ΔΩΡΙΣ, η πρώτη εφημερίδα της Δωρίδας

Ήταν πρωτοχρονιά του 1905 όταν κυκλοφόρησε η πρώτη Δωρική εφημερίδα με το τίτλο ΔΩΡΙΣ και μικρό σχήμα (20cm x 25cm). Ο χαρακτήρας της σύμφωνα με την πρωμετοπίδα της "ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ, ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΗ ΔΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΑΚΤΩΣ". Πράγματι στα επόμενα (τετρασέλιδα) φύλα που σώθηκαν φαίνεται να διατηρεί την κανονικότητά της (1ο) 01-1-1905, (2ο) 15-1-1905, (3ο) 1-2-1905, (4ο) 8-2-1905 , (5ο) 16-2-1905 και (6ο) 1-3-1905. Το πιστεύω του εκδότη που βρισκόταν σε ένα ωραίο πλαίσιο κάτω από τον τίτλο ανλέφερε: "Αι πόλεις άριστα οικούνται εάν οι μεν πολίται τοις άρχουσι πείθωνται, οι δε άρχοντες τοις Νόμοις". Η τιμή για τους συνδρομητές ανερχόταν σε δύο (2) δρχ. το χρόνο ενώ η τιμή εκάστου φύλλου ήταν 5 λεπτά.

Η απήχηση της εφημερίδας σε Δωριείς της Αθήνας, του Πειραιά και του Λαυρίου, υπήρξε πραγματικά μεγάλη  και έτσι στο 2ο φύλλο ευχαριστεί τους αναγνώστες για την υποδοχή του πρώτου φύλλου. Τα προβλήματα που απασχόλησαν την εφημερίδα στα πρώτα φύλλα της ήταν η εκπαίδευση, οι συγκοινωνίες, η δημόσια ασφάλεια που σχολιάζονταν εμπεριστατωμένα προτείνοντας και λύσεις.

Δημιουργός αυτής της προσπάθειας ήταν ένας ανύσηχος Πενταγιώτης, ο Θανάσης Παπατσούρης που με πείσμα και σκληρή δουλειά κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρο που είχε για την ΔΩΡΙΣ. Γεννημένος το 1886 στην Πενταγιού, ήταν γιος του  Αριστείδη Παπατσούρη και  εγγονός του αγωνιστή του ’21 Θανάση Παπατζούρη. Κυνηγώντας την τύχη του βρέθηκε, στην Αθήνα όπου γράφτηκε στην Εμπορική και Βιομηχανική Σχολή που την τελείωσε αριστούχος το 1906. Εκείνη τη χρονιά με την συμβολή του ιδρύθηκε και η Δωρική Αδελφότητα. Δούλεψε επίσης στο τότε Πρακτορείο Εφημερίδων, στην εφημερίδα "Πατρίς" για να καταλήξει το 1908  στην Αίγυπτο, υπάλληλος στην Τράπεζα Ανατολής. Ένα χρόνο μετά το ανύσηχό του μυαλό τον φέρνει στην Αμερική να δημιουργεί την εμπορική εταιρία LEVANT AMERIKAN COMMERCIAL Co, την οποία διύθυνε μέχρι το 1970, στα ογδονταπέντε του δηλαδή χρόνια.
Ο Θ. Παπατσούρης δεν υπήρξε μόνο λάτρης της Δωρίδας και του επιχειρείν αλλά  ήταν και ένας σπουδαίος αθλητής. Διακρίθηκε στις λεμβοδρομίες και στην Ελληνορωμαϊκή πάλη όπου μάλιστα υπήρξε και πανελληνιονίκης. Προς τιμήν του μάλιστα οι Πενταγιώτες έχουν δώσει το όνομά του στις αθλητικές τους εγκαταστάσεις, ενώ τον έχουν ανακυρήξει και Μέγα Ευεργέτη γιατί με τις δωρεές του βοήθησε να γίνουν πολλά έργα στο χωριό του.
Σύμφωνα με μία ανέκδοτη διήγηση του Πενταγιώτη δικηγόρου Ξενοφόντα Τσώρη, ο Παπατσούρης επισκέφθηκε σε μεγάλη ηλικία το Ζαχαροπλαστείο  του  Νικ.  Νασιοπούλου,  στην οδό  Υμηττού  82,  Παγκράτι. Αποχωρώντας κατά τις 10 μ.μ.  για  την  οικία  του,  προσπάθησε  να  διέλθει  ανάμεσα  σε παρκαρισμένα  αυτοκίνητα προκειμένου να πάρει ταξί. Εκείνη την ώρα ένας οδηγός παρκαρισμένου ξεκινούσε χωρίς να τον έχει δει με αποτέλεσμα να αρχίσει να βρίζει: «παλιόγερε δεν αντιλήφθηκες ότι φεύγω και αν δεν σε έβλεπα θα σου έκοβα τα πόδια; Σέβομαι τα 70 σου χρόνια» για να λάβει την αποστομωτική απάντηση του γέροντα: «έχε χάρη που είμαι 94, εάν ήμουν 70 όπως λες, θα σε κανόνιζα».

Τέλος άλλα εκδοτικά του εγχειρήματα υπήρξαν η μηνιαία εμπορική επιθεώρηση που πρόβαλε την δραστηριότητα της εταιρείας του το διάστημα 1918 – 1921, καθώς και το βδομαδιάτικο Αθηναϊκό περιοδικό "Εικονογραφημένος Παρνασσός" που γινόταν ανάρπαστο μεταξύ άλλων και για την αθλητική του στήλη "Ατλαντίδα".

Βασισμένο στο άρθρο του  Κώστα Καψάλη: "Η ΠΡΩΤΗ ΔΩΡΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ"