στ' αχνάρια του Μακρυγιάννη του Αθ. Διάκου και των χωριών της γραφικής Ορεινής Δωρίδας
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2022
Γενική Συνέλευση και κοπή βασιλόπιτας για τον Σύλλογο Ζωριανιτών
Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022
Προτάσεις για εξοικονόμηση ενέργειας σε ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ και ΟΡΕΙΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ
Ο Δήμαρχος Αγράφων αντίστοιχα προτείνει υιοθέτηση ειδικού πλαισίου για το «Εξοικονομώ-Αυτονομώ» στις ορεινές περιοχές.
Και οι δύο προτάσεις είναι πολύ σημαντικές και ευχόμαστε να εγκριθούν γιατί ενισχύουν ζητήματα πολιτιστικής αρχιτεκτονικής προστασίας και ζητήματα δικαιοσύνης στην αντιμετώπιση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων και καταπολέμησης της ενεργειακής φτώχειας.
Και οι δύο προτάσεις για τη Φωκίδα είναι ιδιαίτερα σημαντικές, επανειλημμένα έχουμε ορθογραφήσει ακριβώς για τα παραπάνω αιτήματα και για την αναγκαιότητα να υπάρχουν στοχευόμενα τομεακά και περιφερειακά προγράμματα.
Παρακαλούμε τα Αυτοδιοικητικά Στελέχη της Φωκίδας και της Περιφέρειας μέσω της ΠΕΔ και της Περιφέρειας, όπως και το Τεχνικό Επιμελητήριο Στερεάς, να ενισχύσουν τις παραπάνω πρωτοβουλίες, για ειδικά μέτρα, ενισχύσεις του «ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ» για παραδοσιακούς οικισμούς, πχ., Γαλαξείδι, Κουπάκι, Ζοριάνος, Κροκύλειο για Φωκίδα και σίγουρα για τις ορεινές περιοχές.
Παραμένει το κενό για μεγάλο κυλιόμενο πρόγραμμα εξοικονόμησης ενέργειας στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Α. Καρδαμπίκης: Υιοθέτηση ειδικού πλαισίου για το «Εξοικονομώ-Αυτονομώ» στις ορεινές περιοχές
Γ. ΑΜΥΡΑΣ: Έρχεται «εξοικονομώ» για παραδοσιακούς οικισμούς
Κατάλογος παραδοσιακών οικισμών της Ελλάδας
Παραδοσιακοί Οικισμοί & Διατηρητέα Κτίρια
Δευτέρα 2 Αυγούστου 2021
Ανακοίνωση του Συλλόγου Ζωριανιτών Δωρίδας
Το καθεστώς λειτουργίας θα είναι παρόμοιο με το προηγούμενο (χρησιδάνειο, χωρίς καμία καταβολή ενοικίου προς το Σύλλογο), γιατί μοναδικός σκοπός της λειτουργίας του είναι η εξυπηρέτηση των Ζωριανιτών και των επισκεπτών του χωριού μας. Για την άδεια λειτουργίας του θα προσκομισθούν από τον χρησάμενο όλα τα απαραίτητα και νόμιμα προς τούτο δικαιολογητικά. Η κυριότητα του κτιρίου του Π/Κ-Καταστήματος παραμένει στο Δήμο Δωρίδας και η χρήση του στο Σύλλογο Ζωριανιτών Δωρίδας «Ο Άγιος Νικόλαος».
Για τους λόγους αυτούς, ο Σύλλογός μας απευθύνει κάλεσμα προς όλους ανεξαιρέτως τους Ζωριανίτες να βοηθήσουν με κάθε δυνατό τρόπο τη λειτουργία του δικού μας Π/Κ-Καταστήματος - Τράπεζα και να στηρίξουν όλοι με την παρουσία τους την προσπάθεια των συγχωριανών μας για την λειτουργία του.
