Δραστηριότητες και εκδηλώσεις στο Ζωριάνο

Το δημοτικό Σχολείο μας

του Χρήστου Νικ. Νικολογιάννη

Θέλω να ξεκινήσω το σημείωμα τούτο με τα θερμά μου συγχαρητήρια σ΄όσους είχαν την πρωτοβουλία και έκαναν πραγματικότητα το πρώτο φύλλο της εφημερίδας μας. Ηταν για μέναν, που δεν είχα ιδέα για τα σχεδιαζόμενα, όπως και για άλλους πολλούς μια ιδαίτερα ευχάριστη έκπληξη!

Με το καλό και στο 1000στό απ΄τους μακρινούς απογόνους μας!

Περνάω τώρα στο προκείμενο.

Tον περασμένο Αυγουστο στη Συνέλευση του Συλλόγου στο χωριό μας ανακοινώθηκε ότι έχει διατεθεί πίστωση, από τον Δήμο Δωρίδας, 10.000 ευρώ για την κατασκευή νέων παραθύρων στο Δημοτικό Σχολείο και ότι σύντομα το έργο θα υλοποιούνταν. Αντ΄αυτού κατά τον Νοέμβριο του 2019 ήρθαν στο χωριό κάποιοι εργάτες και ξήλωσαν το στέγαστρο που σκέπαζε την είσοδο και κατ΄επέκταση προστάτευε απ΄το ανεμοβρόχι και τον ήλιο την εξαιρετικής τεχνοτροπίας και ηλικίας απο 90 εως 100 ετών ξύλινη μεγάλη πόρτα.

Οι εργάτες πέταξαν τους τσίγκους και τα ξύλα στο προαύλιο του Σχολείου, άφησαν ορθάνοιχτες 7 τρύπες στον τοίχο (εκεί που στηριζόταν το στέγαστρο) με αποτέλεσμα να περάσει όλος ο χειμώνας με την πόρτα εκτεθειμένη στις καιρικές συνθήκες και την υγρασία να εισχωρεί στον τοίχο απ΄τις ανοιχτές τρύπες (η πρόσφατη φωτογραφία αδιάψευστος μάρτυρας της αλήθειας των γραφομένων. Δεν ξέρουμε, αν στην όποια ….μελέτη περιλαμβάνονται τόσο οι προδιαγραφές και η ποιότητα του ξύλου των παραθύρων όσο και η τυχόν κατασκευή νέου στεγάστρου.

 Δεν θα επικαλεστώ τις αυτονότητες υποχρεώσεις και τις ευθύνες του Δήμου ή του αναδόχου.

Θα σας μιλήσω μόνον ως ένας από εκείνους τους ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ επτά (7) μαθητές του μακρινού από σήμερα σχολικού έτους 1966-67, που η απόφαση της χούντας,τους έκλεισε το Δημοτικό Σχολείο και έστειλε τους εναπομείναντες τρείς μικρούς μαθητές να πηγαινοέρχονται χειμώνα-καλοκαίρι στην Πενταγιού για πρωινό και απογευματινό μάθημα υποχρεωτικά, και θα μου επιτρέψετε πρίν μια μικρή ιστορική αναδρομή για το Σχολείο:

Το Σχολείο (ένα περίφημο κτίριο) που χτίστηκε πρίν 100 χρόνια με δωρεά-πρόγραμμα «κοινωνικής ευθύνης» τρόπον τινά της εποχής εκείνης του Ανδρέα Συγγρού και άντεξε αυτά τα χρόνια χωρίς καμιά συντήρηση και χρησιμοποιήθηκε απ΄το 1967 έως το 1998 ως Κοινοτικό Κατάστημα και στις εκλογές (εκτός από κάποιες τα τελευταία χρόνια) ως εκλογικό κέντρο.

Δυστυχώς στα χρόνια αυτά όποιος προλάβαινε ασελγούσε πάνω στους χώρους αυτούς, μη σκεπτόμενος ότι αν δεν μπορείς να φτειάξεις κάτι, τουλάχιστον μην το χαλάς….

- άλλος εξαφανίζοντας θρανία, εδρα και λοιπό σχολικό υλικό

- άλλος σκάβοντας κάτω απ΄το πάτωμα για να βρεί λίρες…

- άλλος καίγοντας πιθανόν πολύτιμα αρχεία της Κοινότητας

- άλλος καταστρέφοντας τα απομεινάρια της παιδικής χαράς που είχε στήσει πριν χρόνια ο Σύλλογος

- Άλλος, άλλος,άλλος, το αφήνω καλύτερα….

και θα σας πώ ότι θλίβομαι βαθύτατα με την εξέλιξη αυτή καθώς και με την εγκατάλειψη που παρουσιάζουν τόσο οι εσωτερικοί όσο και οι εξωτερικοί χώροι όσο και με την αδυναμία πρόσβασης στο Σχολείο από ηλικιωμένους συγχωριανούς μας (για το τελευταίο δημόσια έχω προτείνει την κατασκευή ράμπας στην βορεινή πλευρά λύση όχι ιδιαίτερα δαπανηρή που θα λύσει το πρόβλημα ).

 

Ο γράφων,αλλά και άλλοι πολλοί που μάθαμε τα πρώτα μας γράμματα εκεί, κι ευτυχώς είμαστε

ακόμα αρκετοί ζωντανοί, έχουμε – παρά τη φτώχεια εκείνων των εποχών- γλυκές αναμνήσεις απ το ΣΧΟΛΕΊΟ μας γιαυτό και το πονάμε.

Η πόρτα αυτή που άντεξε λόγω της καλής κατασκευής της 80 με 100 χρόνια (υπάρχουν φωτογραφίες από τη δεκαετία του 1930 που την δείχνουν ίδια) κινδυνεύει σήμερα…

Οι αρμόδιοι ας λάβουν θέση!

Θα είμαστε εδώ, κι αν τυχόν ακόμη τα γεγονότα μας προλάβουν (δηλ. μέχρι να εκδοθεί το παρόν φύλλο ολοκληρωθούν οι εργασίες) όσα γράφτηκαν παραπάνω δε χάνουν, πιστεύω, την αξία τους.

Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι το κτίριο του Σχολείου όπως και το κτίριο του Συλλόγου στην πλατεία είναι περιουσία και ιδιοκτησία ΟΛΩΝ ΜΑΣ, και αν μη τι άλλο οφείλουμε σεβασμό αφενός στους προγόνους μας που το έχτισαν κι έμαθαν γράμματα σ΄αυτό, κι αφετέρου σ΄όλους εκείνους –που ήταν πολλοί αλλά όχι όλοι οι δυνάμενοι- που το 1994, βάζοντας το χέρι βαθειά στην τσέπη, άλλος απ΄το υστέρημα (που έχει και μεγαλύτερη αξία) κι άλλος απ΄το περίσεμά του, συγκέντρωσαν το όχι ευκαταφρόνητο για τότε, ποσό των 7.000.000 δραχμών,και το αγόρασαν – για λογαριασμό του Συλλόγου- για να μπορούν σήμερα ΟΛΟΙ και όχι μόνον αυτοί, να κάθονται αραχτοί κάτω απ΄τον πλάτανο….

Τρίστενο 13-5-2020

Χρήστος Νικ. Νικολογιάννης

Πηγή: Εφημερίδα ΤΡΙΣΤΕΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ (ΑΦ 2, Απρ-Μαι-Ιουν 2020)

Ανέκδοτες ιστορίες της Αρτοτίνας

γράφει ο Νικ. Μαυραγάνης

– Τα παλιότερα χρόνια η καρδιά της Αρτοτίνας χτυπούσε στο Σαφακέϊκο αρχοντικό. Ο Γιάννης, γιος του οπλαρχηγού Σαφάκα, μετά τη στρατιωτική και πολιτική του σταδιοδρομία, υπήρξε ο μοναδικός και αδιαφιλονίκητος άρχοντας της Αρτοτίνας και η κρίση του και η γνώμη του είχαν μεγάλη πέραση. Στο φιλόξενο αρχοντικό του η πόρτα ήταν πάντα ανοιχτή για όλους. Οι πιο γνωστικοί περνούσαν να τον χαιρετίσουν και να κουβεντιάσουν θέματα γενικού ενδιαφέροντος και να σχολιάσουν την πολιτική επικαιρότητα, ενώ ο ίδιος ήταν αντιοθωνικός. Άλλοι περνούσαν για καφέ και να τον συμβουλευτούν για προσωπικά ή οικογενειακά τους θέματα. Άλλοι ήταν υποχρεωμένοι να περάσουν γιατί τους είχε στη δούλεψή του και ανάμεσα σ’ όλο αυτό το …. μελισσολόι δεν έλειψαν και εκείνοι που χαζοερωτούσαν: «Τι καιρό θα κάνει αύριο καπετάνιε;».

Γι’ αυτούς τους τελευταίους, ένας παλιός Αρτοτινός, όταν το καλούσε η κουβέντα, έλεγε:

«Τους χαζούς με τη κοσιά να τους… κόβεις δε σώνονται».

– Ο Σανιδογιώργος ήταν άνθρωπος με χιούμορ, και εραστής του ποτηριού, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα γινότανε «δαυλί». Ένα Σαββατόβραδο βγαίνοντας απ’ την ταβέρνα τρικλύζοντας και γράφοντας οχτάρια κουτούλησε στον τοίχο και μόλις κάπως ισορρόπησε έβγαλε από μέσα του το άχτι, λέγοντας «Εγώ σε πίνω για καλό και συ με πας στον τοίχο».

Μια άλλη φορά ο γιος του, μαθητής τότε δημοτικού, είχε διαπράξει απανωτές αταξίες και θέλοντας να τον νουθετήσει, άρχισε: «Υιέ μου, Υιέ μου γιατί με πικραίνεις; και συνεχίζει…». Όταν τελείωσαν οι νουθεσίες ο Κώστας απαντάει: «Πατέρα, πάλι τον καύκον ήπιες πάλι τον νουν απώλεσες;». Αυτή την αρχαιοπρεπή φράση την άκουσε στην ιστορία, για κάποιο Βυζαντινό Αυτοκράτορα, που ήταν και εκείνος τρελός εραστής του ποτηριού και έβαλε τα δυνατά του να την απομνημονεύσει για να τη σερβίρει ατόφια στον πατέρα του.

– Το δικαστήριο της Κουτσοκέρας…

Μόλις τελείωσε ο εμφύλιος (1950), η ζωή επανήλθε στην Αρτοτίνα, τα νοικοκυριά ανασυγκροτούνται και τα χωράφια καλλιεργούνται. Στις ράχες και στα πλάγια ακούγονται ξανά τα γλυκόλαλα κουδούνια των κουπαδιών και στις ρεματιές, αντιβουίζει λυπητερά το μοιρολόι της χαροκαμένης μάνας, που θρηνεί το αδικοχαμένο παιδί της στον επάρατο εμφύλιο.

Αυτόν τον καιρό στον Λάκο έχουν κουνάκι, στρούγκα και τυροκομούν μια σφιχτοδεμένη παρέα κτηνοτρόφων από τους: Θ. Κούπα, Ν. Φούσκα, Α. Σούτα, Κ. Γύφτο, και Κ. Π’λή. Μια ώρα πιο κάτω, στη Μπάδη, βρισκόταν το γιδομάντρι του Β. Σκουρομύτη.

Τις προβατίνες τις είχαν μπουχτίσει οι Βαρδουσιώτες και ορέχτηκαν να φάνε γίδα. Οι παλιοσυνήθειες, βλέπετε, δεν κόβονται με το… μαχαίρι. Ο Π’λής, που ήταν γρήγορος, σα να είχε φτερά στα πόδια, (εξ ου και το παρατσούκλι), μια φεγγαρόλουστη βραδιά τ’ Αυγούστου παραμονές τ’ Αϊ Γιαννιού πετάχτηκε στη Μπάδη και φέρνει για τη σούβλα μια γίδα Κουτσοκέρα.

Ανήμερα τ’ Αϊ Γιαννιού που το χωριό πανηγυρίζει και στις στάνες δεν βρίσκεται ψυχή, ο Σκουρομύτης κατέφυγε στην Αστυνομία και έκανε καταγγελία. Δυο χωροφύλακες, ο Χρύσανθος γνωστός της παρέας και ο άλλος Κρητικός, ασθμαίνοντες και κοπιώντες έφτασαν στο Λάκο και εντόπισαν από κοινού την ψησταριά και βρήκαν ένα κέρατο. Έπειτα σκόρπισαν για να βρουν κι άλλα… Στη σχισματιά της μεγάλης κοτρώνας, που βρίσκεται κοντά στο κονάκι, ο Χρύσανθος βρήκε στουπωμένο ένα γιδοτόμαρο. Το έβγαλε από εκεί και πήγε και το έκρυψε καλύτερα!

