόρνου, την Α5,  την Κτηνοτροφία, τις αδειοδοτήσεις των εκεί εγκαταστάσεων.

Σχετικές αναρτήσεις:

Σάββατο 31 Αυγούστου 2019

Επειός, ο γιος του Πανοπέα από τη Φωκίδα

Ποιος έφτιαξε τον Δούρειο Ίππο; Ο άγνωστος πυγμάχος και αρχιτέκτονας που ξεγέλασε τους Τρώες (βίντεο με αναπαράσταση)...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/epios-o-agnostos-pigmachos-ke-architektonas-pou-dimiourgise-ton-dourio-ippo/

Ποιος έφτιαξε τον Δούρειο Ίππο; Ο άγνωστος πυγμάχος και αρχιτέκτονας που ξεγέλασε τους Τρώες (βίντεο με αναπαράσταση)...


Όπως πηγαίνουμε από Θήβα προς Δελφούς συναντάμε τη γενέτειρα του Πλουτάρχου τη Χαιρώνεια. Ακριβώς δίπλα βρίσκεται ο Άγιος Βλάσιος Λειβαδιάς. Η αρχαία μυκηναϊκή πόλη «Πανοπεύς», με τα κυκλώπεια τείχη, μια από τις σημαντικότερες πόλεις του «Κοινού των Φωκέων». Λέγεται πως η πόλη πήρε το όνομά της απ τον πατέρα του Επειού, τον Πανοπέα. Οι κάτοικοι του Πανοπέα σύμφωνα με τον Παυσανία δεν ήταν Φωκείς, αλλά Φλεγύες, που διέφυγαν στην Φωκίδα, από τον Ορχομενό....

Ο Επειός ήταν γιος του Πανοπέα, από την πόλη Πανοπεύς που βρίσκεται στη σημερινή διαδρομή από Θήβα προς Δελφούς. Ο Επειός είχε μια πανέμορφη αδελφή την Αίγλη που σύμφωνα με τον Ησίοδο την ερωτεύτηκε ένα όμορφο βασιλόπουλο ο Αιγίμιος, αλλά την παντρεύτηκε τελικά ο Θησέας που για χάρη της εγκατέλειψε την Αριάδνη στη Νάξο. Ο Επειός πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο μαζί με τους συντρόφους του, τον Σχεδίο και τον Επίστροφο προσφέροντας στην εκστρατεία τριάντα φωκικά πλοία. Στους νεκρικούς αγώνες προς τιμήν του Πατρόκλου, από τον Αχιλλέα, κέρδισε πολλές διακρίσεις ως σπουδαίος πυγμάχος. Η παράδοση λέει πως η καταγραφή αυτών των αγώνων αποτελεί και την πρώτη αθλητική περιγραφή αγώνων σε γραπτή μορφή. Συντάκτης φυσικά ήταν ο Όμηρος. 

Ο Επειός εκτός από σπουδαίος πυγμάχος είχε εξαιρετικές τεχνικές γνώσεις. Γι αυτό και στην ιστορία δεν έμεινε ως αθλητής, αλλά ως αρχιτέκτονας που κατασκεύασε μια από τις πιο σπάνιες προκλήσεις της ιστορίας. Τον Δούρειο Ίππο. 




Ο κατασκευαστής του Δούρειου Ίππου 

 Η Αθηνά συμβούλευσε τον Οδυσσέα, να κατασκευάσει ο Επειός ένα μεγάλο ξύλινο άλογο. Πράγματι ο Επειός ανταποκρίθηκε. Δημιούργησε ένα ξύλινο άλογο με κρυφά ανοίγματα στις δυο πλευρές, το οποίο μπορούσε να χωρέσει πάνω από 2000 Αχαιούς. Η θεά τους είχε καθοδηγήσει να χαράξουν τη φράση: «Έλληνες Αθηνά χαριστήριον». Στα «σπλάχνα» του αλογου μπήκαν οι πιο γενναίοι, ανάμεσά τους ο Οδυσσέας, ο Διομήδης, ο Μενέλαος, ο Αίας, ο Νεοπτόλεμος και κατασκευαστής Επειός, που ήξερε να ανοίγει τις κρύπτες. Μπορεί το σχέδιο να ήταν καλά οργανωμένο ωστόσο σε περίπτωση που οι Τρώες τους ανακάλυπταν θα είχαν στα χέρια τους τα καλύτερα παλικάρια των Αχαιών. Οι υπόλοιποι Αχαιοί αποχώρησαν. Οι Τρώες ενώ προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν την ξαφνική φυγή των Αχαιών είδαν το Δούρειο Ίππο. Αν και υπήρχαν ενστάσεις και δισταγμοί αποφασίζουν να μεταφέρουν το ξύλινο δώρο της θεάς μέσα στην πόλη. Οι Αχαιοί άφησαν επίτηδες πίσω το Σίνωνα ώστε να πιαστεί αιχμάλωτος και να πει στους Τρώες αυτά που έπρεπε να ακούσουν. Έτσι τους είπε μια ψεύτικη ιστορία για το άλογο: Η βοήθεια της Αθηνάς στους Αχαιούς έπαψε υποτίθεται να υπάρχει όταν ο Οδυσσέας και ο Διομήδης άγγιξαν το Παλλάδιο με χέρια που είχαν διαπράξει φόνους. Το Παλλάδιο ήταν το μικρό ιερό, ξύλινο ειδώλιο της Αθηνάς, που προστάτευε την πόλη από τις πολιορκίες. Το είχε όμως κλέψει ο πανούργος Οδυσσέας. Ο Κάλχας, ο μάντης του στρατοπέδου των Αχαιών τους είπε πως η πράξη αυτή εξόργισε την Αθηνά η οποία δεν ήταν πια με το μέρος τους. Έπρεπε λοιπόν να φύγουν όσο γρηγορότερα γινόταν και να σταματήσουν άμεσα την πολιορκία. Γι αυτό έφτιαξαν το τεράστιο ξύλινο άλογο για να την εξευμενίσουν. 

«Η άλωση της Τροίας» Θεόφιλος Χατζημιχαήλ

Η Τροία πέφτει Οι Τρώες χάρηκαν με τη φυγή των Αχαιών και πίστεψαν τα λόγια του Σίνωνα τον οποίο και άφησαν ελεύθερο. Έτσι έβαλαν στην πόλη το ξύλινο άλογο της θεάς γκρεμίζοντας και ένα τμήμα από τις Σκαιές Πύλες για να χωρέσει. Η Κασσάνδρα τους προειδοποίησε αλλά μάταια. Η Τροία μέτραγε λίγες ώρες ζωής και η τραγωδία ερχόταν. Ο Επειός ήταν ο αφανής ήρωας και η ιστορία του είναι γνωστη στους περισσότερους. Όταν πήρε το δρόμο της επιστροφής μαζί με τους συντρόφους του έφτασε στην Κάτω Ιταλία και όπως συνηθιζόταν τότε ίδρυσε το Μεταπόντιο και ανήγειρε ναό προς τιμήν της θεάς Αθηνάς στον οποίο αφιέρωσε τα εργαλεία με τα οποία έφτιαξε το Δούρειο Ίππο...


Παρασκευή 30 Αυγούστου 2019

Έκθεση του Κοκκινιώτη ζωγράφου Χαράλαμπου Στέφου "Κατοχή - Πείνα"

ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ: Εγκαίνια 30 Αυγούστου 2019, 19:30

ΑΜΦΙΣΣΑ, Μουσείο Ελληνικής Επανάστασης – Οικία Πανουργιά

Ένα παλιό γνώριμο έργο, σε έναν νέο ελπιδοφόρο χώρο 




Η πρώτη περιοδική έκθεση στο καινούριο δημοτικό μουσείο, το Μουσείο Ελληνικής Επανάστασης ̶ Οικία Πανουργιά στην πρωτεύουσα του Δήμου, είναι γεγονός. Ένας φόρος τιμής στον καλλιτέχνη Χαράλαμπο Στέφο (1932-2009), που έζησε και δημιούργησε στη Φωκίδα, με το σημαντικό πολυετές του έργου να ξαναζωντανεύει σημεία των καιρών στον ισόγειο χώρο του ιστορικού μουσείου, αφιερωμένο στους εθνικούς αγώνες για Ελευθερία.

