ΜΑΝΝΑ ΓΗ
Ποίημα Μιλτ Θ. Ζάκκα (το ακρωνύμιο σχηματίζει τη λέξη ΚΟΥΠΑΚΙ)
Κ αμαρωτό στο ξάγναντο, αυγούλας ηλιαχτίδα
Ο λόχαρο κι ολόδροσο, στέκεις μικρό χωριό μας
Υ φαίνοντας το όνειρο με την κρυφήν ελπίδα
Π αντοτινό να σ' έχουμε της ζήσης φυλακτό μας
Ά γιο προσκυνητάρι μας, στα τρίστρατα του κόσμου
Κ αημό, λαχτάρα μας κι ευχή, απαντοχή εντός μας
Ι σκιο της έρμης ξενιτιάς, της μάνας γης το φως μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.