Ο Κρητικός βρήκε και αυτός κάτι γιδίσιες τρίχες πάνω στην ίδια την κοτρώνα και με τα δύο ευρήματα στο χέρι (κέρατο, τρίχες), γύρισαν στην Αστυνομία και έτσι έδεσε η μήνυση.

Η δίκη έγινε στην Άμφισσα τον επόμενο χρόνο με δικηγόρο υπεράσπισης το Γούναρη και κατηγορίας τον Κοκκινόπουλο. Δασκαλεμένοι οι κατηγορούμενοι από το δικηγόρο τους, ότι ο Εισαγγελέας της έδρας πενθεί ακόμα το χαμό του αδερφού του απ’ τους ΚΟΥΚΟΥΕΔΕΣ, ξεσπάθωσαν:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχετε προηγούμενα με τον μηνυτή;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, είναι ΚΟΥΚΟΥΕΣ (Κ.Κ.Ε.) και μας χωρίζει αίμα. Το 1947 που το λόγο

είχαν τα μαχαίρια οι αντάρτες εκτέλεσαν αναίτια τέσσερις δικούς μας. 

Είναι αλήθεια ότι τα μετεμφυλιακά χρόνια διαμορφώθηκαν συνειδήσεις και παγιώθηκαν πιστεύω, όπως συνέφερε τον νικητή. Όποιος δεν ήταν εθνικόφρων με τη «βούλα» δεν προστατευόταν δεόντως απ’ το Κράτος.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Για την ψησταριά τι έχετε να πείτε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κάθε εβδομάδα ψήνομε δικά μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Το κέρατο πώς βρέθηκε κοντά σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα κέρατα δεν τα μαζεύουμε για τα κεφάλια μας, αλλά για να καλιγώνουμε τις μαγκούρες μας. Νάτες μερικές είναι στημένες πίσω στη γωνία.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Οι γιδότριχες τι χαλεύαν στην κοτρώνα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο καθένας από εμάς έχει δύο – τρεις γίδες στο κοπάδι να τρώνε γάλα τα παιδιά του, και αυτές έχουν το ιδίωμα να σκαρφαλώνουν για να κοιμηθούν πάνω στις πιο μεγάλες πέτρες, επόμενο είναι να αφήσουν κάποιες τρίχες.

Η διαδικασία της δίκης τελείωσε, η απόφαση βγήκε, η αλήθεια γύρισε ανάποδα και οι πρώην κατηγορούμενοι επέστρεψαν στο χωριό νικητές και τροπαιούχοι.

Εκείνη τη χρονική περίοδο, που οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν ταραγμένες, λόγω του εμφυλίου, οι επικεφαλής του χωριού, Πρόεδρος και Αστυνόμος, ήταν μετριόφρονες άνθρωποι, συναινετικοί και καλοσυνάτοι.

Με σύνεση και σχέδιο κατόρθωσαν να φέρουν στο ίδιο τραπέζι τους πρώην διαδίκους και όλοι μαζί ρεφενίζοντας μεζέ και με κρασί καταμπελίσιο ξενύχτησαν και τους πήρε η χαραυγή.

Έκτοτε η ζωοκλοπή σπανίζει στην Ελλάδα.

Τη σκυτάλη την άφησε η κάπα και την πήρε η γραβάτα!

Συνέχεια της τέχνης στον Δάφνο

 

Ολοκληρώθηκε το βάψιμο και το ζωγράφισμα όλων των κάδων του χωριού μας. Το αποτέλεσμα απέσπασε κυρίως θετικά σχόλια από την πλειοψηφία των συγχωριανών μας. Ευχαριστούμε ξανά την κα. Βίκυ Παπαπαναγιώτου, σύζυγο του ”Νηστορόγιαννου”, για το τέλειο αποτέλεσμα καθώς και την κα. Χρυσούλα Κυλάφη η οποία με μεγάλη χαρά μας προσέφερε όλα τα χρώματα και υλικά που χρειάστηκαν για την ολοκλήρωση αυτής της πρωτοβουλίας.

Παραθέτουμε φωτογραφίες από όλους τους κάδους.

  Εκ του Δ.Σ. της ”Ένωσης”

 

Πηγή: ΕΝΩΣΗ ΔΑΦΝΑΙΩΝ ΔΩΡΙΔΑΣ

Εορτή Προφήτη Ηλία και αρτοκλασία στο Δάφνο

 

Στις 20 Ιουλίου 2020 ημέρα της εορτής του Προφήτη Ηλία τελέσθηκε θεία λειτουργία στο εξωκλήσι του προστάτη του χωριού μας. Όπως κάθε χρόνο η "Ένωση Δαφναίων Δωρίδας 1935" πραγματοποίησε αρτοκλασία, τρισάγιο και κατάθεση στεφάνου στο ηρώο πεσόντων στην πλατεία του χωριού μας το μεσημέρι της 20ής Ιουλίου αμέσως μετά την επιστροφή από την θεία λειτουργία όπου και προσφέρθηκαν από την ΄΄Ένωση’’ καφέδες, αναψυκτικά και γλυκά. Το Δ.Σ. της "Ένωσης" εκπροσωπήθηκε από τον Πρόεδρο κο. Διαμαντή Δ. Θανάση, την ταμία κα. Αποστολοπούλου Χαρίκλεια, τον κο. Παπανδρέου Ανδρέα και τον Πρόεδρο της ελεγκτικής επιτροπής κο. Αλαφογιάννη Μάκη.

