Οι βρύσες του Κουπακίου

Οι βρύσες του Κουπακίου είναι μερικές μόνο από τις κρυφές ομορφιές του χωριού, που μπορεί ο επισκέπτης να ανακαλύψει. Δείτε τις στο παρακάτω βίντεο που επιμελήθηκε ο Κώστας Τσατούχας.

Στην πέτρινη αγκαλιά των Βαρδουσίων

Δημοσίευση: ΤΑ ΝΕΑ 20 Απριλίου 2007

Σε 1.000 μέτρα ύψος το χωριό Δάφνος δείχνει σαν να έχει πέσει σε... πέτρινη χύτρα, αφού γύρω του οι βουνοκορφές υψώνονται 800 μέτρα ψηλότερα. Απομονωμένο αλλά φιλόξενο χάρη στον ξενώνα και τους ανθρώπους του, διαθέτει αυθεντικά ορεινό χρώμα και φωλιάζει κάτω από τα Βαρδούσια. 

Προσέξτε τη ρυμοτομία, τα πέτρινα καλοδιατηρημένα σπίτια, τον ναό του Αγίου Νικολάου στην κεντρική πλατεία με τον θεόρατο πλάτανο και την εκκλησία της Γέννησης της Θεοτόκου. Παλαιότερα λεγόταν Βοστινίτσα και ονομάστηκε Δάφνος για να μη χαθεί το αρχαίο όνομα του γειτονικού ποταμού Μόρνου

Στον Δάφνο αξίζει να καθήσετε στο καφενείο της Κυρα- Αθανασίας.  Βρίσκεται στην κεντρική πλατεία και σερβίρει μεζέδες κατόπιν παραγγελίας. Πάνω από το χωριό είναι κτισμένο το παλαιό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία με εκπληκτική θέα στη δυτική πλευρά των Βαρδουσίων. 

Ο Δήμαρχος επαναφέρει τις συναντήσεις με φορείς και πολίτες στο Παγκράτι

Ο Δήμαρχος Δωρίδος κ. Γ. Καπεντζώνης επαναφέρει μετά την καραντίνα  τις συναντήσεις που είχε καθιερώσει για την τελευταία Παρασκευή κάθε μήνα στην Αθήνα όπου βρίσκεται η έδρα της πλειονότητας των Συλλόγων της Δωρίδας και κατοικία πολλών Δωριέων. Έτσι την Παρασκευή 26 Ιουνίου 2020, θα βρίσκεται στα γραφεία της Δωρικής Αδελφότητας στο Παγκράτι (Ιέρωνος και Τιμοθέου) όπου θα  πραγματοποιήσει συναντήσεις με όσους Φορείς και πολίτες της Δωρίδας το επιθυμούν. 

Για τον προγραμματισμό συνάντησης οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν με την γραμματέα του Δημάρχου κ. Δέσποινα Τίτου στα τηλέφωνα 2266022066 – 2266022147.

Σημειώνεται ότι κατά τις συναντήσεις θα τηρηθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας από τον covid – 19.

Οι δράσεις απαιτούν ανθρώπους και βιώσιμες δραστηριότητες

της Αφροδίτης Παπαθανάση

Χάθηκε μια δεκαετία για να φτάσουμε στο σημείο «ένα». Να συζητούμε για το έργο που απεντάχθηκε το 2014.

Καθολική οφείλει να είναι η θέση Κομμάτων και Αυτοδιοίκησης ενάντια σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης διαχείρισης του νερού.
Το νερό και τα υδατικά αποθέματα πρέπει να έχουν σχέδιο βιώσιμης διαχείρισης, η κοστολόγηση της τιμής διάθεσης για ύδρευση και άρδευση να υπακούει σε διάφανους κανόνες και οι προβλέψεις για την κλιματική κρίση να ληφθούν εγκαίρως και σοβαρά υπόψη. 

Σήμερα αυτό πρέπει να είναι το πρώτο βήμα κάθε δημόσιας συζήτησης, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, που αφορά την διαχείριση των υδατικών πόρων.

Το 2010 με την καθοδήγηση της ειδικής γραμματείας υδατικών πόρων, για την περιοχή της Φωκίδας και για τον Κορινθιακό, συζητήθηκε και σχεδιάσθηκε ένα πρόγραμμα που αφορούσε «κλειστά υδατικά συστήματα» και διαχείριση αυτών. Προστασία χρειάζονται όλοι οι Ταμιευτήρες της ΕΥΔΑΠ, προστασία χρειάζονται τα υπόγεια ύδατα, τα ποτάμια, η Θάλασσα, ο Κορινθιακός.

Ο Ειδικός Γραμματέας, κ. Ανδρεαδάκης, με πολύ προσπάθεια, μας βοήθησε να καταλάβουμε, ότι υπάρχει σειρά και κανόνες στην αντιμετώπιση των θεμάτων και μοναδικές ενέργειες «πυροτεχνήματα» πολλές φορές δεν βοηθούν το κοινωνικό σύνολο όπως θα έπρεπε.

Εκπονήθηκε σχεδιασμός που ήθελε, περιβαλλοντική προστασία στον Ταμιευτήρα Μόρνου, ως «κλειστό σύστημα», σχεδιασμός που ήθελε την προστασία του Κορινθιακού με εκσυγχρονισμό ή κατασκευή δικτύων και βιολογικών γύρω από τον Κορινθιακό, ως «κλειστό σύστημα» και αν δεν είχαμε αλλαγή κυβέρνησης ο σχεδιασμός θα έφερνε προτάσεις έργων για τον Βοιωτικό Κηφισό.

Αυτά εγκαταλείφθησαν όταν άρχισε ο παραγοντισμός έργων στο ΕΣΠΑ – πρόγραμμα ΕΠΠΕΡΑΑ που κάλυπτε αυτήν την λογική. Έτσι και η Φωκίδα και η περιοχή γύρω από τον Κορινθιακό έχασε έργα και δυστυχώς ακόμη αναζητούμε λύσεις συνεργασίας μέσω τεχνολογιών, δράσεις εκσυγχρονισμού και νέα έργα.

Χάθηκε μια δεκαετία για να φτάσουμε στο σημείο μηδέν.

Το σημείο μηδέν και η χαμένη δεκαετία συνεπάγονται κόστος για την ανάπτυξη και την τοπική κοινωνία, το εισόδημα των κτηνοτρόφων – επιχειρηματιών στην περιοχή γύρω από τον ταμιευτήρα Μόρνου, την αδυναμία να ενταχθούν σε αναπτυξιακά προγράμματα.

Παράλληλα και η Φωκίδα και ίσως και άλλοι νομοί και περιοχές, συνεχίζουν να έχουν εκκρεμότητες «ανταποδοτικών» με την ΕΥΔΑΠ ΠΑΓΙΩΝ και την ΕΥΔΑΠ ΑΕ.