Για το Δ.Σ. του Συλλόγου
O ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Παρασκευή 4 Ιουνίου 2021
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2021
Μία θεατρική παράσταση στον Ζωριάνο του 1956
Σε μία μεταπολεμική εποχή όπου τα πολιτιστικά γεγονότα στα χωριά της περιοχής μας ήταν ιδιαίτερα σπάνια, καταγράφεται μία θεατρική ερασιτεχνική παράσταση στον Ζωριάνο. Ήταν το έτος 1956, όταν η τοπική Κοινότητα ανέθεσε στον Αθανάσιο Β. Καρκαβίτσα την οργάνωση διαφόρων εκδηλώσεων για την πολιτιστική αναβάθμιση της ζωής των κατοίκων. Έτσι ο Αθ. Καρκαβίτσας μαζί με τα αγροτόπαιδα και τη νεολαία του χωριού, οργάνωσαν και πραγματοποίησαν δύο εκδηλώσεις, καταφέρνοντας μάλιστα να μην επιβαρύνουν οικονομικά την κοινότητα.
Η πρώτη ήταν μία χορεσπερίδα που έγινε στην αίθουσα του σχολείου, τις απόκριες του ιδίου έτους. Στην χορεσπερίδα αυτή συμετείχαν οι τοπικοί λαϊκοί οργανοπαίχτες Κωστούλας, Ηλιόπουλος και Ράπτης.
Η δεύτερη εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο του 1956 στο κτίριο της πρώην ΑΤΕ, ήταν η θεατρική παράσταση "Η Γκόλφω" από την οποία διασώζεται η παρακάτω φωτογραφία.
Αξίζει να αναφερθεί τέλος ότι τα σκηνικά του έργου, τα ζωγράφισε ο Θέμις Βαρνάβας από το Αλποχώρι.
οι πληροφορίες και η φωτογραφία λήφθηκαν από το
βιβλίο "Ζωριάνος Δωρίδος" του ΑΘ. Καρκαβίτσα (2004), έκοδοση Συλλόγου Ζωριανιτών
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2021
Ευχαριστίες για την αποκατάσταση του μνημείου του ήρωα Τσαλτάσκη
Ο Πρόεδρος και το Δ.Σ. του Συλλόγου Ζωριανιτών νιώθουν την ανάγκη να ευχαριστήσουν δημοσίως και θερμά τον Ταξίαρχο Ιωάννη Ανδριώτη, την 1η Στρατιά και το Γ.Ε.Σ. για τις άμεσες ενέργειες αποκατάστασης του Μνημείου Πεσόντων Ηρώων στη θέση Καμυλόβρυση Λαμίας.
Το συγκεκριμένο καλαίσθητο Μμημειο ορθώνεται εις μνήμην όσων έπεσαν ηρωϊκά στη μάχη Καμυλοβρυσης-Ταράτσας-Παληοκούλιας Λαμίας στις 7 Μαΐου 1897, μεταξύ των οποίων και ο ήρωας συγχωριανός μας Λοχαγός Τσαλτακης Αθανάσιος. Η συγκεκριμένη μάχη αποτελεί την τελευταία του "ατυχούς" Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897.
εκ μέρους του ΔΣ
ο Πρόεδρος Γιώργος Νικολόπουλος
Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021
Αντώνης Σερέλης, ο ζωγράφος της Ζωριανίτικης ζωής
Ο Αντώνιος Σερέλης του Χρήστου και της Βιολέττας, το γένος Ζαχαροπούλου, γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1921 στην Κόρινθο. Η καταγωγή και των δύο γονέων του είναι από τον Ζωριάνο Φωκίδος, όπου ήταν η μόνιμη κατοικία τους. Λίγους μήνες μετά την γέννησή του βρίσκεται στο χωριό της καταγωγής του όπου θα περάσει τα παιδικά του χρόνια. Χρόνια στερήσεων, τα οποία απάλυνε η μετανάστευση του πατέρα του στην Αμερική, τουλάχιστον μέχρι το κραχ του 1929.
Το 1933 και σε ηλικία 12 ετών αναζητεί την τύχη του στην Αθήνα, όπου έκανε διάφορες δουλειές προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην.
Το 1939 παρουσιάζεται στον Ελληνικό Στρατό, όπου όμως λίγο καιρό μετά διαγιγνώσκεται με βαριάς μορφής πνευμονία, με την ρητή οδηγία των γιατρών ότι η μόνη του ελπίδα για να επιβιώσει είναι να επιστρέψει στο χωριό του, ακολουθώντας τις ιατρικές συμβουλές τους. Πράγμα το οποίο και συνέβη, καθώς ανάρρωσε πλήρως, η επιστροφή του όμως στο Ζωριάνο στάθηκε ταυτόχρονα και η αφορμή για να συμμετέχει ενεργά στην Εθνική Αντίσταση, ενώ αργότερα παρασημοφορήθηκε για την σημαντική δράση του τα χρόνια της κατοχής.