Ένωση Δαφναίων Δωρίδας 1935

 

Η Ομάδα Έρευνας & Διάσωσης Μεσσολογγίου στη Πενταγιού

Κατόπιν ενεργειών του Προέδρου της Κοινότητας Πενταγιών κ. Απόστολου Ασημάκη, θα έχουμε τη χαρά να παρευρεθεί στο χωριό μας η Εθελοντική Ομάδα Έρευνας & Διάσωσης της Ιεράς Πόλεως Μεσσολογγίου (Ε.Ο.Ε.Δ.) προκειμένου να μας μεταφέρει πολύτιμες γνώσεις μέσω ενός Σεμιναρίου Α' Βοηθειών.
Σας περιμένουμε όλους να παρακολουθήσετε αυτό το άκρως ενδιαφέρον Σεμινάριο, το Σάββατο 1 Αυγούστου 2020 στην κεντρική πλατεία του χωριού, στις 7:00 μ.μ.

Σύλλογος Πενταγιωτών

Ελάχιστος φόρος τιμής το μνημείο πεσόντων Δωριέων στον Κήπο Ηρώων Μεσολογγίου

των Αντωνόπουλου Κωνσταντίνου *
Ηλιόπουλου Κωνσταντίνου **
Ιούνιος 2020

Στο πλαίσιο ανάδειξης των αφανών πτυχών της τοπικής μας ιστορίας, παραθέτουμε μερικά στοιχεία για το οφειλόμενο χρέος μας προς τους γνωστούς και άγνωστους Δωριείς που έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι την ιδέα της Ελευθερίας στις πολιορκίες 1825-1826 και την έξοδο του Μεσολογγίου στις 10 Απριλίου 1826.

Είναι γνωστή η συμμετοχή των ένοπλων τμημάτων Οπλαρχηγών της Δωρίδας σε επιχειρήσεις αντιπερισπασμού για την δέσμευση οθωμανικών δυνάμεων, προς το σκοπό της ενίσχυσης του αμυντικού αγώνα στο Μεσολόγγι.

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι:

Το μοναστήρι της Βαρνάκοβας, κέντρο εφοδιασμού του Μεσολογγίου κατά τα έτη 1822-1826 μέχρι και την έξοδο. Γραπτές μαρτυρίες έχουμε από τον Στρατηγό Γεώργιο Βαλτινό που είχε την έδρα του, ως γενικός φροντιστής της περιφέρειας Δωρίδας –Κραβάρων,στο μοναστήρι.

Η πολιορκία του οχυρού της Ναυπάκτου από τμήματα των Δωριέων οπλαρχηγών Τριαντάφυλλου Αποκορίτη, Μπήτη, Μποσυνέκη, Κουτρούκη, Μαστραπά, Γιωργούλα, Παπα-Καραμεοίνη και άλλων.

Η αποστολή εφοδίων, κυρίως τροφίμων, περιοχής Μαλανδρίνου, από το νησί Τριζόνια, που είχε οργανώσει ο Παπα –Πολίτης από τη Σεργούλα. Τα εφόδια μετέφεραν τη νύχτα στο Μεσολόγγι, οι τολμηροί Δωριείς.

Οι αποστολές συντεταγμένων δωρικών ένοπλων τμημάτων, που ενίσχυσαν τον αμυντικό αγώνατου Μεσολογγίου, με αρχηγούς τον Κώστα Καλύβα με δυνάμεις από την ορεινή Δωρίδα και τον Αποστόλη Αποκορίτη με δυνάμεις από τη νότια Δωρίδα. Οι Δωριείς αγωνιστές με τον Κώστα Καλύβα έδωσαν την ιστορική μάχη της Κλείσοβας, δεύτερη μετά την Έξοδο.

Η αποστολή εκατόν είκοσι παλληκαριών της Δωρίδας τα Χριστούγεννα του 1825,με αρχηγούς τον Τριαντάφυλλο Αποκορίτη και Πιστιόλη Σιαφάκα, για ενίσχυση των υπερασπιστών του Μεσολογγίου.

Από τα ένοπλα τμήματα της Δωρίδας άλλοι έπεσαν στους αμυντικούς αγώνες, άλλοι κατάτην έξοδο το 1826, άλλοι τραυματίστηκαν και άλλοι ακολούθησαν την πορεία προς τη Δωρίδα. 

Οι Δωριείς αγωνιστές ενώθηκαν με τα ένοπλα τμήματα της Δωρίδας και έλαβαν μέρος, στις επιχειρήσεις για επιβράδυνση της προέλασης του Κιουταχή ενεργώντας στο Μοναστήρι της Βαρνάκοβας, υπό τον Κώστα Καλύβα και Ιωάννη Φραγκίστα, σε συνδυασμό με τις επιχειρήσεις των οπλαρχηγών Τριαντάφυλλου Αποκορίτη, Σκαλτσοδήμου τμημάτων του Σιαφάκα που ενεργούσαν σε επίκαιρες θέσεις εκτός της Μονής.

Όπως είναι κατανοητό, εκείνη την ταραγμένη εποχή δεν τηρούσαν συστηματικά αρχεία και δεν γνωρίζουμε αρκετά στοιχεία για γεγονότα ή πρόσωπα, με αποτέλεσμα η μικρή ή μεγάλη προσφορά τους να μη έχει καταγραφεί.

Συστηματική αρχειακή έρευνα και δημιουργία καταλόγων αγωνιστών, αριστείων, οπλαρχηγών, συντάξεων αναπήρων και πεσόντων από τη Δωρίδα και την Παρνασσίδα, έχει κάνει ο ΕυθύμιοςΣταθόπουλος από την Αγία Ευθυμία. Οι κατάλογοι αναγράφονται στο βιβλίο του «Η Φωκίδα της Επανάστασης». Ανάλογες έρευνες έχουν γίνει κατά καιρούς και από άλλους, με αναφορά κυρίως στον τόπο καταγωγής τους.

Τα αρχεία των αγωνιστών παρουσιάζουν κενά, διότι ηΕπιτροπή που συστάθηκε το 1845 για το σκοπό αυτό, δεν έκανε δεκτές αιτήσεις από χήρες και ορφανά αγωνιστών που έπαιρναν έστω και μικρή σύνταξη, αξιωματικούς και υπαξιωματικούς της Επανάστασης που είχαν κάποια θέση στο στρατό και έπαιρναν έστω και μικρό μισθό, αγωνιστές που έδρασαν μακριά από τη Φωκίδα και δεν υπήρχαν πλέον οι οπλαρχηγοί τους για να δώσουν το σχετικό πιστοποιητικό.