Η βιωμένη από τον ίδιον τον καλλιτέχνη εποχή της γερμανικής κατοχής, ιδωμένη με τα μάτια της νιότης του αποτυπώθηκε αργότερα, από το 1961 ως το 1965, με μία μεγάλη αποκαλυπτική σειρά έργων υπό τον τίτλο «Κατοχή ̶ Πείνα» να δηλώνει απερίφραστα τη ζωντανή μνήμη και την απορία για τον Άνθρωπο. 

Τα «προλεγόμενα» της περιοδικής αυτής έκθεσης παρουσιάστηκαν την ημέρα των εγκαινίων του μουσείου, δίνοντας το στίγμα του χώρου. Το σύνολο της εκθεσιακής παρέμβασης στο ιστορικό κτήριο αποκαλύπτεται την Παρασκευή 30 Αυγούστου 2019 στις 19:30. Η εικαστική παρέμβαση-έκθεση, σε σκηνογραφική επιμέλεια της αρχιτέκτονα-μουσειολόγου Τάνιας Παπαρίδη και σε γενικό συντονισμό της Μαρία-Νίκης Κουτσούκου, θα διαρκέσει ως τις 31 Δεκεμβρίου 2019.

Ώρες λειτουργίας: Παρασκευή ως Κυριακή 10.00-14.00 / Περιοδική έκθεση: Είσοδος Ελεύθερη.



Ο Πρόεδρος Δ.Σ. του Δικτύου Δελφών


ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Δήμαρχος Δελφών



Στον Χαράλαμπο Στέφο έχουμε αναφερθεί και σε αρκετές παλαιότερες αναρτήσεις 

 



Πέμπτη 29 Αυγούστου 2019

Σαν σήμερα το‘44

Σαν σήμερα 29 Αυγούστου το 1944, οι Γερμανοί με την συμβολή "Ελλήνων", έκαψαν το Λιδωρίκι ολοσχερώς! Πράξη εκδίκησης για την ήττα και τους νεκρούς που είχαν στην μάχη των Καρουτών με Αντάρτες του ΕΛΑΣ. Το χωριό έγινε στάχτη και μόνο ελάχιστα σπίτια διασώθηκαν από το μένος των Γερμανών. Περίπου δέκα, στον αριθμό.
 
Ένα από αυτά ήταν και του παππού μου, Δημήτρη Δρόσου η αλλιώς Πολυμενάκου. Παρατσούκλι που το πήρε, από τον αντιστράτηγο Πολυμενάκο της Μικρασιατικής Εκστρατείας, όπου συμμετείχε. Στρατιώτης βρέθηκε στις συμπληγάδες των βαλκανικών πολέμων με κατάληξη την τραγωδία της Μικρασιατικής Καταστροφής! Από πόλεμο σε πόλεμο, κοντά στα δέκα χρόνια έλειψε από το σπίτι.
Και σαν να μην έφθαναν αυτά, ανασεμό δεν είχαν οι εκπλήξεις του αιώνα του! Η Γερμανική κατοχή, ο Εμφύλιος ακόμα στα σπάργανα και έπειτα το κάψιμο του χωριού του. Πριν το Λιδωρίκι τυλιχτεί στις φλόγες και μετατραπεί σε ξέψυχο κουφάρι, οι κάτοικοι γνωρίζανε πολύ καλά τι επρόκειτο να τους συμβεί. Το πότε ακριβώς, το μάθανε από τους Άντάρτες που παρακολουθούσανε τις κινήσεις των Γερμανών.Ανάστατοι και μουδιασμένοι προσπαθούν να μαζέψουν τα πιο πολύτιμα από τα υπάρχοντα τους, τροφές, ρουχισμό, ζωντανά. Πολλά τα χώνουν μέσα σε λάκκους που σκάβουν, άλλα τα φορτώνουν σε μουλάρια και άλλα στην πλάτη. Ένα πλήθος απελπισμένων ανθρώπων που τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορεί και όσο μακρύτερα γίνεται για να σωθεί!
Την ίδια ώρα ο παππούς μονολογώντας έλεγε: «το δικό μου το σπίτι, δεν θα καεί! Την ψυχή μου δεν την έχασα, εκεί που πήγα (εννοούσε την Μικρασιατική Εκστρατεία). Δεν πείραξα κανέναν και κανενός το σπίτι δεν έκαψα».
Το σπίτι του τελικά δεν κάηκε. Οι Γερμανοί έβαλαν φωτιά στο αχούρι, εκεί που φυλάσσονταν τα ζωντανά στο κάτω μέρος του σπιτιού, δίπλα στο κατώι. Η φωτιά έσβησε γρήγορα. Και μόνο ο μαυρισμένος τοίχος όπως και το ταβάνι, μαρτυρούσαν το πέρασμα των Γερμανών.
Ελάχιστα είναι τα παραμύθια που άκουσα από το στόμα της γιαγιάς. Προτιμούσε να εξιστορεί τα ανεπούλωτα τραύματα της Κατοχής και του Εμφυλίου, που κουβάλαγε μέσα της. Σαν να 'θελε να τα ξορκίσει ή ίσως να τα χωνέψει. Ήταν στιγμές που έμοιαζε να μην τα πιστεύει και η ίδια, κι ας τα έζησε όλα στο πετσί της! Όσο για την ιστορία του παππού, την άκουσα αρκετές φορές και κάθε φορά ένοιωθα την ίδια συγκίνηση για την θέρμη της πίστης του, όσο αφέλεια κι αν είχε.

Τρίτη 27 Αυγούστου 2019

Λίγα λόγια & σταράτα ...

Μία ανάρτηση με σκέψεις, κρίσεις & προβληματισμούς για το Ψηλό Χωριό σχετικά με την συμμετοχή αλλά και την ευθύνη που φέρουμε όλοι μας για τα κοινά, διαβάσαμε πρόσφατα στην ομάδα ΨΗΛΟ ΧΩΡΙΟ ΦΩΚΙΔΑΣ του facebook. Η ανάρτηση του Νίκου Αλατά θεωρούμε πως είναι ιδιαίτερη εύστοχη και τη δημοσιεύουμε γιατί οι σκέψεις και οι προβληματισμοί  αφορούν μάλλον πολλά χωριά και Συλλόγους της περιοχής μας.



***ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ & ΣΤΑΡΑΤΑ (NO FILTER)***

 
Αυτό το post περιέχει σκέψεις, κρίσεις & προβληματισμούς που μοιράζονται από κοινoύ οι Nikos Alatas, Mantha Partida & κάποια από τα "εκλεκτά" μέλη της επικής παρέας που κάθε καλοκαίρι έκανε το Ψηλό Χωριό να μοιάζει με ένα μεγάλο ΠΑΡΤΥ.
  • Που, όντας όλοι γεννημένοι στις δεκαετίες του '70 & του '80 (οι σημερινοί...Σαραντοπενηντάρηδες δηλαδή), περάσαμε αξέχαστες διακοπές σε παρέες που αριθμούσαν 80+ άτομα!
  • Που κάθε Παρασκευόβραδο του Αυγούστου περίμενε με αγωνία στην Αγία Μαρίνα. Για να διακρίνει μέσα στο σκοτάδι το φως από το πούλμαν του Παλασκόνη (Θεός!) και να καλοσωρίσει τα νέα μέλη της Dream High Village Team που έφταναν μετά απο ένα πολύωρο ταξίδι, έχοντας ξεκινήσει μεσημέρι από το Καλλιμάρμαρο!
  • Που, για όσους ήμασταν μέσα στο πούλμαν, έχοντας ταξιδέψει για 10 ώρες, η κούραση έδινε τη θέση της στην απόλυτη ευτυχία (για να μην το πούμε αλλιώς!) με το που έστριβε το πούλμαν στο χωματόδρομο της ένωσης.
  • Που μετράγαμε τα δευτερόλεπτα ένα προς ένα όταν το πούλμαν - λεωφορείο (ή κάτι τέτοιο) έφτανε στην Αγία Παρασκευή! Και η διαδρομή μέχρι την Αγια Μαρίνα (που περίμενε η παρέα) μας έμοιαζε ΑΙΩΝΑΣ!
Και μέχρι το 15Αύγουστο η σύνθεση του team είχε πλέον ολοκληρωθεί, ήταν ΟΛΟΙ εκεί και ήταν ΟΛΟΙ μια οικογένεια!
  • Που δεν μας ένοιαζε τίποτε άλλο από το να είμαστε στο λατρεμένο μας High Village. Getting HIGH on REAL LIFE!
Αυτό το χωριό ΘΕΛΟΥΜΕ. Και ΘΑ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ, και μάλιστα ΣΥΝΤΟΜΑ. Στο πλευρό του Συλλόγου και οποιουδήποτε άλλου, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από χρώματα & πολιτικές πεποιθήσεις.
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ένα χωριουδάκι μια σταλιά, με...16 ψηφοφόρους & 2 μόνιμους κατοίκους που αθροιστικά ξεπερνούν τα 150 χρόνια (καλά να είναι οι άνθρωποι & να φτάσουν 200+) ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ανάμεσα σε μπλε, κόκκινους, πράσινους κοκ