Πρώτος κανόνας όμως, όπως γράψαμε και στην αρχή, είναι η ΕΥΔΑΠ να μείνει με πλειοψηφία μετοχικού κεφαλαίο το Δημόσιο και να μην χάσει υπηρεσίες και αρμοδιότητες από θολές επιλογές.

Η Φωκίδα έχει ζητήματα με την ΕΥΔΑΠ ΑΕ και την ΕΥΔΑΠ ΠΑΓΙΩΝ σε ότι αφορά μέτρα «ανταποδοτικών» που διεκδικεί ο Δήμος Δωρίδας, ζητήματα ανάδειξης του Καλίου, το ζήτημα της χρηματοδότησης μέρους του κόστους λειτουργίας του παραλίμνιου αγωγού λυμάτων – αν επιλεγεί αυτή η λύση ως τελική.

Στο δήμο Δελφών υπάρχουν εξίσου σοβαρά ζητήματα. Το τέλος της χρόνιας εκκρεμότητας για το 2ο σημείο παροχέτευσης για το έργο του αρδευτικού έργου ελαιώνα Άμφισσας και το ζήτημα, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, διάθεσης αδιύλιστου ύδατος, ποσότητες – τιμές οι εκκρεμότητες, κάτι που έχει λυθεί για Κωπαΐδα, με «πανηγυρικούς κ. Μπακογιάννη και Σπανού.
Εδώ, άλλος τόπος…
Για τα σοβαρά αυτά ζητήματα και ο Δήμος Δελφών έπρεπε να έχει κληθεί και μακάρι να κληθεί και να παραστεί στην συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος στη Βουλή στις 17.06.2020.

Κάτι που λίγοι παρακολουθούν, ενώ θεωρώ ότι είναι απόλυτα κρίσιμο, είναι η ανακοίνωση και ενέργειες του Υπ. Υποδομών για μελέτες ενίσχυσης των υδατικών αποθεμάτων, παράλληλα με το κανάλι του Μόρνου, από Εύηνο προς Μόρνο και την ανάθεση δημόσιας σύμβαση σχετική με την καταγραφή των υπαρχουσών και επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων της ευρύτερης περιοχής γύρω από τους Ταμιευτήρες Μόρνου και Εύηνου, καθώς και στη διαχείριση της αποχέτευσης και επεξεργασίας των λυμάτων των γύρω περιοχών.
Από την μελέτη θα προκύψουν μέτρα…, «για τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης και λειτουργίες, τα οποία θα ληφθούν υπόψη κατά την ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων που αφορούν το έργο «Υδραγωγείο Μόρνου – Υλίκης και συνοδών έργων….ΑΔΑ Β1460- Υ0Β».

Αμφιβάλλω αν για τα θέματα αυτά υπάρχει καν επίσκεψη, πόσο μάλλον επίσημη ενημέρωση και κοινός τόπος αντίληψης, από τους υπευθύνους να παρακολουθήσουν τα θέματα στην Φωκίδα και την Στερεά. Εύχομαι να κάνω λάθος.
Κομβικής σημασίας για κάθε βιώσιμη λύση γύρω από τον Ταμιευτήρα του Μόρνου, αποτελεί η συνεργασία με το Υπ. Υγείας.
Ποιες προδιαγραφές έργων θέτει (βιολογικός – παραλίμνιος αγωγός λυμάτων ή τι άλλο) ώστε να γίνει μερική τροποποίηση της Υγειονομικής διάταξης Α5 που επιβάλλει αποκλεισμούς σειράς δραστηριοτήτων στο 1,5 χιλιόμετρο από τον Ταμιευτήρα.

Είδαμε πριν λίγες ημέρες δράσεις της Ευρυτανίας και της Περιφέρειας για την ανάδειξη της λίμνης Κρεμαστών.

Μακάρι και εμείς γρήγορα να φτάσουμε στο σημείο αυτό. Δράσεις όμως απαιτούν ανθρώπους και βιώσιμες δραστηριότητες – δραστηριότητες που λαμβάνουν κάθε περιβαλλοντική προστασία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι λύση αδειοδότησης κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων που νομοθετήθηκε το 2012, όταν το Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης, έκανε δεκτές παρεμβάσεις και του Συλλόγου Κτηνοτρόφων Δωρίδας για τα παραπάνω, δεν είχε διάρκεια.

Γράφουμε χρόνια, όταν άλλοι συστηματικά σιωπούν.
Γράφουμε χρόνια για τα ζητήματα γύρω από τον Ταμιευτήρα και τα θέματα ΕΥΔΑΠ και Αρδευτικού Ελαιώνα, όταν άλλοι κάνουν ότι «δεν γνωρίζουν» και στα χρόνια που πέρασαν και στο σήμερα δεν κατέθεσαν την παραμικρή πρόταση.
Ακόμη και αν όλοι γνωρίζουμε πως απαιτούνται πάνω από 700.000 ευρώ για την ετήσια μεταφορά λυμάτων από τις Φυλακές στον Βιολογικό Γαλαξειδίου.

Ως αναγκαία επανάληψη λοιπόν:
1. Η Περιφέρεια σε συνεργασία με τον Δήμο Δωρίδας, το Υπ. Περιβάλλοντος, το Υπ. Υποδομών, Υπ. Προστασίας του Πολίτη και το Υπ. Υγείας, την ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΔΑΠ ΠΑΓΙΩΝ, να συζητήσουν και να κλείσουν σε αυστηρό ορίζοντα ολίγων μηνών το έργο του Βιολογικού Λιδωρικίου – Φυλακών – παραλιμνίου αγωγού.

2. Έκτος να υπάρχει καλύτερη και φθηνότερη λύση η οποία και θα πρέπει να προκριθεί. Η οποία, δυστυχώς, όμως ποτέ δεν ήρθε να κατατεθεί δημόσια, από το 2014 και μετά, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά, οδήγησε εκτός ΕΣΠΑ το παραπάνω έργο που είχε ενταχθεί τον 12.2011 στο ΕΠΠΕΡΑΑ με 17 εκατ. Ευρώ. Και κανείς από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ από το 2014-2015-2016-2017-2018-2019 δεν είπε ποτέ τίποτα.

3. Κόστος διαχείρισης του έργου, ενέργεια που θα απαιτηθεί για βιολογικό και μεταφορά λυμάτων από παραλίμνιο, θα πρέπει να αναληφθεί είτε από την ΕΥΔΑΠ ΑΕ και στο μέρος που αναλογεί, είτε από τις Φυλακές, που ήδη ετήσια πληρώνουν υψηλό τίμημα για την μεταφορά των λυμάτων. Η κίνηση να αναληφθεί το κόστος μόνο από το Δήμο Δωρίδας είναι και άδικη και ακριβή για το Δήμο.