Επίσης δεν καταχωρήθηκαν στα μητρώα, όσοι είχαν σκοτωθεί μαχόμενοι και δεν άφησαν προστατευόμενα μέλη για να λάβουν σύνταξη, όσοι απεβίωσαν μέχρι το 1845 και οι δικοί τους για διάφορους λόγους δεν έκαναν αίτηση και τέλος όσοι αγωνιστές δεν θέλησαν να υποβάλουν αίτηση.

Το 1865 η νέα Επιτροπή έκανε δεκτές και αιτήσεις που δεν δεχόταν η Επιτροπή του 1845, διότι έκριναν ότι είχαν αδικηθεί αρκετοί αγωνιστές και προστατευόμενα μέλη πεσόντων.

Στο τέλος του 1865 η Επιτροπή καταγράφει στα μητρώα και αγωνιστές χωρίς αιτήσεις, διότι αντιλήφθηκε ότι τα αρχεία θα ήταν μειωμένης αξίας, αν δεν συμπεριλαμβάνονταν μερικοί από τους επιφανέστερουςαγωνιστές που δεν είχαν θελήσει ούτε αυτοί, ούτε οι δικοί τους να υποβάλουν αίτηση.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ευθύμιος Σταθόπουλος, «χωρίς τις παραπάνω παραχωρήσεις της Επιτροπής του 1865 το Αρχείο Αγωνιστών δεν θα κατέγραφε καν τον Γέρο Πανουργιά, τον Γιάννη Γκούρα, τον Ανδρούτσο, τον Σαφάκα, τον Σαλώνων Ησαΐα, τον Θανάση Διάκο και άλλους. Και πάλι κάπως έγινε κι ο Δήμος Σκαλτσάς έμεινε πάλι απέξω» 

Από τον συνδυασμό των παραπάνω αρχειακών εργασιών γνωρίζουμε τα στοιχεία δώδεκα (12) καταγραμμένων πεσόντων Δωριέων στις πολιορκίες και την έξοδο του Μεσολογγίου και έξι (6) που έπεσαν ή αιχμαλωτίστηκαν στην πολιορκία της Βαρνάκοβας.

Στο Μεσολόγγι έπεσαν,

1. Αρμάγος Δημήτριος του Ιωάννη από Παλιοκάτουνο σημερινό Κροκύλειο, στην πολιορκία Μεσολογγίου υπό τον Κίτσο Τζαβέλα. Ατομικός φάκελος, Κ.15 (ΑΑ-134).

2. Γαϊτάνος Κωνσταντίνος του Δημητρίου (ή Βάκρινος) από Αρτοτίνα, εντός του Μεσολογγίου. Ατομικός φάκελος, Κ.27 (ΑΑ-220).

3. Καμπερόπουλος Αγγελής του Δημητρίου από Πενταγιού, στρατιώτης, στην έξοδο του Μεσολογγίου. Ατομικός φάκελος, Κ.71 (ΑΑ-565).

4. Κολοβός Ηλίας (ή Σαπλαούρας) από Καρυά, στην Κλείσοβα Μεσολογγίου. Ατομικός φάκελος του αδελφού του Αθανασίου Κ.88 (ΑΑ-738).

5. Κοτρότζος αγνώστου μικρού ονόματος από Παλαιοξάρι, στο Μεσολόγγι. ΠΤ-14

6. Λιακόπουλος Παναγιώτης από Ξυλογαϊδάρα σημερινή Καλλιθέα, στην έξοδο του Μεσολογγίου. Ατομικός φάκελος αδελφού του Σπύρου Κ.110 (ΑΑ-955).

7. Λιαρογεωργόπουλος Αντώνιος από Αρτοτίνα, στην έξοδο του Μεσολογγίου. Ατομικός φάκελος Κ.111 (ΑΑ-958).

8. Μπαλής Κώστας (ή Κούτελος) από Αρτοτίνα, στο Μεσολόγγι το 1825, υπό τον Σαφάκα. Ατομικός φάκελος Κ.135 (ΑΑ-1119).

9. Μπομπότας Ανδρέας (ή Αναγνώστης) από Αρτοτίνα, «Έξωθι τουΜεσολογγίου υπό τον Σαφάκαν». Ατομικός φάκελος του αδελφού του Ηλία Γράτζου Κ.41 (ΑΑ-330).

10. Ράικος Ιωάννης του Δ. από Αρτοτίνα, στην έξοδο του Μεσολογγίου. Ατομικός φάκελος Κ.182 (ΑΑ-1486).

11. Σκουρόπουλος Αυγέρης από Κριάτσι, «Επαλουκώθη εις Μεσολόγγι». Ατομικός φάκελος Κ.193 (ΑΑ-1563).

12. Στράτος αγνώστου μικρού ονόματος από Παλαιοκάτουνο σημερινό Κροκύλειο, «Εις Μεσολόγγι υπό τον Σαφάκαν». Ατομικός φάκελος του αδελφού του Ιωάννη Στράτου Κ.201 (ΑΑ-1631).

Στη Βαρνάκοβα αιχμαλωτίστηκαν ή έπεσαν,

1. Αλτάνης Αθανάσιος και το παιδί του, από Άνω Παλιοξάρι σημερινή Ποτιδάνεια. Είχαν αιχμαλωτιστεί στη Βαρνάκοβα, αγνοούμενοι. ΑΑΦ. 619 (ΑΑ-53). 

2. Αποστόλης, από Κάτω Κλήμα και τα δύο παιδιά του. Αιχμαλωτίστηκαν στη Βαρνάκοβα το 1826, αγνοούμενοι. Ατομικός φάκελος του γιού και αδελφού των αγνοουμένων Σωτήρη Αποστολόπουλου. Κ.13 (ΑΑ-120).

3. Σκούρας Αθανάσιος από Σεργούλα, έπεσε στη Βαρνάκοβα το 1826. Ατομικός φάκελος του γιού του Χρήστου Α. Σκουρόπουλου Κ.193 (ΑΑ-1564).

Από την Παρνασσίδαέχουν καταχωρηθεί τριάντα (30) πεσόντες αγωνιστές στις πολιορκίες και την έξοδο του Μεσολογγίου. 

Με τη δημοσίευση, θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε τους σύγχρονους Δωριείς, καθώς και τον Δήμο Δωρίδος, για την κατασκευή και τοποθέτηση στον Κήπο Ηρώων Μεσολογγίου, μνημείου πεσόντων αγωνιστών της Δωρίδας στις πολιορκίες και την έξοδο Μεσολογγίου. 

Το δημοσίευμα αυτό θα αποτελέσει τη βάση εισήγησης, που θα καταθέσουμε και θα καταθέσουμε και θα υποστηρίξουμε,μαζί με την Ένωση Δωριέων Επιστημόνων, στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Δωρίδος για τη λήψη της σχετικής απόφασης.

Ο Δήμος Δωρίδος, είτε μόνος, είτε σε συνεννόηση με τον Δήμο Δελφών οφείλει να κινήσει την διαδικασία έγκρισης από τον φορέα διαχείρισης του Κήπου των Ηρώων, για την κατασκευή και τοποθέτηση μνημείου πεσόντων αγωνιστών της Δωρίδας ή συνολικά της Φωκίδας στον Κήπο, ως ελάχιστο φόρο τιμής στους γνωστούς καταγραμμένους και τους άγνωστους αγωνιστές που πρόσφεραν τη ζωή τους στην πατρίδα, για να είμαστε εμείς ελεύθεροι.

Τέλος, η σύνταξη Βιογραφικού Λεξικού των Δωριέων Αγωνιστών του 1821, είναι ένα ακόμη ιστορικό ερευνητικό πεδίο της Ένωσης Δωριέων Επιστημόνων, στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821.

* Ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος είναι Οικονομολόγος, Αντιπρόεδρος της Ένωσης Δωριέων Επιστημόνων και του Ομίλου Προετοιμασίας Στελεχών Αυτοδιοίκησης, π. Αντιδήμαρχος Δήμου Δωρίδος.
** Ο Κωνσταντίνος Ηλιόπουλος είναι Δάσκαλος, Πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Δωρίδας, π. Πρόεδρος Κοινότητας Κλήματος.
***Δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο2020,στηνεφημερίδα«Το Ευπάλιο»και στην ιστοσελίδα www.doridanews.gr

Η τουριστική προβολή για το δήμο Δωρίδος ξεκινάει "οργανωμένα" και με "σχέδιο"

“Οργανωμένα” ενεργεί άλλη  μια φορά η Δημοτική Αρχή Καπεντζώνη δίνοντας 5.000 ευρώ για να διαφημιστεί ο δήμος μας με σποτ στις τηλεοράσεις της γραμμης ferry boat Άγιος Νικόλαος- Αίγιο. Με μια σημαντική λεπτομέρεια να παραλείπεται…. το ferry boat δεν έχει ξεκινήσει ακόμα δρομολόγια!

Όπως δήλωσε όμως και στο Δημοτικό συμβούλιο ο δήμαρχος μπορεί να μην είναι και διαφήμιση, αλλά να είναι  έμμεση επιχορήγηση.

Μια έμμεση επιχορήγηση σε μια πορθμειακή γραμμή χρήσιμη και απαραίτητη για την περιοχή αλλά και με εξασφαλισμένη κίνηση λόγω των φορτηγών με τα σκουπίδια του Αιγίου που θα πηγαίνουν στην Άμφισσα.

Μία έμμεση επιχορήγηση, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα στο δήμο δεν έχουν πληρωθεί τις υπερωρίες τους από τον Ιανουάριο και τους ζητάμε να βάλουν  πλάτη γιατί έχουμε πρόβλημα με τα σκουπίδια.

Μία έμμεση επιχορήγηση όταν σύμφωνα με δημόσιες δηλώσεις του δημάρχου Καπεντζωνη έχουμε οφειλές σε εργολάβους και προμηθευτές οι οποίες καθυστερούν.

Μια έμμεση επιχορήγηση όταν ο ίδιος σε προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο δεσμευόταν οτι δεν θα επιδοτησουμε κανένα ιδιώτη και ας αναλάβουν το επιχειρηματικό ρίσκο μόνοι τους.

Μια έμμεση επιχορήγηση που δείχνει το πόσο στραβά αρμενίζουμε, όταν παίρνουμε τα χρήματα από τη μια τσέπη και τα βάζουμε στην άλλη και νομίζουμε ότι έχουμε τα διπλά!

Οι δημότες της Δωρίδα θέλουν η γραμμή Άγιος Νικόλαος - Αίγιο  να λειτουργήσει αποδοτικά, θέλουν μια τουριστική προβολή που θα έχει αποτέλεσμα, θέλουν ένα δήμο που θα παίρνει τις αποφάσεις του με στρατηγική και θα ενεργεί με σχέδιο και οργανωμένα και δυστυχώς η Δημοτική Αρχή Καπεντζώνη προδίδει την εμπιστοσύνη τους καθημερινά.

ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΩΡΙΔΑ

ΘΑΝΟΣ ΑΣΗΜΑΚΗΣ

Ανακοίνωση του Συλλόγου Αρτοτινών για τα Διάκεια

Αγαπητοί συγχωριανοί και φίλοι της Αρτοτίνας,

εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊου COVID-19 και των περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση του, το Δ.Σ. του συλλόγου με αίσθημα ευθύνης θα τροποποιήσει το πρόγραμμα και τις δραστηριότητες των Διακείων 2020, με βάση τις επίσημες οδηγίες της πολιτείας. Κύριο μέλημα μας είναι η προστασία και η προφύλαξη των συγχωριανών μας. Ως εκ τούτου, οι δραστηριότητες των Διακείων θα ανακοινωθούν το προσεχές διάστημα και θα είναι σύμφωνες με τις εκάστοτε επίσημες οδηγίες.

