Αντώνης Σερέλης, ο ζωγράφος της Ζωριανίτικης ζωής

Ο Αντώνιος Σερέλης του Χρήστου και της Βιολέττας, το γένος Ζαχαροπούλου, γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1921 στην Κόρινθο. Η καταγωγή και των δύο γονέων του είναι από τον Ζωριάνο Φωκίδος, όπου ήταν η μόνιμη κατοικία τους. Λίγους μήνες μετά την γέννησή του βρίσκεται στο χωριό της καταγωγής του όπου θα περάσει τα παιδικά του χρόνια. Χρόνια στερήσεων, τα οποία απάλυνε η μετανάστευση του πατέρα του στην Αμερική, τουλάχιστον μέχρι το κραχ του 1929.

Το 1933 και σε ηλικία 12 ετών αναζητεί την τύχη του στην Αθήνα, όπου έκανε διάφορες δουλειές προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην.

Το 1939 παρουσιάζεται στον Ελληνικό Στρατό, όπου όμως λίγο καιρό μετά διαγιγνώσκεται με βαριάς μορφής πνευμονία, με την ρητή οδηγία των γιατρών ότι η μόνη του ελπίδα για να επιβιώσει είναι να επιστρέψει στο χωριό του, ακολουθώντας τις ιατρικές συμβουλές τους. Πράγμα το οποίο και συνέβη, καθώς ανάρρωσε πλήρως, η επιστροφή του όμως στο Ζωριάνο στάθηκε ταυτόχρονα και η αφορμή για να συμμετέχει ενεργά στην Εθνική Αντίσταση, ενώ αργότερα παρασημοφορήθηκε για την σημαντική δράση του τα χρόνια της κατοχής.

Αρχές της δεκαετίας του 1950 βρίσκεται πάλι στην Κόρινθο, οπότε και ξεκινά να εργάζεται ως τεχνίτης στον τοπικό σταθμό του ΟΣΕ. Παντρεύεται την Πηνελόπη Γιαννακοπούλου του Γεωργίου και από τον γάμο τους απέκτησαν δύο κόρες, την Βιολέττα και την Χριστίνα.

Ο ξαφνικός θάνατος της συζήγου του Πηνελόπης, το 1965 θα σημαδεύσει την οικογένειά του. Δύο χρόνια αργότερα θα παντρευτεί την Κατερίνα Καραπανάγου με την οποία αποκτά έναν γιο, τον Χρήστο.

 

Αλωνισμός

Την δεκαετία του 1980 συνταξιοδοτείται και αφιερώνεται απερίσπαστος στις υπόλοιπες δραστηριότητες της ζωής του, μεταξύ των οποίων και η ζωγραφική, μέχρι τον θάνατό του στις 15 Δεκεμβρίου 2011.

Άνθρωπος με βαθιές θρησκευτικές και πνευματικές αναζητήσεις, μελετούσε και στοχαζόνταν γύρω από τα νοήματα της ζωής. Μέσα από τις αναζητήσεις αυτές, χάραξε την εσωτερική του πορεία που ενίσχυσε την αγάπη για τις ρίζες του και για τον συνάθρωπό του και που τον τροφοδότησε με εσωτερική γαλήνη και  πραγματική λατρεία για την φύση.

Ξεκίνησε να ασχολείται με την ζωγραφική σε ηλικία 18 ετών, κυρίως όμως καλλιέργησε την έμφυτη αυτή κλίση του την τελευταία 30ετία της ζωής του, περίοδος μέσα στην οποία γεννήθηκαν όλα τα υπάρχοντα έργα του. Αυτοδίδακτος ζωγράφος με αγαπημένη του θεματολογία, το χωριό του, τον Ζωριάνο Φωκίδας και την φύση, απεικονίζει στους πίνακές του την ομορφιά και την αρμονία που αναζητούσε ίδιος γύρω του.

Το 1999 φιλοτέχνησε το εξώφυλλο του βιβλίου "Ευρετήριο των απανταχού Ζωριανιτών".  Η βιογραφία και το έργο του παρέμεναν έως τώρα αδημοσίευτα εκτός από τα έργα "νερόμυλος" και "αλωνισμός" που συμπεριλήφθηκαν στο βιβλίο "Ζωριάνος Δωρίδος" του Αθ. Καρκαβίτσα (έκδοση Συλλόγου Ζωριανιτών 2004). Τα βιογραφικά στοιχεία μας τα έδωσε η κόρη του Χριστίνα, ενώ το τελευταίο έργο που δείχνει τον Άγιο Νικόλαο, είναι έργο που έχει δωρηθεί στον Σύλλογο.

Νερόμυλος

Ο Άγιος Νικόλαος