4. Χρειαζόμαστε ειδικό χωρικό γύρω από τον Ταμιευτήρα που θα ορίσει κανόνες και περιβαλλοντικούς όρους. Ήδη, όπως γράψαμε και παραπάνω το Υπ. Υποδομών κάνει αναφορά σε αυτό το ζήτημα.

5. Έως την συνολική λύση του προβλήματος, θα μπορούσαμε να εξετάσουμε λύσεις που θα λειτουργήσουν περισσότερο γρήγορα, όπως αυτή της μερικής προσαρμογής της Α5, στοχευόμενα, σε συγκεκριμένες περιοχές ενδιαφέροντος, με την χωροθέτησή τους σε θύλακες, που θα επιτρέπουν την απρόσκοπτη διαδικασία αδειοδοτήσεων και λειτουργίας, στις εγκαταστάσεις κτηνοτροφικών μονάδων και μεταποίησης προϊόντων.

6. Στο συνολικό περιβάλλον ή και στις περιοχές που θα χωροθετήσουμε ως θύλακες δραστηριοτήτων – θα πρέπει να εγκατασταθούν κλειστά συστήματα συγκέντρωσης, επεξεργασίας και χρήσης των επεξεργασμένων αποβλήτων, αυτά που τα προγράμματα αντιμετωπίζουν ως «κυκλική οικονομία».

7. Η επένδυση αυτή, με κοινή μας πρόταση, θα μπορούσε να χρηματοδοτηθεί από προγράμματα ΕΣΠΑ που αφορούν την περιβαλλοντική προστασία.

Παράλληλα

1. Η ΕΥΔΑΠ ΠΑΓΙΩΝ και η ΕΥΔΑΠ ΑΕ πρέπει να αναλάβουν κόστος ανάδειξης του Καλίου και να είναι χορηγοί στην πολιτιστική προστασία της Φωκίδας,

2. Τα ζητήματα που αφορούν το Δήμο Δελφών και την άρδευση του Ελαιώνα Άμφισσας να κλείσουν και αυτά άμεσα, μετά από χρόνιες καθυστερήσεις.

3. Η ΕΥΔΑΠ ΠΑΓΙΩΝ και η ΕΥΔΑΠ ΑΕ θα μπορούσαν σε συνεργασία με τους Δήμους από τον Εύηνο έως και τον Μαραθώνα να εκτελέσουν μικρά παράλληλα έργα παραγωγής και αποθήκευσης ενέργειας , εκμεταλλευόμενοι τις κλήσεις του καναλιού. Αυτό θα μπορούσε να γίνει έργο οδηγός για έργα που θα φέρουν έσοδα στους Δήμους και θα αναπτύξουν θετικά, χωρίς κινδύνους ιδιωτικοποιήσεων, συνέργειες βιώσιμης ανάπτυξης.

Πηγή: https://www.facebook.com/

Παρόμοιες αναρτήσεις:

Η συζήτηση που πρέπει να κάνουμε για την Φωκίδα

Ας δώσουμε προσοχή στην καρδιά της Δωρίδας

Βόρειο τόξο Φωκίδας - Ορεινοί Όγκοι

Βόρειο τόξο - κτηνοτροφία στη περιοχή γύρω από τον ταμιευτήρα Μόρνου

Τουρισμός ή βιομηχανία η προτεραιότητα της Φωκίδας;

 

 

 

 

Ανακοίνωση Αντιδημάρχου ύδρευσης για τη σωστή διαχείριση του νερού

Το νερό είναι ένα ανεκτίμητο στοιχείο, για τη διατήρηση της ζωής. Αποτελεί ζωτικό πόρο, ενώ καλύπτει βασικές ανάγκες του ανθρώπου, έχει πολλαπλές αξίες, χρήσεις και λειτουργίες.

Οι φυσικές υδάτινες πηγές είναι ανανεώσιμες, αλλά όχι ανεξάντλητες.

Οι κλιματικές αλλαγές όπως η αύξηση της θερμοκρασίας, η μείωση των χιονοπτώσεων και των βροχοπτώσεων, η αύξηση της συχνότητας των ακραίων καιρικών φαινομένων, οδήγησαν σε πολύ μεγάλη μείωση των υδάτινων πόρων, έχοντας ως αποτέλεσμα την μείωση της ροής των φυσικών πηγών – γεωτρήσεων απ’ όπου υδροδοτείται το σύνολο των Κοινοτήτων του Δήμου.

Ο κίνδυνος εμφάνισης λειψυδρίας φέτος είναι αυξημένος. Υπάρχει δηλαδή κίνδυνος το νερό να μην είναι επαρκές για την κάλυψη των αναγκών μας.

Φορείς και Πολίτες, πρέπει να συνεργαστούμε άμεσα, σοβαρά και υπεύθυνα, για μια καλύτερη διαχείριση του νερού.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου σε συνεργασία με τους Προέδρους των Κοινοτήτων μας, προβαίνουν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες, φροντίζοντας για τον επισταμένο καθαρισμό των δεξαμενών, τη σωστή συντήρηση του δικτύου ύδρευσης , την άμεση αποκατάσταση των τυχόν ζημιών, αλλά κυρίως, αφενός μία διαφορετική διαχείριση του νερού όπου αυτό είναι δυνατόν και αφετέρου την εκτέλεση έργων ύδρευσης και καλλιέργεια των πηγών.

Η συμμετοχή όλων μας αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την πετυχημένη και αποτελεσματική διαχείριση του νερού, ώστε να μην χρειαστεί να το στερηθούμε ούτε για μία στιγμή. Παρακαλώ όλους για την υπεύθυνη στάση μας αυτό το καλοκαίρι σε ένα τόσο σοβαρό θέμα.

Ο Αντιδήμαρχος

Μανώλης Μαυρομμάτης

Στη βουλή ο Δήμαρχος για τα περιβαλλοντικά προβλήματα της λειτουργίας της λίμνης Μόρνου

Την Συνεδρίαση της Υποεπιτροπής Υδατικών Πόρων της Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας του Περιβάλλοντος της Βουλής των Ελλήνων, μπορούμε να παρακολουθήσουμε ζωντανά, σήμερα Τετάρτη 17 Ιουνίου στις 16.30 από την ιστοσελίδα της Βουλής https://www.hellenicparliament.gr/ web TV κανάλι 1.

Στη Συνεδρίαση που θα συμμετέχει και ο Δήμαρχος Δωρίδος, κ. Γεώργιος Καπεντζώνης, θα συζητηθούν τα περιβαλλοντικά προβλήματα από την κατασκευή και λειτουργία της τεχνητής λίμνης του Μόρνου (2ο Θέμα ). 

Για πρώτη φορά το μεγάλο αυτό θέμα της Δωρίδας, συζητείται σε Αρμόδια Επιτροπή του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Το γεγονός αυτό, σύμφωνα με τον Δήμο Δωρίδος, θα αποτελέσει ένα ακόμη βήμα στη μεγάλη προσπάθεια για την επίλυση των μεγάλων προβλημάτων της περιοχής και τη δικαίωση της Δωρίδας.

Απολογισμός και ερωτηματικά για την Βαρνάκοβα

Πως κάηκε η εικόνα της Παναγίας και ο ιερός ναός του Μοναστηριού

Μοιάζει σε πολλούς απίστευτο πως μία δεύτερη πυρκαγιά μέσα σε τρία χρόνια κατέστρεψε στο μοναστήρι ότι είχε καταφέρει να απομείνει σώο από τις φλόγες του 2017. Η εικόνα, δυστυχώς καταστράφηκε ολοσχερώς και κάποια μικρά υπολείμματα, σύμφωνα με τον Δήμαρχο Γ. Καπεντζώνη, θα τα αξιολογήσει η Αρχαιολογική Υπηρεσία και θα εκδώσει το πόρισμά της.

Η φωτιά που ξέσπασε λίγο πριν από τις 11 χθες το βράδυ, ξεκίνησε πιθανότατα από τη σκεπή του ναού και πήρε αμέσως μεγάλες διαστάσεις. Οι μοναχές που βρίσκονταν στο Μοναστήρι, απομακρύνθηκαν αμέσως και δεν φαίνεται να κυνδύνεψαν. Οι πληροφορίες έως τώρα αναφέρουν πως μαζί με την εικόνα καταστράφηκε το ιερό ευαγγέλιο και πολλά ακόμα κειμήλια.

Φωτογραφία fokidanews.gr

Από το Γενάρη του 2017, όταν είχε παραδοθεί και πάλι στις φλόγες το Μοναστήρι και η πλούσια βιβλιοθήκη του, η Μονή χρησιμοποιούσε ένα παρεκκλήσι για ναό, ο οποίος καταστράφηκε τώρα ολοσχερώς.

Ευτυχώς οι προσπάθειες των πυροσβεστών απέτρεψαν να προχωρήσουν οι φλόγες και σε άλλα σημεία του ιστορικού Μοναστηριού, ενώ απετράπει και η επέκταση της πυρκαγιάς στο εφαπτόμενο δάσος που απειλήθηκε άμεσα από την ένταση των ανέμων.

Η νέα αυτή πυρκαγιά γεννά αρκετά πολλά ερωτηματικά όχι μόνο για το πως προήλθε η πυρκαγιά αλλά και για το εάν είχαν ληφθεί επαρκή μέτρα πυρασφάλειας μετά την πυρκαγιά του 2017 και φυσικά ποιά ήταν αυτά.

Η τέχνη στον Δάφνο

Ξεκίνησε το βάψιμο και το ζωγράφισμα των κάδων απορριμάτων του χωριού μας. Η πρωτοβουλία αυτή η οποία απέσπασε κυρίως θετικά σχόλια έχει ως σκοπό να δώσει μία διαφορετική νότα ομορφιάς στο χωριό μας. Τα χρώματα που μας δόθηκαν από την κα. Χρυσούλα Κυλάφη παραδόθηκαν στις κα. Αποστολοπούλου Χαρίκλεια και κα. Βίκυ Παπαπαναγιώτου, σύζυγο του ”Νηστορόγιαννου”, οι οποίες ξεκίνησαν με μεγάλη χαρά το ζωγράφισμα των κάδων και τις ευχαριστούμε πολύ για την βοήθεια τους και το τόσο όμορφο αποτέλεσμα.

Εκ του Δ.Σ. της Ένωσης Δαφναίων Δωρίδας 1935

 

Πηγή: ΕΝΩΣΗ ΔΑΦΝΑΙΩΝ ΔΩΡΙΔΑΣ

Aπό τα χειμαδιά στα ορεινά βοσκοτόπια του Δάφνου

Συνεχίζοντας μία παράδοση αιώνων οι κτηνοτρόφοι με την άνοδο της θερμοκρασίας στον κάμπο, στα χειμαδιά, μετά το κούρεμα των προβάτων παίρνουν τον δρόμο για τα ορεινά βοσκοτόπια. Σήμερα το ανέβασμα των κοπαδιών στα ορεινά βοσκοτόπια είναι υπόθεση ωρών με τα ειδικά διαμορφωμένα φορτηγά αυτοκίνητα. Μέχρι τη δεκαετία του 1960, αυτό το ανέβασμα στα θερινά βοσκοτόπια διαρκούσε ακόμη και εβδομάδες λόγω της ανυπαρξίας οδικού δικτύου. Παλιότερα, ο τσέλιγκας και βοσκοί έστηναν τις σκηνές, άναβαν φωτιά και συντροφιά με τις οικογένειες του καραβανιού έκαναν όλες τις απαραίτητες εργασίες. Επίσης έπαιρναν μαζί τους σκυλιά και άλογα για τη μεταφορά όλου του νοικοκυριού και των απαραίτητων τροφίμων για τη διαδρομή, αφού το κοπάδι ακολουθούσε και η οικογένεια. Τη νύχτα στήνονταν οι σκηνές, ετοίμαζαν το φαγητό, το οποίο ήταν συνήθως πρόχειρο, όπως όσπρια, ρύζι, πατάτες και κλπ., τα αιγοπρόβατα ξεκουράζονταν και εκείνα ώστε την επόμενη ημέρα να συνεχίσουν την πορεία τους βοσκώντας παράλληλα.

Μιας και αυτή την περίοδο οι τσοπάνηδες έχουν αρχίσει και ανεβαίνουν στα ορεινά βοσκοτόπια να τους ευχηθούμε καλό καλοκαίρι.

Πηγή: https://www.enosidafnos.gr

ΤΣΑΛΤΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Ο ξεχασμένος Ζωριανίτης Ήρωας

 Στο δρόμο Λαμίας - Δομοκού στο ύψος της Καμηλόβρυσης υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο μνημείο που πάνω στην πλάκα γράφει:

1897
Τσαλτάκης Αθανάσιος          Λοχαγός
Αναγνωστίδης                      Λοχίας
Καβαλάρης Κωνσταντίνος    Στρατιώτης
Κόκκινος Ιωάννης                 Στρατιώτης

Δεξιά δίπλα από την κεντρική μαρμάρινη  πλάκα υπάρχει μια μικρότερη  που δεν φαίνεται από τον δρόμο αλλά για να τη δεις πρέπει να μπεις μέσα στο μνημείο.

Η μικρή μαρμάρινη πλάκα αναγράφει όλα τα ονόματα των ηρωικά πεσόντων στρατιωτών.




Ονόματα φονευθέντων
Εις Καμηλόβριση Ταράτσης                  1897

Λοχαγός Τσαλτάκης Αθανάσιος

Λοχίας    Αναγνωστίδης Μ
                Κόκκινος Δ

Δεκαν.     Γεωργιάδης Δ
                Δουζένης Κ.