Η βράβευση των επιτυχόντων στις Πανελλήνιες εξετάσεις του 2019 για την εισαγωγή τους σε σχολές Α.Ε.Ι. ή Τ.Ε.Ι.  θα πραγματοποιηθεί κανονικά. Παρακαλούμε όποιος ενδιαφέρεται σχετικά, μπορεί να ενημερώσει το Σύλλογο έως την 19/7/2020 είτε μέσω e-mail: artotina.diakos@gmail.com, είτε μέσω fax: 2107655568, αποστέλλοντας σχετική επιστολή με το ονοματεπώνυμο του επιτυχόντα και τη Σχολή Εισαγωγής.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Αρτοτινών "Ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΙΑΚΟΣ"

Πως έδρασε η Αρτοτίνα και τα γειτονικά χωριά για την πρώτη διάνοιξη του δρόμου

ΔΡΟΜΟΥΣ  ΕΙΣ  ΤΗΝ  ΡΟΥΜΕΛΗΝ

Η  ΒΟΡΕΙΟΣ  ΔΩΡΙΣ

ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΕΙ  ΤΗΝ  ΑΠΟΦΑΣΙΝ  ΤΗΣ  Ν’  ΑΠΟΚΤΗΣΗ  ΔΡΟΜΟΝ  ΕΝΤΟΣ  3ΕΤΙΑΣ

Ιδρύθη σύνδεσμος κοινοτήτων και εξελέγη επιτροπή, ήτις αφικνουμένη εις Αθήνας θα ζητήση την ενίσχυσιν του Κράτους Η Αρτοτίνα προς την Δωρικήν Αδελφότητα 10.000 ημερομίσθια προσωπικής εργασίας.

Ο κ. ΜΕΤΑΞΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥ 1927 ΕΙΧΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕΙ ΩΣ ΕΘΝΙΚΗΝ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΛΙΔΩΡΙΚΙΟΥ – ΑΡΤΟΤΙΝΗΣ 

ΕΜΠΡΟΣ ΔΙΑ ΒΡΑΧΙΟΝΩΝ! 

ΑΡΤΟΤΙΝΑ ΔΩΡΙΔΟΣ, (ανταποκριτού μας). – Ως ήτο φυσικόν, πολύ μεγάλην απήχησιν εύρεν εις τας καρδίας των δυστυχών και αποκλήρων κοινοτήτων της ορεινής Δωρίδος αι δηλώσεις τας οποίας έκαμεν προς την εφημερίδαν «Ακρόπολιν» των Αθηνών το νέον Διοικητικόν Συμβούλιον της «Δωρικής Αδελφότητος»σχετικώς με την εν γένει δράσιν της Αδελφότητος και με τας μελλοντικάς αυτής βλέψεις και σκοπούς. Βεβαίως, επειδή οι Διοικούντες νυν την Αδελφότητα είναι άνθρωποι από την Δωρίδα φυσικά, αλλά και από το τμήμα αυτής το οποίον είναι επάνω από το περίφημον θηρίον... Γρανιτσόρευμα, με το οποίον πλειστάκις ησχολήθη ο «Ρουμελιώτης», και επειδή πολλάς φοράς θα ευρέθησαν και αυτοί εις την δύσκολον θέσιν να δοκιμάσουν τα δεινά τα οποία υφίστανται οι δυστυχείς κάτοικοι των άνω κοινοτήτων,   διαβαίνοντες   τον   άνω   ποταμόν   αγεφύρωτον   κατά   τον   χειμώνα   με κίνδυνον της ζωής των, και επί πλέον επειδή επείσθησαν ότι μόνον αι ολίγαι αύται κοινότητες ηγνοήθησαν όταν ο δρόμος Ιτέας – Ναυπάκτου εγύριζε κάτω από του«Καραπιστόλη» δια ευνοήτους λόγους έθεσαν ως πρώτον σκοπόν των προσπαθειών των την επίτευξιν συνδέσεως δια δρόμου της Αρτοτίνης με το χάνι Καραπιστόλη. Απεφάσισαν τούτο, βέβαιοι όντες ότι θα έχουν ως βοηθούς των και τας κοινότητας, αι οποίαι θα εξυπηρετηθώσι από την οδόν ταύτην. Η Αρτοτίνα, προς ενίσχυσιν των προσπαθειών της Αδελφότητος, ομοφωνούντων των κατοίκων, εξέλεξεν επιτροπήν εκ των κ.κ. Κ. Διάκου, Αθ. Κουτσαγγέλου, Β. Φασίτσα, Γρηγ. Λουκοπούλου, Βασ. Βήλου και Γ. Μαμαλούγκα, η οποία εξουσιοδοτήθη όπως πράξη παν ό,τι θα συντελέση εις την επιτυχίαν του άνω σκοπού.Ευχαρίστως   δε   βεβαιούμεν   διά   της   στεντορείας   φωνής   του   «Ρουμελιώτου» άπαντας τους Δωριείς και εκείνους της βορείου Ναυπακτίας ότι η άνω επιτροπή,επιδείξασα ραγδαίαν ενέργειαν και δράσιν, κατώρθωσε να επιτύχη τα εξής:

1) Να κάμη σύνδεσμον κοινοτήτων Αρτοτίνης, Διχωρίου, Υψηλού Χωρίου, Κριατσίου, Γραμμένης Οξυάς και Κερασιάς, εδήλωσαν δε ότι θα συνδεθώσι και αι κοινότητες Δάφνου, Τριστένου, Κυδωνιάς και Μανδρινής.

2) Εξεύρε το ποσόν το οποίον θ’ απαιτηθή ίνα ειδική επιτροπή, με επικεφαλής τον απόγονον του ήρωος Αθανασίου Διάκου ιατρόν κ. Κ. Διάκον, μεταβή εις Αθήνας και μετά του δραστηρίου νέου διοικητικού Συμβουλίου της Αδελφότητος και άλλων επιλέκτων Δωριέων και του διευθυντού «Ρουμελιώτου» παρουσιασθή ειςτον κ. Πρόεδρον της Κυβερνήσεως, ίνα τω επαναφέρη εις την μνήμην ότι το 1927 ως υπουργός της Συγκοινωνίας απεφάσισεν, ήτοι την οδόν Λιδωρικίου – Αρτοτί-νης μήκους 22 χιλιομέτρων.

