Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

Λιγότερα από 20 τα αγριόγιδα των Βαρδουσίων

 Η   παρουσία   του   αγριόγιδου   στη   Στερεά   Ελλάδα   εντοπίζεται   σε   τρία   ορεινά   συγκροτήματα:   στη  Γκιώνα,  στα  Βαρδούσια  και  στην  Οίτη.  Ένας  τέταρτος  πληθυσμός,  που  υπήρχε  στον  Παρνασσό,  έχει  εκλείψει   εδώ   και   πολλά   χρόνια,   αν   και   τελευταία   υπάρχουν   ορισμένες   πληροφορίες   για  μεμονωμένες  εμφανίσεις  αγριόγιδων  στη  ζώνη  σύνδεσης  μεταξύ  της  Γκιώνας  και  του  Παρνασσού  (Χαρ.  Παπαϊωάννου  προσ.  Αρχείο)

 Στη  Γκιώνα  τόσο  το  1986  όσο  και  το  1991  αναφέρεται  η  παρουσία  ενός  πληθυσμού  70 - 100  ατόμων  (Χατζηρβασάνης  &  Μαλακού  1986,  Hatzirvasanis  1991).  Σύμφωνα  με  τα  πιο  πρόσφατα  δεδομένα  το  πληθυσμιακό   μέγεθος   του   αγριόγιδου   στη   Γκιώνα   φτάνει   τα   110   άτομα   με   μια   πληθυσμιακή  πυκνότητα   2   ατόμων/   100   ha   σε   μια   έκταση   5502ha   (Papaioannou   et  al   2014).   Όσον   αφορά   τα  δημογραφικά  δεδομένα  τα  μικρά  αντιπροσωπεύουν  το  21%  του  πληθυσμού,  τα  χρονιάρικα  το  8%,  τα  ενήλικα  θηλυκά  το  35%  και  τα  ενήλικα  αρσενικά  το  36%  (Papaioannou  et  al  2014).
Στα  Βαρδούσια  αναφέρεται  αρχικά  η  παρουσία  30 ‐ 70  ατόμων  (Χατζηρβασάνης  &  Μαλακού  1986),  ενώ  πέντε  χρόνια  αργότερα  αναφέρεται  η  παρουσία  μόνο  10  ατόμων  (Hatzirvasanis  1991).  Βάση  της  πιο  πρόσφατης  αναφοράς  για  το  αγριόγιδο  στα  Βαρδούσια,  στο  βουνό  αυτό  υπάρχουν  λιγότερα  από  20  αγριόγιδα  (Παπαϊωάννου  2007).  Αιτίες  της δραματικής  αυτής  μείωσης  είναι  η  λαθροθηρία που  διευκολύνεται  από  τους  πολλούς  ορεινούς  δρόμους  που  έχουν  διανοιχτεί  στο  βουνό,  κυρίως  κατά  τη  δεκαετία  του  80.
Στην   Οίτη   αναφέρεται   αρχικά   η   παρουσία   50   περίπου   αγριόγιδων   (Χατζηρβασάνης   &   Μαλακού  1986),  ενώ  λίγα  χρόνια  αργότερα  μόνο  10-30  άτομα  (Hatzirvasanis  1991).  Το  είδος  θεωρούνταν  ότι  απαντάται  κύρια  στις  ΒΑ  χαράδρες  της  Οίτης  που,  κατά  κύριο  λόγο,  βρίσκονται  έξω  από  τον  Εθνικό  Δρυμό   Οίτης.   Τα   προβλήματα   για   το   αγριόγιδο   στην   Οίτη,   που   αναφέρονται,   σχετίζονται   με   την  παράνομη  θήρα,  που  διευκολύνεται  από  τη  διάνοιξη  δασικών  και  ορεινών  οδών,  όπως  επίσης  και  από  τον  ανταγωνισμό  με  κοπάδια  κτηνοτροφικών  ζώων.
 

Τελειώνοντας  υπογραμμίζουμε  τη  μεγάλη  σημασία  του  πληθυσμού  του  αγριόγιδου  στην  Οίτη,  ο οποίος  μαζί  με  τους  άλλους  2  πληθυσμούς  της  Ρούμελης  (Γκιώνα  και  Βαρδούσια)  βρίσκονται  στο  νοτιότερο  όριο  της  φυσικής  εξάπλωσης  του  είδους  στην  Ευρώπη.  Είναι  επίσης  πολύ  σημαντικό  να  επισημανθεί  ότι  σύμφωνα  με  τα  τελευταία  επιστημονικά  δεδομένα  τα  αγριόγιδα  των  νοτιότερων  περιοχών   της   εξάπλωσής   τους   στην   Ευρώπη   (πχ   βουνά   της   Ρούμελης)   φαίνεται   πως   έχουν   να  αντιμετωπίσουν  όχι  μόνο  τις  «συνηθισμένες»  απειλές  που  προέρχονται  από  τον  άνθρωπο,  αλλά  και  ευρύτερα   περιβαλλοντικά   ζητήματα,   όπως   είναι   η   κλιματική   αλλαγή   και   η   αύξηση   της  θερμοκρασίας  (Papaioannou  et  al  2014).  Κατά  συνέπεια  για  αυτούς  τους  λόγους  καθίσταται  ακόμα  περισσότερο   επιτακτική   η   άμεση   λήψη   μέτρων   περιορισμού   των   ανθρωπογενών   τουλάχιστον  απειλών  και  πιέσεων  που  δέχεται  το  είδος  στην  περιοχή  μελέτης,  ώστε  να  περιοριστεί  το  όποιο  ενδεχόμενο  πιθανής  εξαφάνισης  στο  παρόν  και  στο  μέλλον  και  να  εξασφαλιστεί  κατά  το  καλύτερο δυνατό  τρόπο  η  διατήρηση  και  αύξηση  του  πληθυσμού  του  αγριόγιδου.

Αποσπάσματα από την περίληψη της μελέτης ΕΚΤΙΜΗΣΗ  ΤΗΣ  ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ  ΤΟΥ  ΑΓΡΙΟΓΙΔΟΥ  (Rupicapra  rupicapra  balcanica)  ΣΤΟΝ  ΕΘΝΙΚΟ  ΔΡΥΜΟ  ΟΙΤΗΣ του Βιολόγου Παπαϊωάννου Χαριτάκη που έγινε για τον Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Αναβολη συναντήσεων του Δημάρχου στην Αθήνα

ΔΗΜΟΣ ΔΩΡΙΔΟΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ                                                                          
Πληροφ. :Τίτου Δέσποινα
Τηλ.: 2266022066-2266022147
Fax: 2266022393
e-mail: lidoriki@otenet.gr
Λιδωρίκι, 28/9/2016


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Ενημερώνουμε ότι, λόγω πρόσκλησης του Δημάρχου σε σύσκεψη με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στη Λαμία, οι προγραμματισμένες για την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου, συναντήσεις στην Αθήνα θα πραγματοποιηθούν εκτάκτως την Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016.
(Διεύθυνση : Ιέρωνος και Τιμοθέου, γραφεία Δωρικής Αδελφότητας)

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Ένταξη στο πρόγραμμα των νέων γεωργών

Τo Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, εν αναμονή της προκήρυξης του προγράμματος 2016, ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους για ένταξη στο πρόγραμμα νέων γεωργών ότι μπορούν να προσέλθουν στις Περιφερειακές Διευθύνσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ ή στα κατά τόπους Γραφεία του, έως τις 05.10.2016 να υποβάλλουν Ενιαία Δήλωση Εκμετάλλευσης (ΟΣΔΕ) έτους 2016, εφόσον δεν έχουν ακόμα υποβάλλει.