Αρχές της δεκαετίας του 1950 βρίσκεται πάλι στην Κόρινθο, οπότε και ξεκινά να εργάζεται ως τεχνίτης στον τοπικό σταθμό του ΟΣΕ. Παντρεύεται την Πηνελόπη Γιαννακοπούλου του Γεωργίου και από τον γάμο τους απέκτησαν δύο κόρες, την Βιολέττα και την Χριστίνα.
Ο ξαφνικός θάνατος της συζήγου του Πηνελόπης, το 1965 θα σημαδεύσει την οικογένειά του. Δύο χρόνια αργότερα θα παντρευτεί την Κατερίνα Καραπανάγου με την οποία αποκτά έναν γιο, τον Χρήστο.
![]() |
Αλωνισμός |
Την δεκαετία του 1980 συνταξιοδοτείται και αφιερώνεται απερίσπαστος στις υπόλοιπες δραστηριότητες της ζωής του, μεταξύ των οποίων και η ζωγραφική, μέχρι τον θάνατό του στις 15 Δεκεμβρίου 2011.
Άνθρωπος με βαθιές θρησκευτικές και πνευματικές αναζητήσεις, μελετούσε και στοχαζόνταν γύρω από τα νοήματα της ζωής. Μέσα από τις αναζητήσεις αυτές, χάραξε την εσωτερική του πορεία που ενίσχυσε την αγάπη για τις ρίζες του και για τον συνάθρωπό του και που τον τροφοδότησε με εσωτερική γαλήνη και πραγματική λατρεία για την φύση.
Ξεκίνησε να ασχολείται με την ζωγραφική σε ηλικία 18 ετών, κυρίως όμως καλλιέργησε την έμφυτη αυτή κλίση του την τελευταία 30ετία της ζωής του, περίοδος μέσα στην οποία γεννήθηκαν όλα τα υπάρχοντα έργα του. Αυτοδίδακτος ζωγράφος με αγαπημένη του θεματολογία, το χωριό του, τον Ζωριάνο Φωκίδας και την φύση, απεικονίζει στους πίνακές του την ομορφιά και την αρμονία που αναζητούσε ίδιος γύρω του.
Το 1999 φιλοτέχνησε το εξώφυλλο του βιβλίου "Ευρετήριο των απανταχού Ζωριανιτών". Η βιογραφία και το έργο του παρέμεναν έως τώρα αδημοσίευτα εκτός από τα έργα "νερόμυλος" και "αλωνισμός" που συμπεριλήφθηκαν στο βιβλίο "Ζωριάνος Δωρίδος" του Αθ. Καρκαβίτσα (έκδοση Συλλόγου Ζωριανιτών 2004). Τα βιογραφικά στοιχεία μας τα έδωσε η κόρη του Χριστίνα, ενώ το τελευταίο έργο που δείχνει τον Άγιο Νικόλαο, είναι έργο που έχει δωρηθεί στον Σύλλογο.
![]() | |
Νερόμυλος |
Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2021
Tο καλαίσθητο ημερολόγιο του Συλλόγου Ζωριανιτών
Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2020
Τρία (!) περιπολικά στον Ζωριάνο για να διαλύσουν συγκέντρωση στην Τράπεζα
Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2020
Αθανάσιος Τσαλτάκης: Ο Ζωριανίτης ήρωας που έσωσε την Λαμία από την Τουρκική εισβολή
Χαρακτηριστικό της άνετης προέλασης του Τούρκικου στρατού μετά τις μάχες στο Δραχμάναγα και στο Δερβέν Φούρκα είναι η απάντηση που πήρε ο Τούρκος στρατηγός Χακί Πασάς από το γενικό Στρατηγείο στην αναφορά που είχε στείλει την προηγούμενη ημέρα. «Ο Δομοκός και η Δερβέν Φούρκα ευρίσκονται ήδη εις χείρας ειμών, η ανακωχή δεν θα βραδύνει πολύ κατά τα φαινόμενα, ως εκ τούτου ανάγκη να προελάσητε μέχρι Λαμίας προ συνομολογήσεως ταύτης».