Στρα         Σιούτας  Σεμ
                 Δραγουμάνος Δ.
                 Δελησεκλιόπουλος Σ.
                Δρογκάρης Σ
                Ηρακλής Γ.
                Λεβεντούδης Αν.
                Καβαλάρης Κ
               Μπιμπίκος Λ
               Μπιρμίλης Μ
               Μητσογιάνης Χρήστος
               Σοφίας ?
               Πραστάρας ?
               Σβόλος Π.
              Δαπάνδης ?
Ν. Σιούτας ανάπηρος πολέμου

Φαίνεται ότι κάποτε στην κεντρική μαρμάρινη πλάκα ήταν αναρτημένα μόνο τέσσερα ονόματα από τους δεκαεννέα αγωνιστές της Καμηλόβρισης .
Πιθανών ο ανάπηρος πολέμου Ν. Σιούτας από την Λαμίας ίσως στην μνήμη του Σεμ. Σιούτα που έπεσε αγωνιζόμενος μαζί με τους υπόλοιπους μαχητές δημιούργησε και την δεύτερη  μικρότερη πλάκα αναφέροντας όλους τους αγωνιστές .

Πολλές φορές αναρωτήθηκα ποιος ήταν ο λοχαγός Τσαλτάκης Αθανάσιος αλλά δεν έβρισκα άκρη, έψαξα στο διαδίκτυο αλλά το μόνο που βρήκα ήταν το στρατόπεδο Αθανασίου Τσαλτάκη στην Λαμία , ώσπου αποφάσισα να απευθυνθώ σε ένα φίλο μου ιστοριοδίφη.

Όταν ο φίλος μου έστειλε τις πληροφορίες για τον Αθανάσιο Τσαλτάκη κατάλαβα ότι αναφέρονταν σε έναν ήρωα .

Ο Αθανάσιος Τσαλτάκης γεννήθηκε το 1847 στο χωριό Ζωριάνος της Φωκίδας .
Κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό ως εθελοντής και την 1-8-1872 έγινε δεκανέας. Ακολούθως έλαβε τους βαθμούς: το 1877 Λοχίας, το 1881 Ανθ/στής, το 1882 Ανθ/γός, το 1890 Υπολοχαγός και το 1895 Λοχαγός Β΄ τάξεως.
 Ενώ το στράτευμα είχε διαλυθεί και οι Τούρκοι προέλαυναν προς την Λαμία σχεδόν ανενόχλητοι , ο Τσαλτάκης με ένα μικρό τμήμα ρουμελιωτών ευζώνων  οχυρώθηκε στα υψώματα της Καμηλόβρυσης και της Ταράτσας, έξω από την Λαμία ,στις πλαγιές της Οθρυς. Προσπάθησε να καθυστερήσει την τούρκικη προέλαση, αν και γνώριζε ότι αυτή η απόφαση του  ήταν ριψοκίνδυνη και τολμηρή . Στόχος του ήταν η ανασύνταξη των ελληνικών δυνάμεων και η σωτηρία της Λαμίας. Πράγματι με την αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του στρατιωτών επιβραδύνθηκε κάπως η τούρκικη πορεία  και δόθηκε χρόνος στην διπλωματία ώστε να συμφωνηθεί ανακωχή με αποφασιστική παρέμβαση του τσάρου Νικολάου. Ο Τσαλτάκης όμως στην προσπάθεια αυτή έχασε την ζωή του. Όμως μαζί με άλλους μαχητές κατάφεραν και την Λαμία από την τουρκική κατοχή .

Προς τιμήν του δόθηκε το όνομα του σε ένα στρατόπεδο στην Λαμία και στην μνήμη αυτού και άλλων μαχητών τελούνται εκδηλώσεις και επιμνημόσυνη δέηση στα κενοτάφια - μνημεία Καμηλόβρυσης και Ταράτσας. (Αγία Παρασκευή)

Βιβλιογραφεία: Νίκος Δαβανέλος "Τα πρόσωπα" Λαμία

Δεν ξέρω αν τελούνται εκδηλώσεις η επιμνημόσυνη δέηση αλλά ξέρω ότι το μνημείο στην Καμηλόβρυση έχει πέσει στην εγκατάλειψη και την παρακμή. Άβαφτο και γεμάτο χορτάρια

Αν προσέξει κάποιος το μνημείο υπάρχει και ιδικός χώρος για την κατάθεση στεφάνων ...
Κάποτε ίσως η τελετή της κατάθεσης στεφάνων για τους πρώτους πεσόντες του πολέμου να ήταν καθιερωμένη, αλλά σήμερα βλέπεις έχουμε χρόνια να χάσουμε ανθρώπους .....
  Αναρωτιέμαι από το μνημείο δεν έχει περάσει ποτέ ο δήμαρχος, ο νομάρχης, δημοτικοί υπάλληλοι, στρατιωτικοί διοικητές , δεν το είδε κανένας ,δεν ενδιαφέρεται κανένας , δεν έχει κάποιος συνείδηση, τόση αδιαφορία λοιπών;

Και αναρωτιέμαι αν ο Αθανάσιος Τσαλτάκης ήξερε για την κατάντια των απογόνων του θα ξαναέκανε το ίδιο , θα θυσίαζε την ζωή του για τα παιδιά του και για τα παιδιά των παιδιών του .... 

Πηγή: https://www.kaliterilamia.gr

Τι συμβαίνει στα Βαρδούσια και κάνει τόσο θόρυβο στην Αθήνα;

Προκλητική Κιτσοπούλου: Σφάζει ελάφια στην καραντίνα και προκαλεί θύελλα αντιδράσεων

"Η επίθεση και ο σκοτωμός, όταν θες να φας, δεν είναι κακιά".

 Η Λένα Κιτσοπούλου, μια από τις πιο hot φυσιογνωμίες της τέχνης στην Ελλάδα καταφέρνει ακόμα και αν δε το επιδιώκει όπως υποστηρίζει να σοκάρει συχνά με τις προσεγγίσεις της σε καλλιτεχνικά και όχι μόνο θέματα.

Το "βουητό" που έχει σηκωθεί αυτή τη φορά αφορά μια ανάθεση της Στέγης που έχει κάνει σε καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο που επαρουσιάζουν το υλικό που πεχουν ετοιμάσει τις ημέρες του εγκλεισμού τους. 

Η Λένα Κιτσοπούλου στα Βαρδούσια

"Στον οικισμό Λάλκα, σε υψόμετρο 1.400 μ., συνειδητοποιώ πόσο πολύ έχει αδρανήσει η δύναμη του ανθρώπου για την επιβίωση μέσα στο παγκόσμιο, φασιστικό οικονομικό σύστημα, το οποίο ονομάζεται καπιταλισμός και στο οποίο όλοι μας έχουμε υποδουλωθεί, νομίζοντας ότι η ποιότητα της ζωής μας προοδεύει μαζί με την επιστήμη και την τεχνολογία, ενώ πεθαίνουμε πλέον, όχι από τον Covid-19, αλλά από καρκίνους, εγκεφαλικά, αυτοάνοσα, καταθλίψεις και πίεση.