Ειδικότερα, οι ενδιαφερόμενοι του Νομού Φωκίδας πρέπει να απευθύνονται στην Περιφερειακή Μονάδα του ΟΠΕΚΕΠΕ Στερεάς Ελλάδας, στην διεύθυνση: Κ. Καραμανλή, Τ.Κ 35133, Λαμία.

Επισημαίνεται ότι ο υποψήφιος νέος γεωργός για να κριθεί επιλέξιμος δικαιούχος για ένταξη στο πρόγραμμα νέων γεωργών πρέπει, μεταξύ άλλων, να έχει υποβάλλει Ενιαία Δήλωση Εκμετάλλευσης (ΟΣΔΕ) κατά το έτος υποβολής της αίτησης ενίσχυσης προς ένταξη στο Υπομέτρο 6.1, ήτοι το 2016, για το σύνολο της γεωργικής εκμετάλλευσής του, σύμφωνα με την από 20/04/2016 Προδημοσίευση που αφορά το Υπομέτρο 6.1.«Εκκίνηση Επιχείρησης από Νέους Γεωργούς» του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) της Ελλάδας 2014-2020.

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Φωκίδα: Γέμισαν τα δάση και οι …πλατείες των χωριών με αλεπουδίτσες!

Αναμφίβολα αυτό που συμβαίνει φέτος στη Φωκίδα ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Αρκεί μια βόλτα με το αυτοκίνητο τις νυχτερινές ώρες για να διαπιστώσει οποιοσδήποτε ότι η φετινή… σοδειά όχι μόνο πήγε καλά αλλά απογείωσε σε ανησυχητικό βαθμό τον πληθυσμό των αλεπούδων. Είναι τόσο πολλές που πλέον μπαίνουν άφοβα μέσα στα χωριά και στα πιο κεντρικά τους σημεία, τις πλατείες. Ο πληθυσμός είναι στην συντριπτική του πλειοψηφία… νεανικός κάτι που δικαιολογεί την απειρία και την άγνοια κινδύνου που δείχνουν τα ανήλικα αλεπόπουλα.


Χρήσιμη αν ελέγχεται

Η χρησιμότητα της αλεπούς ως μέρος της τοπικής βιοποικιλότητας είναι αναμφισβήτητη. Τι γίνεται όμως όταν ο πληθυσμός της φτάνει σε επίπεδα πληθυσμιακής έκρηξης; Τότε έχουμε θύματα…

Πρώτο θύμα του υπερπληθυσμού είναι η ίδια η αλεπού που αναγκάζεται προκειμένου να εξασφαλίσει την τροφή της να προσεγγίζει ανθρωπογενή περιβάλλοντα με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ασφάλεια της. Θύματα (της) όμως είναι και όλα τα άλλα είδη του ζωικού βασιλείου πέρα από τα ποντίκια, όπως είναι τα ζαρκαδάκια, οι λαγοί, οι πέρδικες κ.λ.π. Ο πληθυσμός της αλεπούς, όπως βεβαιώνουν όλοι οι θηραματολόγοι, είναι ο κύριος ρυθμιστής των υπόλοιπων ειδών σε περιβάλλοντα όπου η ίδια βρίσκεται ψηλά στην τροφική αλυσίδα.

Λυσσόπληκτη η Ελλάδα

Το γεγονός όμως ότι η χώρα μας είναι λυσσόπληκτη θα πρέπει να μας κάνει να ανησυχούμε σοβαρά με την έξαρση του πληθυσμού των αλεπούδων. Η λύσσα ταξιδεύει πολύ πιο γρήγορα όταν επικρατούν συνθήκες αλεπουδίσιου συνωστισμού.

Ο πληθυσμός της αλεπούς στη Φωκίδα λοιπόν είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελεγχθεί δεδομένου ότι μεγάλο μέρος του νομού καταλαμβάνετε από τα καταφύγια άγριας ζωής και την ανενεργή Ελεγχόμενη Κυνηγετική περιοχή Παρνασσίδας όπου απαγορεύεται αυστηρά το κυνήγι όλων των θηραμάτων. Δυστυχώς και εδώ η λύση της επάρατης φόλας είναι το μόνο διαχειριστικό μέτρο, παράνομο φυσικά. Σε αυτό καταφεύγουν ορισμένοι συμπολίτες μας προκειμένου να σώσουν τα πουλερικά τους. Όμως τα αποτελέσματα της μόλυνσης της τροφικής αλυσίδας, από αυτή την πρακτική, φαίνονται στην φωτογραφία που τραβήχτηκε λίγο έξω από την Παύλιανη. Τη νεκρή δηλητηριασμένη αλεπού έφαγαν και ξεκοκάλισαν αλλά ζώα που με την σειρά τους δηλητηριάστηκαν…

κείμενο: Ν. Φωτακόπουλος

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

Ενημερωτική Ημερίδα στην Πενταγιού για τα Αναπτυξιακά προγράμματα Φωκίδας

Στόχος η δημιουργία μικρού Βοτανικού Κήπου στη Β. Δ. Δωρίδα

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι στην Πενταγιού Ενημερωτική Ημερίδα στο πλαίσιο της διαβούλευσης για τον καλύτερο σχεδιασμό του προς υποβολή αναπτυξιακού τοπικού προγράμματος για την Φωκίδα .

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε ενόψει της υποβολής πρότασης τοπικού προγράμματος από την ΑΝΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΦΩΚΙΚΗ Α.Ε στο νέο πρόγραμμα CLLD-LEADER Μ.19 του ΠΑΑ 2014-2020 του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων και συνδιοργανώθηκε από την Αναπτυξιακή Φωκική Α.Ε - Α.Α.Ε ΟΤΑ (ΑΝ.ΦΩ. Α.Ε), την Δ.Ε Βαρδουσίων τoυ Δήμου Δωρίδας, και τους Συλλόγους Δωρικής Αδελφότητας και Πενταγιωτών Βορειοδυτικής Δωρίδας.

Η ημερίδα αυτή ήταν συνέχεια 3 ανάλογων εκδηλώσεων που προηγήθηκαν το α΄ εξάμηνο του 2016, σε συνδιοργάνωση με τη Δωρική Αδελφότητα και το Δήμο Δωρίδας.