Νιώθουμε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ γιατί έχουμε αδρανοποιηθεί σε βαθμό υπερθετικό εδώ & χρόνια, γιατί έχουμε ίσως βολευτεί με την ιδέα πως "έλα μωρε, νταξει, άσε το Χρηστάρα το Μητρόπουλο & τον Άγγελο και τους άλλους να τρέχουν και ΟΛΑ ΚΑΛΑ..
Νιώθουμε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ γιατί το χωριο είμαστε ΕΜΕΙΣ, γιατί εαν εμείς είμαστε ΑΟΡΑΤΟΙ το μαγαζί της πλατείας, που κάποτε είχε 80 άτομα στις 3 τα ξημερώματα να παίζουν μπουγέλο & να χορεύουν, τώρα θα είναι ΚΛΕΙΣΤΟ.
Νιώθουμε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ γιατί ενώ κάποτε είχαμε ΓΗΠΕΔΑΡΑ & ΕΛΙΚΟΔΡΟΜΙΟ τώρα πάμε ...στην Πενταγιού για μπάλα και στο...Ζωριάνο για μπάσκετ.
Νιώθουμε ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ γιατί ενώ κάποτε πηγαίναμε στην Αρτοτίνα για μπάλα, με "λαό" 100+ άτομα (εύκολα) και μάλιστα εκτός έδρας (!), με την ασπροπράσινη ποδοσφαιρική εμφάνιση (με σήμα το έλατο!), τώρα δεν μας φωνάζουν ΚΑΝ στα τουρνουα που κάνουν τα άλλα χωριά..
Ας προσέχαμε.
Πάθαμε. Κάναμε αυτοκριτική. Μάθαμε.
Και τώρα;
Well, guess what:
WE ARE BACK. YES WE CAN. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
ΓΙΑΤΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.
Το γκρουπ αυτό, εδώ και λίγες ημέρες, ΑΛΛΑΞΕ ριζικά τη φιλοσοφία του & εαν στηριχτεί & διαχειριστεί σωστά & μεθοδικά μπορεί να μετατραπεί σε ένα ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ με ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΩΦΕΛΗ.
To ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ κέρδος θα είναι ένα: η "επιστροφή στις επάλξεις" δρατήριων & δημιουργικών ανθρώπων που, για διάφορους λόγους, απείχαν μέχρι σήμερα από τα κοινά.
Δεν θα κάνουμε τη "χάρη" σε κανέναν (ούτε καν στους εαυτούς μας πρωτίστως) να χαϊδέψουμε αυτιά, να κάνουμε τα "στραβά μάτια" κοκ διότι ΑΓΑΠΑΜΕ όσους προσφέρουν και ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ όσους ξέρουν ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ χωρίς να ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ.
ΑΓΑΠΑΜΕ το ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ & ΟΣΟΥΣ προασπίζουν τα συμφέροντα του τόπου.
ΔΕΝ αντιπροσωπεύουμε σε αυτό το γκρουπ ΚΑΝΕΝΑ συλλογικό όργανο, ΚΑΝΕΝΑ δημοτικό / κοινοτικό / τοπικό φορέα.
Ο Σύλλογος μας έχει το ΔΙΚΟ του δικτυακό τόπο, ο Δήμος το ίδιο, ομοίως η Περιφερεια κοκ.
ΤΕΛΙΚΑ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ ΤΟ ΓΚΡΟΥΠ ;
Το γκρουπ αυτό είναι ΕΣΥ, ΕΓΩ, ΟΛΟΙ ΜΑΣ, είτε ανήκουν σε κάποιο όργανο είτε οχι.
Το γκρουπ αυτό είναι της Δανάης & της Μανθας. Της Βίκης & της Σωτηρίας. Του Άγγελου και του Χρήστου και του Κώστα και ΟΛΩΝ των παιδιών του ΧΩΡΙΟΥ.
Και όποιος θέλει να είναι μέλος είναι πάντα ευπρόσδεκτος. Από τον Μητρόπουλο και τον Αλατά, μέχρι το Βρέττα και τον Αραβοσιτά.
Όποιος δεν θέλει, αποχωρεί οικιοθελώς.


ΤΟ "ΣΥΜΠΑΝ" ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ, ΒΑΡΕΘΗΚΕ ΝΑ ΣΥΝΟΜΩΤΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ.
Όταν εμείς αντί για ΕΡΓΑ μένουμε στα λόγια.
Οταν εμείς θέλουμε, ζητάμε, κριτικάρουμε, "θάβουμε" ΧΩΡΙΣ όμως να κουνάμε το δαχτυλάκι μας.
Ε, τότε σας έχουμε νέα:
Tο περίφημο "Σύμπαν" δεν μπορεί ξανά να "συνωμοτήσει" για εμάς εάν δεν κάνουμε ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι ΟΤΙ περνάνε από το χέρι μας.
Tο περίφημο "Σύμπαν" ΒΑΡΕΘΗΚΕ να ακούει συνέχεια την ίδια κασέτα:
"Για όλα τα στραβά φταίει ο Σύλλογος, φταίει ο Βρέττας με το Μητρόπουλο, φταίει ο Τσιτσής με τον Κωτσαρίκο και τα γελάδια της Φώτως, μπορεί να φταίει και η Μεγάλη Βρύση που μας "γλεντάει" και δε βγάζει νερό για τη γούρνα"