 Η επίθεση και ο σκοτωμός, όταν θες να φας, δεν είναι κακιά, είναι μια βία της φύσης με την οποία οφείλουμε να είμαστε συμφιλιωμένοι. Κάποιος που επιλέγει να φάει το καλύτερο κρέας για τον οργανισμό του σίγουρα δεν είναι χειρότερος από τον οικολόγο που έχει ένα σκυλί στο μπαλκόνι του στην Αθήνα. Με το πρότζεκτ αυτό θέλω να μιλήσω για το δικαίωμα του ανθρώπου να αφήνει τον χρόνο να κυλάει χωρίς την έπαρση του να πράττει όλη την ώρα καλοσύνες και σπουδαία έργα. Η ζωή δεν είναι φόβος και πανικός, ούτε ένα μηνιάτικο που χωρίς αυτό πεθαίνεις. Η ζωή είναι αέρας που πρέπει να τον αφήνεις να σε πηγαίνει και όχι να τον υποτιμάς. Το πρότζεκτ αυτό προτείνει να αγαπήσουμε τα ένστικτά μας, να τα γιορτάσουμε, τουλάχιστον να μην τα καταπιέζουμε άλλο στον βωμό μιας δήθεν πολιτισμένης και ανελεύθερης ζωής. Ο Covid-19 είναι για μένα μια ευκαιρία να συνεχίσω κουβαλώντας πάνω μου μια πολύ σημαντική εμπειρία, η οποία με κάνει πλέον να θέλω να αλλάξω το πριν μου και όχι να θέλω αγωνιωδώς να επιστρέψω σε αυτό., γράφει.

Τι συμβαίνει στα Βαρδούσια και κάνει τόσο θόρυβο στην Αθήνα;

"Ευπαθής ομάδα είναι αυτοί που δεν κάπνισαν ποτέ, που δε νταλκάδιασαν ποτέ", λέει η Λένα Κιτσοπούλου δίνοντας συμβουλές για την καραντίνα, μην είστε ψαρούκλες στα δίχτυα του κορονοίού, ζήστε ελεύθερα, προτρέπει.

Ένα ελάφι σκοτώνεται, γδέρνεται και τρώγεται, μια πρακτική που παρουσιάζεται στο βίντεο της δημιουργού, ωμά, και σαν καλλιτεχνικό έργο; Είναι όμως καλλιτεχνικό έργο η σφαγή ενός ζώου ή μια πρακτική που ακολουθεί ένας χασάπης για παράδειγμα; Ο οποίος σωστά κάνει το επάγγελμά του για όσους τρώνε μια μπριζόλα και τη βλέπουν μόνο στο πιάτο τους;

 Δεν είναι λίγες φορές που τη τέχνη έχει χρησιμοποιήσει την ωμότητα της αληθινής ζωής για να κάνει διατυπώσεις. Αλλά κάθε φορά μια τέτοια πρακτική ξεσηκώνει θύελλα. Από τη Μαρίνα Αμπράμοβιτς καθισμένη σε ένα βουνό ματωμένα κόκκαλα και τα ζώα σε φορμόλη του Ντάμιεν Χιρστ, πολλοί έχουν αναρωτηθεί αν είναι τέχνη αυτό που αντιγράφει τη ζωή.
Η πρόκληση είναι το πρόσχημα ή η αιτία;

Η Λένα Κιτσοπούλου πολλές φορές έχει προκαλέσει θύελλα. Οι απόψεις της για τον Ανδρούτσο την έκαναν στόχο της ΧΑ, οι απόψεις της για την οικογένεια και τη δομή της κοινωνίας, τις προσωπικές σχέσεις και τον έρωτα την έχουν βάλει στο στόχαστρο. Καλές και λιγότερο καλές δουλειές της κάθε φορά χτυπάνε φλέβα. Είναι έτσι ή θέλει μόνο να προκαλέσει; Όσοι τη γνωρίζουν καλά ξέρουν ότι δεν υποκρίνεται, θυμώνει με όσους θέλουν να είναι καθώς πρέπει και η ίδια φροντίζει να αποδεικνύει συχνά ότι εκκεντρικότητα είναι στο DNA της.

 Όταν δε δουλεύει στο θέατρο, τραγουδάει, ζωγραφίζει, γράφει. Βραβευμένη συγγραφέας έχει κάνει μια πολύ σαφή διατύπωση για την επαρχία και τη διαφορετικότητα. Τι είναι αυτό που σοκάρει τόσο κάθε φορά; Ο τρόπος με τον οποίο φέρνει σε πρώτο πλάνο αυτά που λέμε ιδιωτικώς. Η ίδια παρά τις επικρίσεις δεν κάνει ποτέ πίσω, μάλιστα κάθε φορά είναι όλο και πιο αποφασισμένη να φτάνει στα άκρα. Με φανατικούς υποστηρικτές και πολέμιους.

Και το βίντεο για την καραντίνα της στα Βαρδούσια είναι άλλη μια απόδειξη ότι δε δίνει καμμία σημασία σε κανέναν.

 

Δείτε το βίντεο

Πηγή: https://www.thetoc.gr

Ματαιώνεται το 3ο Φεστιβάλ Δελφών «Το Λάλον Ύδωρ» 2020

Εξαιτίας της πανδημίας του COVID-19, η ανθρωπότητα σε ολόκληρο τον κόσμο εισέρχεται σήμερα σε μια νέα περίοδο, την έκβαση της οποίας κανείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να προσδιορίσει. Αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση, το υγειονομικό πρωτόκολλο των μέτρων προστασίας από την ασθένεια, καθώς και οι ακυρώσεις μεγάλων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, μας οδηγεί στην απόφαση να ματαιώσουμε τη διοργάνωση του 3ου Φεστιβάλ Δελφών «Το Λάλον Ύδωρ» 2020, το οποίο υπό ευνοϊκές συνθήκες θα ξεκινούσε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στις 15 Ιουνίου. Για λόγους υγειονομικής ασφάλειας δεν θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Δελφών 2020. Με δεδομένο πως οι εκδηλώσεις του φεστιβάλ πραγματοποιούνται σε φυσικούς χώρους μικρής χωρητικότητας, δεν είναι δυνατόν η διοργάνωση να πληροί το υγειονομικό πρωτόκολλο των μέτρων προστασίας για τους καλλιτέχνες, τους εργαζόμενους και τους θεατές.
 