Η αρχική ομιλία είχε ως εισηγητή τον Χρήστο Γάτο, Γενικό Διευθυντή της Αναπτυξιακής Φωκικής Α.Α.Ε‐ΟΤΑ (ΑΝ.ΦΩ. Α.Ε) ο οποίος παραβρέθηκε μαζί με την συνεργάτιδά του Πηνελόπη Πατρινού, Πολιτικό Μηχανικό, στέλεχος της ΑΝ.ΦΩ. Α.Ε.


Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

Ξεκινώντας από το χωριό… ΜΕΛΛΗΝ

 

Πολλές φορές με απασχολεί το ερώτημα, τι σημαίνει επιστροφή για τους νέους στο χωριό; Είχα την τύχη λοιπόν να συναντήσω τον Κώστα Ρέλλο, νέο, με σπουδές Τοπογράφου Μηχανικού και πλούσια επαγγελματική εμπειρία, ο οποίος αποφάσισε να στραφεί στην οικογενειακή ασχολία με τη μελισσοκομία. Με αφετηρία του το Μαλανδρίνο, τοποθετεί το μέλι σε ράφια επιλεγμένων ντελικατέσσεν καταστημάτων της Ελλάδας, αλλά και του εξωτερικού. Έτσι το ερώτημα αντιστράφηκε και έγινε, πώς μπορείς ξεκινώντας από τον τόπο σου, να παράγεις εκμεταλλευόμενος τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που σου προσφέρει. Η συνάντηση μαζί του είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον.


Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Άρση των κτηνοτροφικών περιορισμών γύρω από τη λίμνη Μόρνου ζητά ο Δ. Δωρίδας

 
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α

Το Δημοτικό Συμβούλιο Δωρίδος, κατά τη συνεδρίαση της 26ης Αυγούστου 2016, ημέρα Παρασκευή και ώρα 19:00΄, μετά από σχετικό έγγραφο του Προέδρου του Κτηνοτροφικού Συλλόγου Δωρίδος και την ανταλλαγή απόψεων και γνωμών, εξέδωσε ομόφωνα το ακόλουθο ψήφισμα για την άρση των απαγορευτικών περιορισμών λειτουργίας των κτηνοτροφικών μονάδων πέριξ της τεχνητής λίμνης του Μόρνου.

– Θεωρεί ότι οι απαγορευτικοί περιορισμοί για τη λειτουργία κτηνοτροφικών μονάδων σε απόσταση μέχρι 1.500 μ. πέριξ της λίμνης του Μόρνου είναι άδικοι , διότι η κτηνοτροφία της περιοχής μας είναι κυρίως εκτατική και κατά συνέπεια δεν υπάρχουν τόσα λύματα τα οποία να επηρεάζουν την ποιότητα του νερού της λίμνης.

– Σε περίπτωση που ισχύσουν οι ως άνω περιορισμοί θα υπάρξει μεγάλη ζημιά στην κτηνοτροφία μας, πράγμα το οποίο θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στον οικονομικό μαρασμό την περιοχή μας.

– Ζητάμε την παράταση της προθεσμίας για την υποβολή αιτήσεων για λήψη άδειας λειτουργίας των ήδη υφιστάμενων κτηνοτροφικών μονάδων πέραν της 12ης Σεπτεμβρίου 2016.

– Ζητάμε την άρση των σχετικών απαγορευτικών περιορισμών λειτουργίας των κτηνοτροφικών μονάδων πέριξ της λίμνης του Μόρνου όπως προσδιορίζονται στη επίμαχη Α5/2280/83 (ΦΕΚ 720/Β/83) Υγειονομική Διάταξη, όπως αυτή τροποποιήθηκε – συμπληρώθηκε μεταγενέστερα και την επαναφορά σε ισχύ του Ν. 4056/2012, ο οποίος επέτρεπε τη νομιμοποίηση των μονάδων ανάλογα με τη δυναμικότητά τους και την απόστασή τους από το ανώτατο όριο της λίμνης.

Το παρόν ψήφισμα να αποσταλεί στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων με σχετικό συνοδευτικό έγγραφο του Δημάρχου και να δημοσιευθεί στον τοπικό τύπο.

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Άγνωστες ορεινές και παραθαλάσσιες ομορφιές

Άγνωστες ορεινές και παραθαλάσσιες ομορφιές που αγνοούμε κοντά στην Πάτρα

Οι περισσότεροι Πατρινοί συνηθίζουν να ψάχνουν για μια εκδρομή μόνο στα πατροπαράδοτα μέρη που ως "σύνορα" έχουν την Δυτική Ελλάδα. Όταν ακούσουν για κάποιο άλλο νομό πέρα από την Αχαΐα την Ηλεία και την Αιτωλοακαρνανία τον αποκλείουν αμέσως από τον χάρτη τους.

Κι όμως σε λιγότερο από δύο ώρες μπορούμε να βρεθούμε σε αλλιώτικα μέρη. Όπως αυτά στην... Δυτική Φωκίδα!

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Ο Κάρκανος – οδοιπορικό


Διάσελο Κωστάρτσα-Σούφλες
“Κάποιο βράδυ στο μαγαζί του χωριού έμαθα οτι κάποιοι φίλοι συγχωριανοί θα ανέβαιναν στην κορυφή του βουνού της Κωστάριτσας.
Πολλά χρόνια είχα να ανεβώ και δεν το σκέφτηκα καθόλου να ακολουθήσω και εγώ την παρέα και να θαυμάσω από εκεί ψηλά την όμορφη θέα και το υπέροχο συναίσθημα που έχεις σαν δεις τον κόσμο από τα 2.400 μέτρα.
Έτσι εκείνο το πρωϊνό της 13ης Αυγούστου ξυπνήσαμε πρωϊ (θαμπά που έλεγαν οι παλιοί Κωσταρτσιώτες, σαν ξεκίναγαν για τις επίπονες και μακρινές δουλειές τους). Με τα σύγχρονα μέσα (αυτοκίνητα) φτάσαμε στον προφήτη Ηλία και αφού ήπιαμε το δροσερό νεράκι στη καθιερωμένη στάση στο Βελούχι, ανεβαίναμε σιγά-σιγά προς τα ψηλά. Και αφού αφήσαμε πίσω μας τα τοπονύμια “στου Γιωργούση το χωράφι” και “Βρωμόβρυση”, περάσαμε από την αποκλήστρα σύριζα στο μεγάλο βράχο.