Την οδόν ταύτην ο κ. Μεταξάς τότε την είχεν χαρακτηρίσει ως Εθνικήν και απαραίτητον διά το Κράτος, διότι δι’ αυτής, ως εδήλωσεν,το Κράτος θα εξεπλήρου ελαχίστην ευγνωμοσύνην και σεβασμόν προς την μνήμην του Τέκνου της Αρτοτίνης, του ήρωος Αθανασίου Διάκου αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου θα εχάριζεν την συγκοινωνίαν εις ένα πληθυσμόν άξιον συμπαθείας μεγάλης και υποστηρίξεως. Ήδη ολίγη καλή θέλησις και ενέργεια απαιτείται και ηοδός αύτη δύναται να γίνη. Επί πλέον, ο άνω σύνδεσμος των Κοινοτήτων είναι αποφασισμένος να διαθέση και υπέρ τας 10 χιλιάδας ημερομίσθια προσωπικής εργασίας, προς ενίσχυσιντου Κράτους. Μόνον η Αρτοτίνα θα διαθέση 8 χιλιάδας ημερομισθίων.Αν και είμεθα βέβαιοι ότι ο Εθνικός Κυβερνήτης μας θα θελήση να πραγματοποιήση την παλαιάν του απόφασιν, εν τούτοις παρακαλούμεν τον κ. Διευθυντήντου «Ρουμελιώτου» όπως μας ενισχύση, ακολουθών τον δρόμον του αειμνήστου πατρός του. Επίσης, παρακαλούμεν την νέαν Διοίκησιν της «Δωρικής Αδελφότητος» όπως καταβάλη κάθε προσπάθειαν διά την επιτυχίαν του άνω σκοπού. Σεβόμενοι τας φιλοξένους στήλας του «Ρουμελιώτου», σταματώμεν με την δήλωσιν ότι η Αρτοτίνα ή ούτως ή άλλως είνε αποφασισμένη πλέον, εντός 3ετίαςνα έχη δρόμον και θα τον έχη. Θα ήτο παράλειψις, εάν δεν αναφέραμεν ότι αρίστην   συμβολήν   εις   την   ανωτέρω   υπόθεσιν   προσέφερον   οι   κ.κ.   Ι.   Καρτσακλής ενωμ/χης και Δημ. Ζαρονίκος και Γ. Παπαϊωάννου, διδάσκαλοι.

Αρτοτινιώτης 

Eφημ. Ρουμελιώτης 

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΡΤΟΤΙΝΑ ΑΦ110 ΙΟΥΛ-ΑΥΓ-ΣΕΠ 2010

Ματαίωση εκδήλωσης της ΕΝΩΣΗΣ ΕΥΠΑΛΙΩΤΩΝ ΔΩΡΙΔΑΣ

Με αίσθημα ευθύνης το Δ.Σ. της Ένωσης Ευπαλιωτών Δωρίδας, λόγω των συνθηκών που διαμορφώνονται από την πανδημία του κορωνοϊού, αποφάσισε να ματαιώσει τις δύο καλοκαιρινές εκδηλώσεις που είχε προγραμματίσει για φέτος στο Ευπάλιο….

1. Την πανηγυρική μουσική εκδήλωση παραμονή της Αγίας Παρασκευής 25 Ιουλίου στο χώρο “Κτίρια Ευπαλίου”. Η αρτοκλασία ανήμερα της Αγ. Παρασκευής Κυριακή 26 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί κανονικά.

2. Την άσκηση ζωγραφικής για τους μικρούς φίλους και φίλες όπως αυτή έχει καθιερωθεί εδώ και αρκετά χρόνια κάθε καλοκαίρι.

Οι ευχές μας θα συνοδεύουν όλες και όλους να έχουν ένα όμορφο, ευχάριστο και ξέγνοιαστο καλοκαίρι όπου και αν βρεθούν.

Το Διοικητικό Συμβούλιο
14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020

Κάλεσμα του Συλλόγου Διχωριτών για τη δημιουργεία αρχείου

Πηγή: http://dixori.com/

Διαχείριση του Ξενώνα Διχωρίου

Σχετικά με το Πολιτιστικού Κέντρου-Ξενώνας Διχωρίου και σύμφωνα με απόφαση του Ν.Π.Δ.Δ του Δήμου Δωρίδας ισχύει πως αρμόδιος για τη διαχείριση αυτού είναι ο Πρόεδρος της Κοινότητας Διχωρίου κ. Δημήτριος Κουτσόπουλος.

 Τηλ. Κρατήσεων 6947291292

Καθαρίστηκαν τα μνημεία στην πλατεία της Αρτοτίνας

 

Με πρωτοβουλία του Συλλόγου Αρτοτινών πραγματοποιήθηκε καθαρισμός των τριών μνημείων που βρίσκονται στην πλατεία της Αρτοτίνας. Εξειδικευμένος συντηρητής αρχαιοτήτων και έργων τέχνης πραγματοποίησε μηχανικό καθαρισμό, βελτίωση των γραμμάτων και μικρή αποκατάσταση των μνημείων του Αθανασίου Διάκου, του μνημείου των πεσόντων των πολέμων 1912-1913 και 1940 αλλά και του μνημείου των φονευθέντων χωροφυλάκων του 1947. 

Τα υλικά με τα οποία έγινε ο καθαρισμός είναι τα εγκεκριμένα που χρησιμοποιούνται και για τη συντήρηση των γλυπτών του Παρθενώνα.

 

Κλάδεμα πλατάνων στην πλατεία του Δάφνου

Παραδόθηκε στον Πρόεδρο της κοινότητας Δάφνου κ. Διαμαντή Θανάση το κονταροπρίονο που αγοράστηκε από προσφορές μελών της Ένωσης Δαφναίων Δωρίδας και θα έχει ως σκοπό να καλύπτει τις ανάγκες του χωριού μας για των καθαρισμό των σοκακιών και των δρόμων από τα κλαδιά των δέντρων ώστε να διευκολύνεται η διάβαση πεζών και οχημάτων.

Μόλις ο πρόεδρος της κοινότητας παρέλαβε το μηχάνημα ξεκίνησε αμέσως το καθάρισμα των πλατάνων που βρίσκονται στον χώρο στάθμευσης κάτω από την πλατεία έχοντας ως βοηθούς την ”Νεολαία” του χωριού τους οποίους η ”Ένωση” ευχαριστεί για την άμεση ανταπόκριση και βοήθεια στο κάλεσμα του Προέδρου.

Η Ένωση θέλει επίσης να ευχαριστήσει για τις προσφορές τους ώστε να αγοραστεί το βενζινοκίνητο κονταροπρίονο τους:

    Διαμαντή Βασιλίκη του Δημητρίου

    Καραίσκου Φαίη

    Σκρέκη Νικόλαο του Ιωάννη

    Ράπτη Κώστα

    Κοντογιάννη Παναγιώτη του Ανδρέα

Πηγή:  https://www.enosidafnos.gr