Ευχόμαστε κι ελπίζουμε να ξεπεράσουμε σύντομα αυτή τη ζοφερή κατάσταση και να σχεδιάσουμε το επόμενο Φεστιβάλ Δελφών «Το Λάλον Ύδωρ» για το 2021.

Αρχαία Ποτιδάνεια

 

Η αρχαία «Ποτιδανία»

Οι περισσότερες μαρτυρίες δείχνουν πώς ήταν πόλη, στην περίοπτη θέση του «Αι-Νικόλα» του χωριού Κάμπος κι έβλεπε προς τον Κορινθιακό κόλπο.

Το όνομα της, «Ποτιδανία», είναι αττικός Τύπος του ονόματος Ποσειδωνία από το Ποτιδάν (Ποσειδών) και οι κάτοικοί της λέγονταν «Ποτιδανιάτες».

Ήταν αιτωλική πόλη της Αποδοτίας, όπως λεγόταν τότε η περιοχή πού εκτείνεται απ' το φράγμα του Μόρνου ως το χωριό Φιλοθέη περίπου.

Ο έπαρχος της Δωρίδας περιγράφοντας στα 1849 σε εκθεσή του τις αρχαιότητες της επαρχίας έγραφε: «... Εις την θέσιν Άγιος Νικόλαος υπάρχουν ερείπια κυκλωπικού τείχους τεκταινομένου σχεδόν μέχρι τις θαλάσσης... Το κατά την θέσιν Άγιος Νικόλαος φρούριον, παριστά άκρόπολιν πόλεως περιφανούς...».

Το έτος 426 π.χ. (πελοποννησιακός πόλεμος) κυρίεψε την Ποτιδανία ό στρατηγός των Αθηναίων Δημοσθένης Θουκ. Γ. 96: «...έπορεύετο πρός Αίτωλίαν. και αίρει τη πρώτη ήμέρα Ποτιδανίαν καί τη δευτέρα Κροκύλιον και τη τρίτη Τείχιον, έμεινε τε αυτού και την λείαν ές Εύπάλιον άπέπεμψεν...». 

Πηγή: https://www.potidaneia.gr

Δημόσια υγεία και τουρισμός υπό τον φόβο της πανδημίας

Νίκος Αγριαντώνης, αρχιτέκτονας - μηχ. ΕΟΤ με καταγωγή από Πενταγιού

Μίμης Μανωλάκος, δημοσιογράφος

 Eνα νησί με 30.000 μόνιμους κατοίκους στη θερινή περίοδο αιχμής ξεπερνάει τις 180.000. Με μια μικρή βελτίωση των υγειονομικών υποδομών, αν διαθέτει σύγχρονο δημόσιο νοσοκομείο με μία ΜΕΘ και δύο ΜΑΦ, και μια επικαιροποιημένη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης λόγω κορονοϊού, μπορεί και σήμερα σε συνθήκες ακραίου φόβου να υποδεχτεί με ασφάλεια ξένους επισκέπτες.

Από το 2002 έως σήμερα τρεις κορονοϊοί που προέρχονται από ζώα έχουν συνδεθεί με θανατηφόρα νοσήματα στον άνθρωπο. Αυτό σημαίνει, όπως επισημαίνουν πολλοί επιστήμονες που ασχολούνται με τη φύση και τον άνθρωπο καθώς και τη μελέτη των κορονοϊών, ότι η ιστορία δεν τελειώνει με τον Covid-19.

Ο νέος κορονοϊός, ο πιο καταστροφικός για την ανθρώπινη ζωή και την παγκόσμια κοινότητα, μας προϊδεάζει ότι δεν θα είναι ο τελευταίος. Στην Ελλάδα, εκτός από τις ανθρώπινες απώλειες -ευτυχώς λίγες σε σύγκριση με άλλες χώρες-, έχει επιφέρει ήδη τεράστια καταστροφή στον τουρισμό και σε όσους ανθρώπους σχετίζονται μ' αυτόν.

Οταν στο τέλος της χρονιάς θα γίνει ο απολογισμός, θα έχει χαθεί -σύμφωνα με τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις- το 15%-25% του ΑΕΠ, όσο περίπου χάθηκε στα 10 χρόνια των μνημονίων. Αρνητικός πρωταγωνιστής στην εθνική απώλεια ο τουρισμός και όλα τα συνδεδεμένα με αυτόν επαγγέλματα, που θα συμπαρασύρουν και άλλους κλάδους όπως οι μεταφορές ή και ο πρωτογενής τομέας, στον βαθμό που τροφοδοτεί τη διατροφική αλυσίδα του τουρισμού.

Μια ανάσα η Νάξος από τα παράλια της Πάρου. Η Νάξος διαθέτει νοσοκομείο αλλά όχι και η Πάρος. Τα επείγοντα περιστατικά φεύγουν με ειδικά διαμορφωμένα σκάφη από την Πάρο για τη Νάξο ή με αεροσκάφη για την Αθήνα. Κι όμως η Πάρος βουλιάζει κάθε χρόνο από χιλιάδες τουρίστες
ΑΠΕ - ΜΠΕ / ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΙΤΑΣ

Ο τουρισμός είναι η «αβάσταχτη» επιθυμία να διακόψει κανείς την καθημερινότητά του, να χαλαρώσει δραπετεύοντας σ' έναν όμορφο και ελκυστικό «ξένο» τόπο. Η επιθυμία είναι αδύνατον να εκπληρωθεί σε κλίμα ακραίου φόβου που προκαλεί η πανδημία. Τα αεροπλάνα, τα τρένα, τα πλοία με τη συγκέντρωση κόσμου σε περιορισμένους χώρους λειτουργούν αποτρεπτικά, όπως και τα μεγάλα πεντάστερα ξενοδοχεία των 1.000 και 2.000 κλινών. Η εμφάνιση ενός κρούσματος σε μια τέτοια μονάδα, ιδίως σε νησί, θα έχει από κάθε άποψη -υγειονομική, ψυχολογική και εν τέλει οικονομική- αντίθετο αποτέλεσμα. Θα καταστρέψει σε ελάχιστο χρόνο την εικόνα που έφτιαξε η χώρα μας τους δύο τελευταίους μήνες.

Η φετινή χρονιά θα πρέπει να θεωρείται σε μεγάλο βαθμό χαμένη. Κινδυνεύει όμως και η επόμενη αν ο ιός διαρκέσει 18 μήνες έως δύο χρόνια. Και το μέλλον θα είναι αβέβαιο αν δεν αλλάξει το μοντέλο γιγαντισμού της λεγόμενης τουριστικής ανάπτυξης, που βασίζεται στην ολοένα μεγαλύτερη αύξηση του αριθμού των επισκεπτών, και δεν αντικατασταθεί σταδιακά από ποιοτικότερες μορφές τουρισμού.