Ανεβαίναμε θαυμάζοντας την υπέροχη θέα που μας χάριζε το υψόμετρο, ενώ εγώ μάζευα λίγο τσάι του βουνού για να έχω ενθύμιο από την υπέροχη μυρωδιά που απλόχερα μας χαρίζει τούτο το βότανο.
Κάποια στιγμή όταν πια κοντεύαμε στον περίφημο και γεμάτο θρύλους Νεραϊδάλωνο, είδα τον Σπύρο να μας δείχνει στο βάθος τρία ελάφια που μόλις μας είδαν έφυγαν τρέχοντας και χάθηκαν στο βάθος του ορίζοντα. Η θέα ήταν εκπληκτική και το συναίσθημα της κατάληψης της κορυφής υπέροχο. Στην συνέχεια φτάσαμε στο ψηλότερο σημείο, όπου η γεωγραφική υπηρεσία του στρατού έχει τοποθετήσει, όπως έμαθα εκ των υστέρων, το ορόσημο της υψηλότερης κορυφής του βουνού. Κατόπιν και αφού βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες, θαυμάσαμε το χωριό από τα βράχια όπως και τα όμορφα βοστινιτσιώτικα λιβάδια, τη λίμνη του Μόρνου και όλα τα όμορφα χωριά της ορεινής Δωρίδας όπως και ορισμένα από την ορεινή Ναυπακτία.
Κωστάρτσα

Κάπου εκεί στην κορυφή είδαμε κάποιες πέτρες που μαρτυρούσαν οτι κάποτε εκεί ήταν στρούγκα. Αργότερα έμαθα οτι κάποτε εκεί ψηλά για κάποιο μικρό διάστημα είχε την στρούγκα του ο Δημητρακάνης (Αλούπης). Μόλις είδα την στρούγκα είχα την εντύπωση οτι κάποια στιγμή θα ακούσω και τα κουδούνια. Μάταια όμως, όλα ήταν σιωπηλά. Απόλυτη σιωπή. Ούτε ο Χιωτοσπύρος, ούτε ο Καραμητρόγιαννος, ούτε ο Βελενζτοθόδωρος ήταν εκεί, αλλά κάπου στο βάθος άκουσα κουδούνια. Προχωρήσαμε με τον Γιάννη και τον Σπύρο. Στο βάθος κάτω από τα πόδια μας, αφού δεξιά έστεκε περήφανα η Πριόνα και αριστερά οι Σούφλες, είδαμε τα πρόβατα, τα τελευταία που έμειναν στην σύγχρονη εποχή μας. Ήταν του Κατσαρού και του Μαυραγάνη. Είμασταν ικανοποιημένοι γιατί ακόμη υπάρχει κάτι που να μας θυμίζει το όμορφο και μακρινό παρελθόν.

Είχα ακούσει πολλά για τον Κάρκανο (βαθιά τρύπα μέσα στα βράχια) και έτσι όταν είδα ένα σχίσμα θεώρησα ότι είναι ο περίφημος Κάρκανος. Εκείνη την στιγμή, ο Γιάννης φώναξε στον Βαγγέλη, που ακολουθούσε με το μικρό του γιό τον Περικλή, αν ήταν εκεί ο Κάρκανος, αλλά ο Βαγγέλης που ανεβαίνει κάθε χρόνο και γνώριζε που είναι, ήρθε και μας οδήγησε στο σωστό μέρος. Πράγματι είναι σημείο που δύσκολα θα βρείς αν δεν το γνωρίζεις. Είδα τον Βαγγέλη να σκύβει και γεμάτος χαρά να μου λέει οτι είχε χιόνι μέσα.

Σούφλες
Βαρδούσια - Κόρακας

Κατόπιν όλοι μπήκαμε μέσα και πιάσαμε Αύγουστο μήνα το χιόνι που είχε συσσωρευτεί από το χειμώνα. Νιώθαμε όλοι εκστασιασμένοι από το περιβάλλον και οι σκέψεις μου άρχιζαν να γυρίζουν σα μηχανή του χρόνου στο παρελθόν τότε που άκουγα πως πολλοί χωριανοί μας όπως και Αρτοτινοί έφευγαν πολλές φορές και νύχτα ακόμη για να φέρουν χιόνι και να το χρησιμοποιήσουν στις ασθένειες (σκωληκοειδίτιδα, τυφοειδής πυρετός κ.τ.λ.) και να σώσουν τους ανθρώπους τους. Βλέπατε η ζωή και η τεχνολογία δεν παρείχαν τότε ούτε τα πιό απλά σήμερα αγαθά που μπορούν να σώσουν έναν άνθρωπο. Έτσι οι προγόνοι μας κατέφευγαν στην φύση που πάντα απλόχερα μας βοηθούσε και μας βοηθά.

Είχα ακούσει πολλές ιστορίες για χωριανούς μας σχετικά με τον Κάρκανο, όπως η Αναγνώσταινα που ανέβηκε βράδυ στον Κάρκανο για να φέρει το πολυπόθητο χιόνι για να βοηθήσει κάποιο συγγενή της. Παρόμοιες περιπτώσεις μου αφηγήθηκε η μητέρα μου για ανθρώπους από την Αρτοτίνα που ανέβαιναν στον Κάρκανο για το συγκεκριμένο σκοπό.

Ύστερα αφού ανεβήκαμε επάνω νιώθοντας τις καυτές αυγουστιάτικες αχτίδες του Ήλιου καταλάβαμε τη διαφορά της θερμοκρασίας από το εσωτερικό του Καρκάνου.

Αρχίσαμε να κατεβαίνουμε σιγά-σιγά για το χωριό μας όλοι κατάκοποι μα και απόλυτα ευχαριστημένοι κάνοντας την αντίθετη διαδρομή: Παλιοκλήση, Μνήματα, Κοτρόνα, Λακώματα. Ήμασταν ικανοποιημένοι και δώσαμε μια υπόσχεση για τον επόμενο χρόνο να είμαστε εκεί μαζί με πιο πολλούς φίλους, για να γνωρίσουμε τα όμορφα Βαρδούσια.

Γι’ αυτό καλούμε όλους όσους μπορούν και ιδιαίτερα τα παιδιά, τους νέους να γνωρίσουν όλα ετούτα τα υπέροχα μέρη.
Καλούμε όμως και τις αρμόδιες αρχές να φροντίσουν για τα περίφημα μονοπάτια όπου υπάρχουν μελέτες και προγράμματα αλλά παραμένουν ερμητικά κλειστά στα συρτάρια τους και μόνο κάποιες αναφορές γίνονται στα διάφορα συνέδρια γι’ αυτό τους καλούμε να δώσουν λίγη προσοχή και να προωθήσουν τα συγκεκριμένα προγράμματα, ώστε να γνωρίσουμε καλύτερα τα ελληνικά βουνά και ιδιαίτερα οι νέοι μας που τόσο έχουν ανάγκη.”


Υ.Γ. Ευχαριστώ για την παρέα που την αποτελούσαν: ο Μιλτιάδης, ο Βαγγέλης, ο Γιάννης, ο Σπύρος, ο Αντρέας, η Ευαγγελία, ο Ντονάτο και ο μικρός Περικλής.

Δ.Α.