ΤΕΛΙΚΑ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΜΑΣ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ, ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΜΠΡΟΣΤΑ;
Οι ελληνικές παροιμίες είναι σοφές, δεν ξέρουμε ειλικρινά εαν και κατά πόσο "φταίνε" όλοι οι παραπάνω, δεν έχει νόημα να ψάχνουμε για λάθη και άστοχες ενέργειες.
Γνωρίζουμε όμως ότι την ΙΣΤΟΡΙΑ τη γράφουν όσοι "μπαίνουν στο γήπεδο και ιδρώνουν τη φανέλα".
Γνωρίζουμε ότι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ το παλεύουν, όσο μπορούν, με ΟΠΟΙΑ μέσα μπορούν. Με τα λάθη και τις παραλείψεις κάποιες φορές, με τις καλές και τις κακές στιγμές τους.
Γεγονός είναι πάντως ότι η ΙΣΤΟΡΙΑ καμμία ιστορία) ΔΕ ΓΡΑΦΕΤΑΙ από την πολυθρόνα, από την ξαπλώστρα και από τον καναπέ.
Όπως λέει & η παροιμία "Της κοντής @@@@@ οι τριχες της φταίνε".
Για την ώρα.. Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι.
Τίποτα δεν είναι ανέφικτο όταν οι άνθρωποι είναι ενωμένοι.
.........................................................to be continued.
 

 

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2019

Δελτίο της Π.Ε. Φωκίδας για την Αφρικανική Πανώλη των χοίρων


Άμφισσα 14-8-2019
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Δ/νση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Π.Ε. Φωκίδας ανακοινώνει ότι, μετά την εμφάνιση κρούσματος της αφρικανικής πανώλους των χοίρων στη Βουλγαρία, κρίνεται απαραίτητη η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των χοιροτρόφων της περιοχής μας για τη λήψη μέτρων προφύλαξης και την έγκαιρη αναγνώριση πιθανής εμφάνισης του νοσήματος.

Το νόσημα της Αφρικανικής Πανώλης είναι ένα πολύ μεταδοτικό ιογενές νόσημα των χοίρων και των αγριόχοιρων. Οι αγριόχοιροι αποτελούν τη φυσική αποθήκη του ιού. Δεν προσβάλλονται από τη νόσο άλλα ζωικά είδη. Δεν μεταδίδεται στον άνθρωπο.

Τα συμπτώματα της νόσου στους χοίρους είναι υψηλός πυρετός, ανορεξία, κατάπτωση, ξαφνικός θάνατος με ελάχιστα συμπτώματα να προηγούνται, έμετος, αιμορραγία από τη μύτη ή το έντερο, διάρροια, ερυθρός ή μαύρος χρωματισμός στο δέρμα των αυτιών, του ρύγχους, της ουράς, στα άκρα, στην κοιλιακή χώρα και το στήθος, οίδημα και ερυθρότητα στους οφθαλμούς, δυσκολία στην αναπνοή και βήχας, αποβολές, πρόωροι τοκετοί, λιποβαρή χοιρίδια. Η θνησιμότητα αγγίζει το 100%.

O ιός μπορεί να μεταδοθεί μετά από επαφή των χοίρων με μολυσμένους χοίρους, αγριόχοιρους, κόπρανα μολυσμένων ζώων ή σωματικά υγρά μολυσμένων ζώων, με κατανάλωση μολυσμένου κρέατος ή απορριμμάτων που περιέχουν ανεπεξέργαστο μολυσμένο κρέας χοίρου ή προϊόντα χοίρειου κρέατος και με επαφή με μολυσμένα αντικείμενα και υλικά, συμπεριλαμβανομένων οχημάτων, ενδυμάτων, υποδημάτων (μπότες), εξοπλισμού, ζωοτροφών κ.α.

Οι χοιροτρόφοι για να προστατεύσουν τα ζώα τους πρέπει να τηρούν τα μέτρα βιοασφάλειας και να ενημερώσουν άμεσα τις τοπικές κτηνιατρικές υπηρεσίες σε περίπτωση εμφάνισης κάποιων από τα ανωτέρω συμπτώματα. Ειδικά οι κάτοχοι αγελαίων ή ημιεντατικώς εκτρεφόμενων χοίρων θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν σε περιορισμό των ζώων τους εντός περιφραγμένων σταβλικών εγκαταστάσεων.