Η επιδημία προσφέρει την ευκαιρία για ανασχεδιασμό της τουριστικής στρατηγικής. Το νέο σχέδιο θα πρέπει να ξεκινήσει παντρεύοντας την τουριστική οικονομία με τη δημόσια υγεία και τον πρωτογενή τομέα παραγωγής.

Ο δημόσιος τομέας υγείας, κυρίως το προσωπικό του, απέδειξε σε συνθήκες πανδημίας, με ελάχιστες υποδομές, την αξιοθαύμαστη ικανότητά του να διαχειριστεί με περισσή επάρκεια αλλά και αυτοθυσία την υγειονομική κρίση. Η αυτοθυσία λειτουργεί σε έκτακτες συνθήκες. Δεν μπορεί να είναι συνεχής. Τώρα είναι η ώρα της πολιτείας. Να διευρύνει την πρωτοβάθμια και να ενισχύσει τη νοσοκομειακή με υγειονομικό προσωπικό αλλά και τεχνική υποδομή, ώστε με την κατάλληλη προβολή να δημιουργήσει υψηλότερο αίσθημα ασφάλειας.

Στις σημερινές συνθήκες η υγειονομική ασφάλεια αποτελεί τον πρωταρχικό παράγοντα για την προσέλκυση του ξένου επισκέπτη. Η σχετική ασφάλεια που προσφέρει η χώρα τώρα -σε σχέση με άλλες- μπορεί να γίνει το εφαλτήριο για τη μετάβαση στον θεματικό τουρισμό της υγείας, με την προσφορά σήμερα και σε βάθος χρόνου υγειονομικής περίθαλψης ιδιαίτερα στους Ευρωπαίους πολίτες σε συνεργασία με τις ασφαλιστικές δομές της χώρας τους.

Ο συνδυασμός τουρισμού και υγείας σε πολλούς τομείς βραχυχρόνιας περίθαλψης, ή με τη μορφή ετήσιου τσεκάπ, θα βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός θεματικού ποιοτικού τουρισμού με δωδεκάμηνη διάρκεια. Αρχίζοντας τώρα από επιλεγμένες περιοχές που διαθέτουν τις βασικές υποδομές, σταδιακά χρόνο με τον χρόνο θα επεκταθεί σ' ολόκληρη τη χώρα. Παράλληλα θα επιτρέψει την επιστροφή των χιλιάδων γιατρών που μετανάστευσαν κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων.

Θα είναι μια πιλοτική προσπάθεια ανασχεδιασμού της τουριστικής στρατηγικής στην κατεύθυνση του θεματικού τουρισμού που στοχεύει σε επισκέπτες υψηλής καλλιέργειας με διαφορετικά ενδιαφέροντα και ανάγκες, όπως είναι ο συνεδριακός, ιδιαίτερα στον τομέα της υγείας, ο αρχαιολογικός, ο θρησκευτικός, ο φυσιολατρικός, ο καταδυτικός, ο σπηλαιολογικός κ.λπ.

Τώρα που η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει αποφασίσει να καλύψει τις δαπάνες που προκλήθηκαν από τον κορονοϊό είναι η στιγμή να ενισχυθούν οι δομές της δημόσιας υγείας. Εκτός από τα προσωρινά βραχυχρόνια μέτρα, χρειάζονται μόνιμα για να αντιμετωπιστεί και το ενδεχόμενο νέου κύματος του ιού το φθινόπωρο, αλλά και μελλοντικές εμφανίσεις νέων ιών.

Το μοντέλο του γιγαντισμού σε συνθήκες πανδημίας αποδεικνύεται ατελέσφορο. Αντίθετα, οι μικρομεσαίες οικογενειακές μονάδες (από τις μπουτίκ hotel υψηλών προδιαγραφών έως τις χαμηλού κόστους) προσφέρουν τη ζεστασιά μιας διαφορετικής φιλοξενίας, την προσωπική επαφή με τον επισκέπτη αλλά και την ασφάλεια που χρειάζεται σήμερα και στο μέλλον. Η ταχύτατη ανάπτυξη των καταλυμάτων βραχυχρόνιας μίσθωσης ενισχύει την τάση αυτή.

Κλασικό παράδειγμα η Σαντορίνη, η ναυαρχίδα του ελληνικού τουρισμού με το 98% του ξενοδοχειακού δυναμικού σε μικρομεσαίες μονάδες ή καταλύματα βραχυχρόνιας μίσθωσης, η οποία αναδείχτηκε σε διάρκεια 40 χρόνων υπ' αριθμόν 1 τουριστικός προορισμός της Ελλάδας. Κι αυτό οφείλεται στη δημιουργική δραστηριότητα της μεσαίας τάξης με τη συμβολή του Δημοσίου στη δημιουργία των αναγκαίων υποδομών. Ξεκίνησε με το αεροδρόμιο το 1975, τα πρώτα υπόσκαφα στο πιλοτικό πρόγραμμα του ΕΟΤ το 1977 και τα έργα υποδομής το 1996-98 επί επαρχίας Ρούσσου (μαρίνα στη Βλυχάδα, κλειστό γυμναστήριο, 65 χλμ. μονοπάτια «οι δρόμοι του κρασιού», έναρξη κατασκευής δημόσιου νοσοκομείου κ.ά.).

Από ένα νησί λίγων χιλιάδων κατοίκων τη δεκαετία του 1970, έχει σήμερα 30.000 μόνιμους κατοίκους ενώ τη θερινή περίοδο αιχμής ξεπερνάει τις 180.000. Με μια μικρή βελτίωση των υγειονομικών υποδομών, αφού διαθέτει σύγχρονο δημόσιο νοσοκομείο με μία ΜΕΘ και δύο ΜΑΦ, και μια επικαιροποιημένη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης λόγω κορονοϊού μπορεί και σήμερα σε συνθήκες ακραίου φόβου να υποδεχτεί με ασφάλεια ξένους επισκέπτες, αν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα.

Είναι, πράγματι, σήμερα η ευκαιρία να αλλάξει ο σχεδιασμός. Με ευθύνη της πολιτείας και κεντρικό σχεδιασμό πρέπει να ανατεθεί στη δημιουργικότητα της μεσαίας τάξης η πρωτοπορία για την εφαρμογή του. Απέναντι στα τεράστια απρόσωπα ξενοδοχεία που προσφέρουν μουσακά προκάτ από την Κίνα, μόνο μονάδες μικρού και μεσαίου μεγέθους με εκπαιδευμένους ιδιοκτήτες και μόνιμο προσωπικό μπορούν να προσφέρουν, εκτός από το κατάλυμα, την ποιότητα της μεσογειακής κουζίνας, την ξενάγηση σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία της περιοχής με φυλλάδια ή προσωπική παρουσία, την υπόδειξη εκδηλώσεων για επαφή με τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό, ώστε να δημιουργηθούν σταθεροί δεσμοί του επισκέπτη με την Ελλάδα.

Πηγή: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