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016

Τι ισχύει για τους παραδοσιακούς οικισμούς Ζοριάνου, Κουπακίου και Κροκυλείου

Συνολικά στο Δήμο Δωρίδας υπάρχουν τέσσερις παραδοσιακοί οικισμοί, το Γαλαξείδι, το Κουπάκι, το Κροκύλειο και ο Ζοριάνος.  Γενικότερα στο Νομό Φωκίδας έχουν χαρακτηριστεί επίσης παραδοσιακοί οικισμοί οι Δελφοί, το Χρυσό και η συνοικία Χάρμαινα στην Άμφισσα. 
Για ενημέρωση των αναγνωστών δημοσιεύουμε το ΦΕΚ, Δ-1358 α/ 14.12.2005 Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε, με το οποίο έγινε ο χαρακτηρισμός ως παραδoσιακών συνόλων των 3 οικισμών της Ορεινής Δωρίδας Ζοριάνου, Κουπακίου, Κροκυλείου Δήμου  Βαρδoυσίων (ν. Φωκίδας) και καθορίστηκαν ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης σε αυτούς, έχει ως εξής:
 
Η σκεπή επιτρέπετε να είναι κεραμοσκεπής. Ο παλιός τύπος με πέτρινες πλάκες έχει σχεδόν εκλείψει

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Έχovτας υπόψη:
1. Τις διατάξεις του άρθρου 4 (παρ. 1) του ν. 1577/1985 «Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός» (Α΄ 210), όπως αυτό αvτικαταστάθηκε με τo άρ
2. Τις διατάξεις των άρθρωv 9 και 11 τoυ ν.δ/τoς της 17.7.1923 «Περί σχεδίωv πόλεωv κ.λπ.» (Α΄ 228), όπως μεταγεvέστερα τρoπoπoιήθηκαν και συμπληρώθηκαν.
3. Τις διατάξεις τoυ άρθρoυ 90 τoυ π.δ/τος 63/2005 «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρvηση και τα κυβερvητικά όργαvα» (Α΄ 98).
4. Την υπ’ αριθμ. 4881/19.5.2004 απόφαση τoυ Πρωθυπoυργoύ και του Υπoυργoύ Περιβάλλovτoς, Χωρoταξίας, και Δημoσίωv Έργωv «Αvάθεση αρμoδιoτήτωv Υπoυργoύ Περιβάλλovτoς,
Χωρoταξίας και Δημoσίωv Έργωv στoυς Υφυπoυργoύς Περιβάλλovτoς, Χωρoταξίας και Δημoσίωv Έργωv» (B΄754).
5. Την υπ’ αριθμ. 95/2004 γvωμoδότηση του δημoτικού συμβoυλίου Βαρδoυσίων.
6. Τις από 19.12.2003 και 29.11.2004 εισηγήσεις – αιτιολογικές εκθέσεις της Διεύθυvσης Πoλεoδoμικoύ Σχεδιασμoύ – Τμήμα Παραδοσιακών Οικισμών.
7. Τις υπ’ αριθμ. 263/2003 και 325/2004 γvωμoδoτήσεις τoυ Κεvτρικoύ Συμβoυλίoυ Χωρoταξίας Οικισμoύ και Περιβάλλovτoς.
8. Τo γεγovός ότι από τις καvovιστικές διατάξεις αυτoύ τoυ διατάγματoς δεv πρoκαλείται δαπάvη σε
βάρoς του κρατικού προϋπολογισμού και του προϋπολογισμού του οικείου Ο.Τ.Α..
9. Τηv υπ’ αριθμ. 266/2005 γvωμoδότηση τoυ Συμβoυλίoυ της Επικρατείας με πρόταση του Υφυπoυργoύ Περιβάλλovτoς, Χωρoταξίας και Δημoσίωv ‘Εργωv, αποφασίζουμε:
θρo 3 του ν. 2831/2000 «Τροποποίηση των διατάξεων του ν. 1577/1985 «Γενικός Οικοδομικός Κανονισμός» και άλλες πολεοδομικές διατάξεις» (Α΄ 140).
Άρθρο 1
Χαρακτηρίζονται ως παραδοσιακά σύνολα οι οικισμοί Ζοριάνου, Κουπακίου, Κροκυλείου Δήμου Βαρδoυσίων (Ν. Φωκίδας).