Την ίδια ημέρα η εμπροσθοφυλακή του Ετέμ Πασά, αποτελούμενη από άτακτους Τουρκαλβανούς, πλιατσικολόγους ,έφτασε στα αντερείσματα της Παλιοκούλιας, της Καμηλόβρυσης, και της Ταράτσας έξω από την Λαμία.
Οι Έλληνες προσπάθησαν να οργανώσουν μια πρόχειρη αντικατάσταση στις Θερμοπύλες και στα Δυο Βουνά. Για αυτόν τον σκοπό ο Υποστράτηγος Κωνσταντίνος Σμολένσκη κλήθηκε από τον Αλμυρό με διαταγή να κρατήσει το πέρασμα των Θερμοπυλών. Ο πόλεμος ώμος σταμάτησε στην Όθρυ αφού ο Σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ διέταξε ανακωχή στις 7 Μαΐου μετά από προτροπή του Τσάρου της Ρωσίας Νικολάου Β’, συγγενή από μητέρα του Βασιλιά Γεωργίου Β’ της Ελλάδος.
Ας δούμε τι αναφέρει στα απομνημονεύματα του ο Υποστράτηγος Αλέξανδρος Μαζαράκης Αινιάν ο οποίος έλαβε μέρος στην μάχη του Δομοκού. «Όλος ο στρατός από τον Δομοκό υποχωρούσε μέσω της μόνης διάβασης που υπήρχε του Δερβέν Φούρκα. Εκεί το γενικό επιτελείο θα έπρεπε να είχε δώσει εντολή για άμυνα στην στενωπό του Δερβέν Φούρκα. Ο Διάδοχος με το επιτελείο του όταν έφτασε στην Λαμία έπρεπε να δώσει εντολή να συγκεντρωθεί όλος ο στρατός στην βόρεια πλευρά της στενωπού και να οργανωθεί η άμυνα εναντίων του Τουρκικού στρατού. Ο ελληνικός στρατός μόλις μπήκε στην στενωπό ηταν κουρασμένος και νηστικός, μη έχοντας καμία εντολή από το Γενικό επιτελείο, άλλοι το έριξαν στον ύπνο και άλλοι έψαχναν για φαγητό. Ο Διοικών μέραρχος Μακρής δεν σκέφτηκε καν να καταλάβει την βόρεια έξοδο της στενωπού όπου υπήρχαν μικροί λόφοι κλείνοντας της με μικρό τμήμα στρατού για να βλέπει από μακριά τον εχθρό αν αυτός έρχονταν από τον Δομοκό για να φυλάξει τον ελληνικό στρατό από τον αιφνιδιασμό. Επίσης ο αρχηγός του πυροβολικού Ζορμπάς είχε λάβει ήδη από την αναχώρηση από τον Δομοκό να καταλάβει με το πυροβολικό τις βόρειες αντηρίδες της Όθρυος για να επιβραδύνει την πορεία του καταδιώκοντος εχθρού. Ο Ζορμπάς δεν εξετύλισσε αυτή την διαταγή που είχε σαν αποτέλεσμα ο εχθρός να φτάσει στην βόρεια είσοδο και να καταλάβει ανενόχλητος τους γύρω λόφους χωρείς να τους αντιληφτεί ο ελληνικός στρατός .
Όταν άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες οβίδες είναι αδύνατον να περιγράφει το τι έγινε στο ελληνικό σώμα. Όλοι άρχισαν να τρέχουν προς την νότια έξοδο της στενωπού για να σωθούν .
Το πεδινό πυροβολικό πήρε την εντολή να αντεπιτεθεί, αλλά και εκεί είχε μείνει μόνο μια πυροβολαρχία για να πολεμήσει τον εχθρό». Συνεχίζοντας ο Αλέξανδρος Μαζαράκης Αινιάν γράφει ότι η τελευταία μάχη δόθηκε στην Ταράτσα βόρεια της Λαμίας. Εδώ ο Αλέξανδρος Μαζαράκης Αινιάν αναφέρετε στην μάχη που έδωσε ο Λοχαγός Αθανάσιος Τσαλτάκης με τους στρατιώτες του.