Τέλος, οι κυνηγοί αγριόχοιρων καλούνται να συμβάλουν στην επιτήρηση και πρόληψη εμφάνισης του νοσήματος ενημερώνοντας τις κτηνιατρικές υπηρεσίες σε περίπτωση εντοπισμού νεκρών ζώων και λαμβάνοντας μέτρα πρόληψης κατά τη διαχείριση του θηράματος.

Πλέον της τήρησης αυστηρών μέτρων βιοασφάλειας από τους κατόχους/υπεύθυνους εμπορικών εκμεταλλεύσεων, οι κάτοχοι οικόσιτων χοίρων (χοίρων που διατηρούνται σε αυλές) υποχρεούνται για την τήρηση των ακόλουθων μέτρων:
α. Στέγαση των οικόσιτων χοίρων εντός περιφραγμένου χώρου (περίφραξης) ο οποίος θα εμποδίζει οποιαδήποτε είσοδο/έξοδο ζώων, αδέσποτων και άγριων και ειδικότερα την είσοδο αγριόχοιρων
β. Κατά την είσοδο στο χώρο στέγασης των χοίρων, χρήση καθαρών ρούχων που να μην έχουν χρησιμοποιηθεί κατά την επίσκεψη σε χώρο που διαβιούν άλλοι οικόσιτοι χοίροι ή κατά την επίσκεψη σε εκτροφή χοίρων ή σε χώρο που διαβιούν άλλοι χοίροι
γ. Τήρηση των κανόνων ατομικής υγιεινής από τον κάτοχο και όσους εισέρχονται εντός του περιφραγμένου χώρου στέγασης των χοίρων
δ. Καθαριότητα του χώρου στέγασης των ζώων, απομάκρυνση σκουπιδιών, κοπριάς και λοιπών αντικειμένων
ε. Περιορισμός των ατόμων που έχουν πρόσβαση στο χώρος στέγασης των χοίρων στο ελάχιστο δυνατό,
στ. Σωστή συλλογή και επεξεργασία των αποβλήτων
ζ. Αποφυγή σχηματισμού στάσιμων νερών που προσελκύουν έντομα
η. Αντιμετώπιση τρωκτικών, εντόμων και παρασίτων
θ. Τακτική χρήση εξωπαρασιτοκτόνων σκευασμάτων στα ζώα
ι.  Αποθήκευση των ζωοτροφών σε στεγασμένο χώρο
κ. Δήλωση των χοίρων τους στις κατά τόπους Διευθύνσεις Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής και σήμανσή τους.

Επιπρόσθετα απαγορεύονται για όλες τις εκμεταλλεύσεις χοίρων:
α. Η είσοδος ή η μεταφορά ενήλικων αγριόχοιρων και άγριων χοιριδίων στο χώρο στέγασης των χοίρων
β. Η σίτιση των χοίρων με ωμό χοιρινό κρέας και υποπροϊόντα χοιρινού κρέατος ή κρέας θηραμάτων αγριόχοιρων
γ. Η είσοδος κυνηγών, του εξοπλισμού τους, των ενδυμάτων και υποδημάτων τους, στο χώρο στέγασης των χοίρων
δ.Η παραμονή χοίρων προερχόμενων από εμπορικές ή μη εκμεταλλεύσεις, εκτός περιφραγμένων εγκαταστάσεων.

Επισημαίνεται ότι η τήρηση μέτρων βιοασφάλειας από τους κατόχους οικόσιτων χοίρων είναι ζωτικής σημασίας, προκειμένου να αποτραπεί η ενδεχόμενη επαφή των ζώων τους με μολυσμένους αγριόχοιρους ή άλλους χοίρους ελεύθερης βόσκησης, καθώς και η ενδεχόμενη μόλυνση των οικόσιτων χοίρων μετά από βρώση μολυσμένης ζωοτροφής ή επαφή τους με μολυσμένα υλικά, ρουχισμό, εξοπλισμό και άλλα αντικείμενα.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε στα τηλέφωνα: 2265 352717, 22660 22050, 26340 51260.