Άρθρο 2
Οι όροι και περιορισμοί δόμησης των οικοπέδων που βρίσκονται στους παραπάνω οικισμούς, ορίζονται ως εξής: Διατηρούνται οι αρτιότητες των οικοπέδων και οι παρεκκλίσεις τους, που έχουν καθορισθεί με τις διατάξεις του από 2.3.1981 π.δ/τος (Δ΄ 130), όπως έχει συμπληρωθεί και ισχύει.
1. Μέγιστο ποσοστό κάλυψης των οικοπέδων: εβδομήντα τοις εκατό (70%) της επιφανείας τους.
2. Συvτελεστής δόμησης:
− για τα πρώτα εκατό (100) τ.μ. σε: ένα (1,00)
− για τα επόμενα εκατό (100) τ.μ. σε: ογδόντα εκατοστά (0,80)
− για τα επόμενα εκατό (100) τ.μ. σε: εξήντα εκατοστά (0,60)
− για το πέραν των τριακοσίων (300) τ.μ. τμήμα της επιφανείας του οικοπέδου σε: σαράντα εκατοστά
(0,40).
3. Η μέγιστη συνολική επιφάνεια ορόφων στο οικόπεδο για κύρια και βοηθητικά κτίρια ορίζεται σε: τετρακόσια (400) τ.μ..
Για τα δημόσια, δημοτικά και κοινής ωφέλειας κτίρια, καθώς και για τους ξενώνες και τα ξενοδοχεία η μέγιστη επιφάνεια των ορόφων για κύρια και βοηθητικά κτίρια ορίζεται σε χίλια πεντακόσια (1.500) τ.μ., με κλιμάκωση ή διάσπαση του όγκου του κτιρίου είτε σε ενιαίο κτίριο είτε σε διαφορετικά κτίρια, σύμφωνα με τα παραδοσιακά πρότυπα και τη φυσιογνωμία του οικισμού, ύστερα από έγκριση της Επιτροπής Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (Ε.Π.Α.Ε.).
4. Μέγιστος αριθμός ορόφων των κτιρίων: δύο (2) με μέγιστο ύψος αυτών επτά και μισό (7,50) μέτρα.
5. Πάνω από το ως άνω μέγιστο ύψος των κτιρίων επιτρέπεται η κατασκευή στέγης, καπνοδόχου και αεραγωγών.
6. Σε περίπτωση κεκλιμένου οικοπέδου, επιτρέπεται η διαμόρφωσή του με αναλληματικούς τοίχους μεγίστου ύψους 1,50 μ. ή πρανή μέγιστης κλίσης 15%.
Οποιαδήποτε διαμόρφωση του εδάφους πρέπει να περιλαμβάνει μόνο τις απολύτως απαραίτητες εργασίες για την προσαρμογή του περιγράμματος της οικοδομής στο οικόπεδο.
7. Η τοποθέτηση του κτιρίου γίνεται με τα εξής κριτήρια:
− να μη βλάπτεται ο πολεοδομικός ιστός των οικισμών
− να προστατεύεται η θέα των κοινοχρήστων χώρων
− να προστατεύεται κατά το δυνατόν η θέα των ομόρων οικοπέδων και
− να μη διαμορφώνονται υποβαθμισμένοι χώροι ανάμεσα σε όμορες ιδιοκτησίες.
Η Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (Ε.Π.Α.Ε.) εγκρίνει τη θέση του κτιρίου στο οικόπεδο και μπορεί να επιβάλλει επιπλέον περιορισμούς ως προς τη μορφή και τον όγκο των κτιρίων.
8. Τα κτίρια καλύπτονται με τετράριχτες στέγες. Οι στέγες επικαλύπτονται με κεραμίδια βυζαντινού ή ρωμαϊκού τύπου, ανάλογα με τον κυρίαρχο τύπο κάθε οικισμού.
Στα βοηθητικά κτίσματα επιτρέπεται η κατασκευή μονόριχτης ή δίριχτης στέγης.
9. Η κλίση της στέγης δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη του 35% και το ύψος της δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το ένα μέτρο και μισό (1,50), ενώ για τα ειδικά κτίρια το ύψος της στέγης ορίζεται μέχρι δύο (2,00) μέτρα. Δεν επιτρέπεται η στέγη να προεξέχει από τους τοίχους του κτιρίου περισσότερο από σαράντα εκατοστά (0,40), πλην εκείνων που καλύπτουν τις εισόδους ή τους εξώστες.
10. Η στέγη των κτιρίων κατασκευάζεται με την ολοκλήρωση του φέροντα οργανισμού και πριν από την συνέχιση των υπολοίπων εργασιών.
11. Επιτρέπεται η κατασκευή εξωστών σε πρόβολο. Οι εξώστες τοποθετούνται στον τελευταίο όροφο και στο κεντρικό τμήμα της όψης του κτιρίου.
Η στέγαση του εξώστη είναι υποχρεωτική, είτε ως προέκταση της στέγης του κτιρίου ή με κατασκευή ξεχωριστού στέγαστρου πάνω από τον εξώστη.
Το μήκος του εξώστη δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο του 1:5 του μήκους της όψης του κτιρίου και όχι πάντως μικρότερο από ένα μέτρο και μισό (1,50).
Το πλάτος των εξωστών δεν μπορεί να υπερβαίνει το
ένα μέτρο και είκοσι εκατοστά (1,20).
Η υποστήριξη των εξωστών γίνεται με οριζόντια στηρίγματα (φουρούσια) κατά τα παραδοσιακά πρότυπα.
Δεν επιτρέπεται η κατασκευή συνεχών εξωστών ή γωνιακών εξωστών κατά το μήκος της όψης των κτιρίων.
Δεν επιτρέπεται η κατασκευή κλειστών εξωστών ή εξωστών επί υποστηλωμάτων. Η Ε.Π.Α.Ε. μπορεί κατά την κρίση της να επιβάλλει επιπλέον περιορισμούς ως προς τη θέση και το μέγεθος των εξωστών σε κάθε κτίριο, για λόγους προσαρμογής και προστασίας του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος.
12. Σε περίπτωση κατασκευής ημιυπαίθριων χώρων, το βάθος τους δεν μπορεί να υπερβαίνει το ήμισυ του ανοίγματος τους.
13. Τα ανοίγματα των όψεων, πόρτες και παράθυρα διατάσσονται σε κατακόρυφους άξονες και επιβάλλεται να ακολουθούν τα παραδοσιακά πρότυπα, τόσο ως προς τη θέση τους όσο και ως προς τις αναλογίες και τις διαστάσεις που συναντώνται σε κάθε οικισμό.
Το σχήμα των ανοιγμάτων είναι ορθογώνιο.
Τα παράθυρα έχουν αναλογία 1:1,5 με αυξητική διαφοροποίηση του μεγέθους τους από το ισόγειο στον Α΄ όροφο.
Οι πόρτες έχουν αναλογία 1:2.
14. Τα παράθυρα των υπόγειων χώρων είναι διαστάσεων 0,60 μ. επί 0,60 μ.
15. Τα παράθυρα και οι πόρτες των ανοιγμάτων είναι ξύλινα, ανοιγόμενα, ταμπλαδωτά ή καρφωτά με υαλοστάσια που χωρίζονται σε ορθογώνια πλαίσια με τη βοήθεια υποδιαιρέσεων (καϊτιών) κατά τα παραδοσιακά πρότυπα.
Τα ανοίγματα των καταστημάτων και των βοηθητικών κτισμάτων μπορεί να είναι σιδηρά.
Επιτρέπεται η χρήση σιδηρών κιγκλιδωμάτων ασφαλείας.
Απαγορεύονται οι αλουμινοκατασκευές κάθε είδους.
16. Όλα τα εξωτερικά κουφώματα των κτιρίων επιβάλλεται να έχουν ενιαίο χρωματισμό.
Οι χρωματισμοί γίνονται σε τόνους των κυρίαρχων χρωμάτων του κάθε οικισμού κατά τα παραδοσιακά πρότυπα αυτού ή του φυσικού χρώματος του ξύλου.
17. Τα πλήρη τμήματα των επιφανειών των όψεων των κτιρίων πρέπει να υπερτερούν των ανοιγμάτων τους, τα οποία δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερα του 20% της επιφάνειας της κάθε όψης του κτιρίου.
18. Επιτρέπεται η κατασκευή προστεγασμάτων σύμφωνα με τα παραδοσιακά πρότυπα.
19. Οι εξωτερικές επιφάνειες των τοίχων των όψεων των κτιρίων κατασκευάζονται σε ολόκληρο το ύψος τους από οποιοδήποτε οικοδομικό υλικό και επιχρίζονται από ασβεστοκονίαμα, πλην των περιπτώσεων που η Ε.Π.Α.Ε., λόγω της μορφής των ομόρων κτιρίων, επιβάλλει την κατασκευή τους με λιθοδομή.
Σε περίπτωση κατασκευής με λιθοδομή αυτή μπορείνα παραμείνει ανεπίχριστη.
Απαγορεύεται η επένδυση τοίχων με τη μορφή της ορθομαρμάρωσης.
Απολύτως λαξευμένη πέτρα μπορεί να τοποθετηθεί μόνο στις ακμές των όψεων των κτιρίων (γωνιόλιθοι).
20. Τα κάγκελα των εξωστών είναι ξύλινα ή σιδηρά απλής μορφής.
21. Οι περιφράξεις των κτιρίων γίνονται με μανδρότοιχους από εμφανή λιθοδομή, ύψους μέχρι ένα μέτρο
και ογδόντα εκατοστά (1,80) από τη στάθμη του περιβάλλοντα κοινόχρηστου χώρου και ύστερα από έγκριση της Ε.Π.Α.Ε..
Επιτρέπεται, ύστερα από έγκριση της ΕΠΑΕ, υπέρβαση του παραπάνω καθοριζόμενου μέγιστου ύψους των περιφράξεων μόνο όταν αυτό επιβάλλεται για τεχνικούς και αισθητικούς λόγους. Στην περίπτωση αυτή η τυχόν κατασκευαζόμενη αυλόπορτα είναι ξύλινη ταμπλαδωτή, στεγάζεται με τετράριχτη στέγη που προεξέχει κατά 0,50 μ. του μανδρότοιχου και επικαλύπτεται με τα ίδια
υλικά της στέγης του κτιρίου.
22. Απαγορεύεται η κατασκευή λυόμενων οικίσκων και η κατασκευή κτιρίων επί υποστηλωμάτων (pilotis).
23. Οι ηλιακοί θερμοσίφωνες και τα δοχεία αποθήκευσης νερού εντάσσονται στην κλίση της στέγης του κτιρίου χωρίς να προεξέχουν από αυτήν ή τοποθετούνται σε χώρους του οικοπέδου κατά τρόπο που δεν είναι ορατά από τον κοινόχρηστο χώρο.
24. Δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση φωτεινών επιγραφών και διαφημίσεων.
25. Επιτρέπεται, ύστερα από έγκριση της Ε.Π.Α.Ε., η ανάρτηση στις όψεις των καταστημάτων επιγραφών περιορισμένων διαστάσεων που δεν αλλοιώνουν τη μορφή του κτιρίου.
Οι επιγραφές είναι γραμμένες στην Ελληνική γλώσσα.
Επιτρέπεται η μετάφραση της επιγραφής σε ξένη γλώσσα υπό τον όρο ότι τα ξενόγλωσσα στοιχεία δεν υπερβαίνουν το ήμισυ του μεγέθους των Ελληνικών.
26. Δεν επιτρέπεται η ανάρτηση επιγραφών επί των στεγών, των εξωστών και κλιμάκων καθώς και η τοποθέτηση ικκριωμάτων γενικά επί των στεγών των κτιρίων και των κοινοχρήστων χώρων του οικισμού.
27. Οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος δ/τος εκτελούνται σύμφωνα με τις προϊσχύουσες διατάξεις. Οικοδομικές άδειες, για τις οποίες είχε υποβληθεί στην αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία πλήρης φάκελος μέχρι τις 9.12.2004 (ημερομηνία έκδοσης της υπ’ αριθμ. 325/2004 γνωμοδότησης του Κεvτρικoύ Συμβoυλίoυ Χωρoταξίας, Οικισμoύ και Περιβάλλovτoς του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.), εκδίδονται, εκτελούνται και αναθεωρούνται χωρίς αύξηση του όγκου των κτιρίων, σύμφωνα με τις προϊσχύουσες διατάξεις.
28. Τα έργα υποδομής των Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας (Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε., κ.λπ.) κατασκευάζονται υπόγεια.
Οι παραπάνω Οργανισμοί αναλαμβάνουν με δικές τους δαπάνες την αναμόρφωση και βελτίωση των
εγκαταστάσεων τους, ώστε μα μην προσβάλλεται το περιβάλλον.
Υποχρεούνται επίσης να αναλαμβάνουν την αποκατάσταση στην αρχική τους μορφή των δρόμων και των κοινοχρήστων χώρων του οικισμού όπου επενέβησαν για την εγκατάσταση των δικτύων τους.
Η τοποθέτηση των μετρητών του ηλεκτρικού ρεύματος κ.λπ. όπως και η τοποθέτηση κάθε άλλου στοιχείου παροχών κοινής ωφέλειας επιβάλλεται να γίνεται σε θέσεις που δεν προβάλλονται σε κοινόχρηστους χώρους.
29. Κάθε εργασία που αφορά τροποποίηση ή ανάπλαση κοινοχρήστων χώρων (οδών, πλατειών, κρηπιδωμάτων κ.λπ.) εκτελείται κατόπιν σχετικής μελέτης που εγκρίνεται από την Ε.Π.Α.Ε.