Στις 7 Μάιου του 1897 και εν μέσω πανηγυρικής προέλασης του τούρκικου στρατού και του πανικού, χάους και απελπισίας που επικρατούσε στις τάξεις του ελληνικού στρατού, σε μια πράξη ηρωισμού και αυτοθυσίας ο Λοχαγός Τσαλτάκης με ένα μικρό τμήμα ρουμελιωτών ευζώνων οχυρώθηκε στα υψώματα της Καμηλόβρυσης και της Ταράτσας, βόρεια της Λαμίας, στις πλαγιές της Όθρυς. Προσπάθησε να καθυστερήσει την τούρκικη προέλαση, αν και γνώριζε ότι αυτή η απόφαση του ήταν πολύ ριψοκίνδυνη. Στόχος και ελπίδα του Αθανασίου Τσαλτάκη ήταν η ανασύνταξη των ελληνικών δυνάμεων και η σωτηρία της Λαμίας . Πράγματι με την αυταπάρνηση και τον δικό του ηρωισμό και των στρατιωτών του επιβραδύνθηκε η τούρκικη προέλαση και όπως αναφέραμε παραπάνω δόθηκε χρόνος στην διπλωματία ώστε να συμφωνηθεί ανακωχή με πρωτοβουλία του τσάρου Νικολάου.
Σκληρές μάχες θα πρέπει να έγιναν και στο Λαγοβούνι στην νότια έξοδο του Δερβέν Φούρκα. Ο φίλος μου Γιάννης Τσίτσιος, κάτοικος της περιοχής μου έλεγε ότι σαν παιδί γύρω και πάνω από το Λαγοβούνι έβρισκαν χιλιάδες κάλυκες από σφαίρες. Πιθανών σε αυτό το σημείο θα πρέπει να έγινε η συμφωνία για την κατάπαυση του πυρός ανάμεσα στον Νομάρχη Φθιωτιδοφωκίδος Κωνσταντίνο Έσλιν και τον Σεϊφουλάχ Πασά.
Ο Νομάρχης Φθιωτιδοφωκίδος Κωνσταντίνος Έσλιν μαζί με τον Λοχαγό Γεώργιος Χατζηανέστη, πάνω σε μια άμαξα με λευκή σημαία πέρασε μέσα από τις Οθωμανικές γραμμές και ανάμεσα σε πυκνούς πυροβολισμούς και καπνούς πήγε στο Οθωμανικό στρατηγείο της εμπροσθοφυλακής του Σεϊφουλάχ Πασά. Εκεί του επέδωσε ανεπίσημο τηλεγράφημα για την ανακωχή των εχθροπραξιών. Η πράξη του Κωνσταντίνου Έσλιν κατεύνασε τα πνεύματα και έδωσε χρόνο ώσπου να φτάσει η επίσημη ενημέρωση για την ανακωχή του πολέμου.
Ονόματα φονευθέντων Εις Καμηλόβρυση Ταράτσης 1897
Λοχαγός Τσαλτάκης Αθανάσιος, Λοχίας Αναγνωστίδης Μ. , Κόκκινος Δ Δεκανέας, Γεωργιάδης Δ. , Δουζένης Κ. Στρατιώτης, Σιούτας Σεμ. , Δραγουμάνος Δ. , Δελησεκλιόπουλος Σ, Δρογάτσης Σ., Ηρακλής Γ. , Λεβεντούδης Αν. , Καβαλάρης Κ., Μπιμπίκος Λ. , Μπιρμίλης Μ. , Μητσογιάννης Χρήστος , Σοφίας ? , Πραστάρας ? , Σβόλος Π., Δαπάνδης?.
Φαίνεται πως υπογράφει ο Ν. Σιούτας ανάπηρος πολέμου Λαμία.
Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020
Κυριακή 7 Ιουνίου 2020
ΤΣΑΛΤΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Ο ξεχασμένος Ζωριανίτης Ήρωας
Στο δρόμο Λαμίας - Δομοκού στο ύψος της Καμηλόβρυσης υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο μνημείο που πάνω στην πλάκα γράφει:
1897
Τσαλτάκης Αθανάσιος Λοχαγός
Αναγνωστίδης Λοχίας
Καβαλάρης Κωνσταντίνος Στρατιώτης
Κόκκινος Ιωάννης Στρατιώτης
Δεξιά δίπλα από την κεντρική μαρμάρινη πλάκα υπάρχει μια μικρότερη που δεν φαίνεται από τον δρόμο αλλά για να τη δεις πρέπει να μπεις μέσα στο μνημείο.
Η μικρή μαρμάρινη πλάκα αναγράφει όλα τα ονόματα των ηρωικά πεσόντων στρατιωτών.

Εις Καμηλόβριση Ταράτσης 1897
Λοχαγός Τσαλτάκης Αθανάσιος
Λοχίας Αναγνωστίδης Μ
Κόκκινος Δ
Δεκαν. Γεωργιάδης Δ
Δουζένης Κ.
Στρα Σιούτας Σεμ
Δραγουμάνος Δ.
Δελησεκλιόπουλος Σ.
Δρογκάρης Σ
Ηρακλής Γ.
Λεβεντούδης Αν.
Καβαλάρης Κ
Μπιμπίκος Λ
Μπιρμίλης Μ
Μητσογιάνης Χρήστος
Σοφίας ?
Πραστάρας ?
Σβόλος Π.
Δαπάνδης ?
Ν. Σιούτας ανάπηρος πολέμου
Πιθανών ο ανάπηρος πολέμου Ν. Σιούτας από την Λαμίας ίσως στην μνήμη του Σεμ. Σιούτα που έπεσε αγωνιζόμενος μαζί με τους υπόλοιπους μαχητές δημιούργησε και την δεύτερη μικρότερη πλάκα αναφέροντας όλους τους αγωνιστές .
Πολλές φορές αναρωτήθηκα ποιος ήταν ο λοχαγός Τσαλτάκης Αθανάσιος αλλά δεν έβρισκα άκρη, έψαξα στο διαδίκτυο αλλά το μόνο που βρήκα ήταν το στρατόπεδο Αθανασίου Τσαλτάκη στην Λαμία , ώσπου αποφάσισα να απευθυνθώ σε ένα φίλο μου ιστοριοδίφη.
Όταν ο φίλος μου έστειλε τις πληροφορίες για τον Αθανάσιο Τσαλτάκη κατάλαβα ότι αναφέρονταν σε έναν ήρωα .
Ο Αθανάσιος Τσαλτάκης γεννήθηκε το 1847 στο χωριό Ζωριάνος της Φωκίδας .
Κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό ως εθελοντής και την 1-8-1872 έγινε δεκανέας. Ακολούθως έλαβε τους βαθμούς: το 1877 Λοχίας, το 1881 Ανθ/στής, το 1882 Ανθ/γός, το 1890 Υπολοχαγός και το 1895 Λοχαγός Β΄ τάξεως.
Ενώ το στράτευμα είχε διαλυθεί και οι Τούρκοι προέλαυναν προς την Λαμία σχεδόν ανενόχλητοι , ο Τσαλτάκης με ένα μικρό τμήμα ρουμελιωτών ευζώνων οχυρώθηκε στα υψώματα της Καμηλόβρυσης και της Ταράτσας, έξω από την Λαμία ,στις πλαγιές της Οθρυς. Προσπάθησε να καθυστερήσει την τούρκικη προέλαση, αν και γνώριζε ότι αυτή η απόφαση του ήταν ριψοκίνδυνη και τολμηρή . Στόχος του ήταν η ανασύνταξη των ελληνικών δυνάμεων και η σωτηρία της Λαμίας. Πράγματι με την αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του στρατιωτών επιβραδύνθηκε κάπως η τούρκικη πορεία και δόθηκε χρόνος στην διπλωματία ώστε να συμφωνηθεί ανακωχή με αποφασιστική παρέμβαση του τσάρου Νικολάου. Ο Τσαλτάκης όμως στην προσπάθεια αυτή έχασε την ζωή του. Όμως μαζί με άλλους μαχητές κατάφεραν και την Λαμία από την τουρκική κατοχή .
Προς τιμήν του δόθηκε το όνομα του σε ένα στρατόπεδο στην Λαμία και στην μνήμη αυτού και άλλων μαχητών τελούνται εκδηλώσεις και επιμνημόσυνη δέηση στα κενοτάφια - μνημεία Καμηλόβρυσης και Ταράτσας. (Αγία Παρασκευή)
Βιβλιογραφεία: Νίκος Δαβανέλος "Τα πρόσωπα" Λαμία
Αν προσέξει κάποιος το μνημείο υπάρχει και ιδικός χώρος για την κατάθεση στεφάνων ...
Κάποτε ίσως η τελετή της κατάθεσης στεφάνων για τους πρώτους πεσόντες του πολέμου να ήταν καθιερωμένη, αλλά σήμερα βλέπεις έχουμε χρόνια να χάσουμε ανθρώπους .....
Αναρωτιέμαι από το μνημείο δεν έχει περάσει ποτέ ο δήμαρχος, ο νομάρχης, δημοτικοί υπάλληλοι, στρατιωτικοί διοικητές , δεν το είδε κανένας ,δεν ενδιαφέρεται κανένας , δεν έχει κάποιος συνείδηση, τόση αδιαφορία λοιπών;
Και αναρωτιέμαι αν ο Αθανάσιος Τσαλτάκης ήξερε για την κατάντια των απογόνων του θα ξαναέκανε το ίδιο , θα θυσίαζε την ζωή του για τα παιδιά του και για τα παιδιά των παιδιών του ....
Τετάρτη 15 Απριλίου 2020
Πέμπτη 9 Απριλίου 2020
Υπεγράφει η σύμβαση για την βελτίωση οδικού δικτύου στη Δωρίδα
Τετάρτη 4 Μαρτίου 2020
Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2020
Αιώρα του γενάρη
καθισμένος στην αυτοσχέδια αιώρα
που σκάρωσε ο θείος Γιάννης
στο γεροπλάτανο του Γιαννακόπουλου
στη κορφή στο χωριό
μια ταλάντωση στον χρόνο και τον έρμο τόπο
μ ένα παπούτσι τρύπιο στο ένα πόδι
το άλλο του πόδι γυμνό
Αιωρείτο -παιδάκι-
αγγελάκι σωστό στην πάχνα
στην αιθάλη
στο υγρό πρωινό
αγνάντευε το χωριό κάτω
ένιωθε την απουσία
Νοσταλγούσε μιαν αγκαλιά
ορφανός από χρόνια
Κοίταγε ψηλά
τρύπαγε με το βλέμμα του
τη φυλλωσιά του γεροπλάτανου
αποζητούσε ένα βλέμμα θεϊκό
μιαν υπόσχεση για το επόμενο πρωί
ή την επόμενη Άνοιξη
![]() |
το γέρικο πλατάνι στο Ζωριάνο |
ο πατέρας του ντύθηκε στο χακί
πριν γεννηθεί ο Κωσταντής ο αδελφός του
πήγε στο μέτωπο χάθηκε
δεν γύρισε πίσω
Τον θυμόταν αχνά
σαν αγιογραφία
σαν σκίτσο
σαν αγέρα
ειδικά σαν αγέρα κάθε που φύσαγε
Συνέχισε να ταλαντεύεται
σε κείνη την κούνια
έπιασε να σουρουπώνει
τον έψαχνε η μάνα του σ όλο το χωριό
άκουγε τις φωνές της όλη μέρα να τον ψάχνει
μα εκείνος χαμένος
χάραζε τις δικές του μαγευτικές διαδρομές
τα ταξίδια του
πολύτιμη ανταμοιβή στην ορφάνια του
Τάϊζε τη μέρα με την καρδιά του
με τα φανταστικά καλούδια του νου
Έκαμε τους ήχους μουσικές και χρώματα
άλλαζε τα ντεκόρ με μαεστρία
αυτοσχέδια σενάρια
σκηνοθέτης και σκηνογράφος ζηλευτός
έπαιζε ο ίδιος όλους τους ρόλους
γέλαγε με τα αστεία του
έκλαιγε με αληθοφάνεια
στις θλιμένες στιγμές
Τούτοι οι αυτοσχεδιασμοί απλώνονταν απ τα Βαρδούσια
και ραχούλα τη ραχούλα έφταναν
και βρέχονταν στ' ακρογιάλια του Πατραϊκού
στυλώνονταν με την αρμύρα
κι επέστρεφαν χορτασμένοι
πίσω στον δημιουργό τους
Αποσταμένος εκείνος έπεφτε
το βράδυ σε ύπνο γλυκό βαθύ
λυτρωτικό
συνέχιζε τα ταξίδια του
στων ονείρων του τις ρότες
'Ανδρέας Δαβουρλής, 15 ιαν 2020
Από ανέκδοτη συλλογή "Ψίθυροι της Πατρίδας"
~γραφή πρσκύνημα στην γενέθλια γη της Μητέρας μου το Ζωριάνο Φωκίδος~