Άρθρο 3

Η ισχύς του παρόντος διατάγματος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Στον Υφυπουργό Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων αναθέτουμε τη δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος διατάγματος.

Αθήνα, 24 Νοεμβρίου 2005

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ
Ο ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΕΛ. ΚΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ

Χαρακτηριστική παλιά αυλόπορτα

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Μελισσοκομία στο δάσος

της Σοφίας Γούναρη*

Η σχέση του δάσους με την άσκηση της μελισσοκομίας αποτελεί μια διαχρονική σχέση ζωής, επικερδή επ’ αμφοτέρω.

 
Η μελισσοκομία έχει ανάγκη το Δάσος:
Η παραγωγή μελιού στην Ελλάδα υπολογίζεται στους 15.000-17.000 τον. ετησίως. Κύριες αμιγείς κατηγορίες μελιού που παράγονται είναι το μέλι πεύκου (60%), το μέλι ελάτου (10%), το θυμαρίσιο μέλι (10%), μέλι ανθόμελο ποικίλης ανθοφορίας, όπως και φυσικά μίγματα αυτών.

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016

Μία αναδρομή σε περασμένα Μακρυγιάννεια 1975-2007

Μπορούμε να παρακολουθήσουμε μία φωτογραφική αναδρομή στις εκδηλώσεις των Μακρυγιαννείων που έγιναν στο Κροκύλειο από το 1975 μέχρι το 2007, μέσα από το παρακάτω βίντεο. Στίς εκδηλώσεις αυτές που γινόντουσαν κάθε 4 χρόνια (τώρα γίνονται κάθε 2), μπορούμε να παρακολουθήσουμε μεταξύ άλλων την δημιουργία του εντευκτηρίου Λιβάδι (γνωστό τότε ως disco), του μουσείου Κροκυλείου, τις παραστάσεις του χορευτικού του χωριού αλλά και μεγάλες εκδηλώσεις όπως ήταν η συναυλία του Χρήστου Λεοντή, η παράσταση των μπαλέτων Μπολσόι, η συναυλία του Διονύση Σαββόπουλου και πολλές άλλες ακόμα.


Μακρυγιάννεια 1991: Τα μπαλέτα Μπολσόι στο Κροκύλειο


Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

Η πραγματική ιστορία της Μαρίας της Πενταγιώτισσας

 Κώστας Καψάλης (3-06-09) Πηγή: http://www.lidoriki.com 

Λίγο  πριν απ’ τα μέσα του 19ου αιώνα, και σε χρονολογία που δεν μπορεί μέχρι σήμερα να προσδιορισθεί, σ’ ένα απομονωμένο κεφαλοχώρι της Δωρίδας, τους Πενταγιούς, του σημερινού Δήμου Βαρδουσίων της Φωκίδας, έλαβε χώρα ένα συνταρακτικό γεγονός, που αναστάτωσε όχι μόνο την κοινωνία των Πενταγιών και των γύρω χωριών, αλλά και ολόκληρης της χώρας και ανέδειξε τη φωτεινή φυσιογνωμία της Μαρίας Δασκαλοπούλου, που στη συνέχεια, λόγω καταγωγής, ονομάσθηκε Πενταγιώτισσα, και που αποτελούσε, γιά την εποχή, μοναδικό φαινόμενο γυναικείας ομορφιάς, καπατσοσύνης, πνευματικής ωριμότητας και οραματικής ιδιοσυγκρασίας, γιά μιά καλύτερη ζωή, στην οποία η γυναίκα να πάψει να είναι πειθήνιος και άβουλος σύντροφος του άνδρα, χωρίς δικαιώματα και διεκδικήσεις .

Σαν ελεύθερος άνθρωπος η Μαρία Πενταγιώτισσα , δεν διέπραξε κανένα αδίκημα, αλλά με πάθος αγάπησε, όπως είχε δικαίωμα, ένα όμορφο και ψηλόκορμο παλληκάρι, απ’ το χωριό, τον Δημήτρη Τουρκάκη, και μάλιστα χωρίς φόβο και πάθος, και δεν έλρυβε το αίσθημά της αυτό, που αναστάτωσε την τοπική κοινωνία, που εκείνη την εποχή δεν δεχόταν προγαμιαίες σχ’εσεις και δεσμούς.

Η διάδοση του δεσμού αναστάτωσε την στενή κοινωνία των Πενταγιών, η οποία, εμμέσως πλην σαφώς, πίεζε διαρκώς και έντονα τον αδελφό και προστάτη της ορφανής από γονείς Μαρίας, Θανάση Δασκαλόπουλο, να λάβει μέτρα γιά τη διάλυση του δεσμού και την εξαφάνιση του φαινομένου, που υπήρχε κίνδυνος να επεκταθεί και σε άλλα κορίτσια του χωριού.

Ο Θανάσης, δάσκαλος κι’ αυτός, όπως ο πατέρας του, ήταν ως εκ τούτου, θεματοφύλακας των, τότε, ηθικών αξιών και τοπικών παραδόσεων του χωριού, θεώρησε τον εαυτό του υπόχρεο να ασκήσει επί της Μαρίας αφόρητη πίεση γιά να διακόψει βιαίως τον δεσμό αυτό, που γιά λόγους προσωπικούς δεν ενέκρινε, με βίαια μέσα και τρόπους, που εκείνη .ομως την εποχή ήταν παραδεκτά.
 
Πέρα ‘ομως απ’ αυτό , ο Δασκαλοθανάσης ήταν αντίθετος με τις απόψεις της Μαρίας, να διδάσκει τα κορίτσια του χωριού να μάθουν να διεκδικούν τα διακαιώματά τους, που δεν θα ‘πρεπε να υπολέιπονται εκείνων, των ανδρών. Σύμφωνη βέβαια, με τις απόψεις του Δασκαλοθανάση, ήταν και η κοινωνία των Πενταγιών, και φυσικά αντίθετη με τις απόψεις της Μαρίας, η θέση της οπόιας στο χωριό, πιά, είχε γίνει πολυ δύσκολη .
Η αφόρητη όμως αυτή κατάσταση και οι συνεχείς βιαοιπραγίες του αδελφού, σε βάρος της Μαρίας, που είχε πιά εξελιχθεί σε ενδοοικογενειακό καθημερινό .. πόλεμο, εξόργισε τον αγαπημένο της Δημήτρη Τουρκάκη, ο οποίος σε συνεργασία με άλλους συγχωριανούς (Θεοδωράκη κλπ) θέλησε να δώσει οριστική λύση στο πρόβλημα βγάζοντας απ’ τη…μέση το βάναυσο αδελφό.

Δεν είναι βέβαια δυνατόν να γνωρίζουμε τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν τον Τουρκάκη στην πράξη του, πιστεύουμε όμως ότι τον τύφλωσε η δύναμη της απέραντης αγάπης του γιά την Μαρία.

Ας παρακολουθήσουμε όμως, βήμα- βήμα, την εξέλιξη της πραγματικής ιστορίας της Μαρίας της Πενταγιώτισσας, όπως καταγράφεται στο ακόλουθο έμμετρο δημώδες λαϊκό ποίημα, που βρέθηκε πολύ-πολύ αργότερα απ’ το περιστατικό, και το οποίο πιστεύουμε πως γράφτηκε, ίσως, στα πρώτα χρόνια του προηγούμενου αιώνα, από άγνωστο δημιουργό .

ΜΑΡΙΑ Η ΠΕΝΤΑΓΙΩΤΙΣΣΑ

Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά
και στο Χρυσό Κριάρια,
και στης Μαρίας την ποδιά
σφάζονται παλλικάρια .
*
Γέννημα , θρέμμα Πενταγιών
η ξακουστή Μαρία ,
αρχοντικό περπάτημα
το βλέμμα με λατρεία .
*
Η ομορφιά σου η πολλή ,
των Πενταγιών η γέννα ,
βγήκε από όμορφο χωριό
με του λαού την πένα .
*
Το σπίτι σου σε φρόντιζε ,
δεν σ’ έστελνε χωράφι ,
μον’ γράμματα σε μάθαινε
μη μείνεις και στο ράφι .
*
Ήσουν γυναίκα παινευτή ,
των γυναικών ο λόγος
γιά σένα εσυζήταγαν
στων αλωνιών το σκότος .


 Η έμμετρη ιστορία της Μαρίας, έχει 145 στροφές και όπως προείπαμε θα πρέπει να έχει γραφτεί από .. άγνωστο λαϊκό δημιουργό του χωριού, η της ευρύτερης περιοχής.

Θα πρέπει ακόμα εδώ να διευκρινίσουμε, πως ο Δημήτρης Τουρκάκης, ήταν Πενταγιώτης, και δεν είχε καμιά σχέση με τους Τουρκάκηδες του Λιδορικίου η και άλλων χωριών, γιατί υπήρχαν σε όλα σχεδόν τα χωριά οικογένειες μ’ αυτό το επίθετο, και μάλλον θα πρέπει να ήταν απ’ τις οικογένειες των Τούρκων που παρέμεινα στα χωριά μας μετά την απελευθέρωση.

Υπάρχει επίσης και μία σχετική μεταγενέστερη (04-09-2012) ανάρτηση του Κώστα Καψάλη με τίτλο Μαρία Πενταγιώτισσα.

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

Ο Ψηλοχωρίτης συγγραφέας Χρήστος Παπαϊωάννου

Ο Χρήστος Ι. Παπαϊωάννου είναι Ρουμελιώτης. Γεννήθηκε στο Ψηλό Χωριό της ορεινής Φωκίδας. Προέρχεται από πολύ παλαιά εκκλησιαστική οικογένεια, η αρχή της οποίας ανάγεται στην καρδιά της Τουρκοκρατίας γύρω στα 1650. Ο πατέρας του παπα-Γιάννης ήταν ο ενδέκατος κατά αδιάκοπη διαδοχή ιερέας του χωριού του. Ο ίδιος είναι το έβδομο και τελευταίο μέλος της πατρικής οικογένειας. Μετά το Δημοτικό Σχολείο του χωριού ήλθε στην Αθήνα για τη συνέχεια των σπουδών και για μόνιμη εγκατάσταση. Υπηρέτησε στο Συνεταιρισμό της Εθνικής Τράπεζας τριάντα επτά χρόνια. Στα τριάντα απ’ αυτά κατείχε διευθυντικές, λογιστικές και διοικητικές θέσεις. Συνταξιοδοτήθηκε πριν από μερικά χρόνια.