Στο δρόμο Λαμίας - Δομοκού στο ύψος της Καμηλόβρυσης υπάρχει ένα εγκαταλειμμένο μνημείο που πάνω στην πλάκα γράφει:
1897
Τσαλτάκης Αθανάσιος Λοχαγός
Αναγνωστίδης Λοχίας
Καβαλάρης Κωνσταντίνος Στρατιώτης
Κόκκινος Ιωάννης Στρατιώτης
Δεξιά δίπλα από την κεντρική μαρμάρινη πλάκα υπάρχει μια μικρότερη που δεν φαίνεται από τον δρόμο αλλά για να τη δεις πρέπει να μπεις μέσα στο μνημείο.
Η μικρή μαρμάρινη πλάκα αναγράφει όλα τα ονόματα των ηρωικά πεσόντων στρατιωτών.
Ονόματα φονευθέντων
Εις Καμηλόβριση Ταράτσης 1897
Λοχαγός Τσαλτάκης Αθανάσιος
Λοχίας Αναγνωστίδης Μ
Κόκκινος Δ
Δεκαν. Γεωργιάδης Δ
Δουζένης Κ.
Στρα Σιούτας Σεμ
Δραγουμάνος Δ.
Δελησεκλιόπουλος Σ.
Δρογκάρης Σ
Ηρακλής Γ.
Λεβεντούδης Αν.
Καβαλάρης Κ
Μπιμπίκος Λ
Μπιρμίλης Μ
Μητσογιάνης Χρήστος
Σοφίας ?
Πραστάρας ?
Σβόλος Π.
Δαπάνδης ?
Ν. Σιούτας ανάπηρος πολέμου
Φαίνεται ότι κάποτε στην κεντρική μαρμάρινη πλάκα ήταν αναρτημένα μόνο τέσσερα ονόματα από τους δεκαεννέα αγωνιστές της Καμηλόβρισης .
Πιθανών ο ανάπηρος πολέμου Ν. Σιούτας από την Λαμίας ίσως στην μνήμη του Σεμ. Σιούτα που έπεσε αγωνιζόμενος μαζί με τους υπόλοιπους μαχητές δημιούργησε και την δεύτερη μικρότερη πλάκα αναφέροντας όλους τους αγωνιστές .
Πιθανών ο ανάπηρος πολέμου Ν. Σιούτας από την Λαμίας ίσως στην μνήμη του Σεμ. Σιούτα που έπεσε αγωνιζόμενος μαζί με τους υπόλοιπους μαχητές δημιούργησε και την δεύτερη μικρότερη πλάκα αναφέροντας όλους τους αγωνιστές .
Πολλές φορές αναρωτήθηκα ποιος ήταν ο λοχαγός Τσαλτάκης Αθανάσιος αλλά δεν έβρισκα άκρη, έψαξα στο διαδίκτυο αλλά το μόνο που βρήκα ήταν το στρατόπεδο Αθανασίου Τσαλτάκη στην Λαμία , ώσπου αποφάσισα να απευθυνθώ σε ένα φίλο μου ιστοριοδίφη.
Όταν ο φίλος μου έστειλε τις πληροφορίες για τον Αθανάσιο Τσαλτάκη κατάλαβα ότι αναφέρονταν σε έναν ήρωα .
Ο Αθανάσιος Τσαλτάκης γεννήθηκε το 1847 στο χωριό Ζωριάνος της Φωκίδας .
Κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό ως εθελοντής και την 1-8-1872 έγινε δεκανέας. Ακολούθως έλαβε τους βαθμούς: το 1877 Λοχίας, το 1881 Ανθ/στής, το 1882 Ανθ/γός, το 1890 Υπολοχαγός και το 1895 Λοχαγός Β΄ τάξεως.
Ενώ το στράτευμα είχε διαλυθεί και οι Τούρκοι προέλαυναν προς την Λαμία σχεδόν ανενόχλητοι , ο Τσαλτάκης με ένα μικρό τμήμα ρουμελιωτών ευζώνων οχυρώθηκε στα υψώματα της Καμηλόβρυσης και της Ταράτσας, έξω από την Λαμία ,στις πλαγιές της Οθρυς. Προσπάθησε να καθυστερήσει την τούρκικη προέλαση, αν και γνώριζε ότι αυτή η απόφαση του ήταν ριψοκίνδυνη και τολμηρή . Στόχος του ήταν η ανασύνταξη των ελληνικών δυνάμεων και η σωτηρία της Λαμίας. Πράγματι με την αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του στρατιωτών επιβραδύνθηκε κάπως η τούρκικη πορεία και δόθηκε χρόνος στην διπλωματία ώστε να συμφωνηθεί ανακωχή με αποφασιστική παρέμβαση του τσάρου Νικολάου. Ο Τσαλτάκης όμως στην προσπάθεια αυτή έχασε την ζωή του. Όμως μαζί με άλλους μαχητές κατάφεραν και την Λαμία από την τουρκική κατοχή .
Προς τιμήν του δόθηκε το όνομα του σε ένα στρατόπεδο στην Λαμία και στην μνήμη αυτού και άλλων μαχητών τελούνται εκδηλώσεις και επιμνημόσυνη δέηση στα κενοτάφια - μνημεία Καμηλόβρυσης και Ταράτσας. (Αγία Παρασκευή)
Βιβλιογραφεία: Νίκος Δαβανέλος "Τα πρόσωπα" Λαμία
Δεν ξέρω αν τελούνται εκδηλώσεις η επιμνημόσυνη δέηση αλλά ξέρω ότι το μνημείο στην Καμηλόβρυση έχει πέσει στην εγκατάλειψη και την παρακμή. Άβαφτο και γεμάτο χορτάρια
Αν προσέξει κάποιος το μνημείο υπάρχει και ιδικός χώρος για την κατάθεση στεφάνων ...
Κάποτε ίσως η τελετή της κατάθεσης στεφάνων για τους πρώτους πεσόντες του πολέμου να ήταν καθιερωμένη, αλλά σήμερα βλέπεις έχουμε χρόνια να χάσουμε ανθρώπους .....
Αναρωτιέμαι από το μνημείο δεν έχει περάσει ποτέ ο δήμαρχος, ο νομάρχης, δημοτικοί υπάλληλοι, στρατιωτικοί διοικητές , δεν το είδε κανένας ,δεν ενδιαφέρεται κανένας , δεν έχει κάποιος συνείδηση, τόση αδιαφορία λοιπών;
Και αναρωτιέμαι αν ο Αθανάσιος Τσαλτάκης ήξερε για την κατάντια των απογόνων του θα ξαναέκανε το ίδιο , θα θυσίαζε την ζωή του για τα παιδιά του και για τα παιδιά των παιδιών του ....
Αν προσέξει κάποιος το μνημείο υπάρχει και ιδικός χώρος για την κατάθεση στεφάνων ...
Κάποτε ίσως η τελετή της κατάθεσης στεφάνων για τους πρώτους πεσόντες του πολέμου να ήταν καθιερωμένη, αλλά σήμερα βλέπεις έχουμε χρόνια να χάσουμε ανθρώπους .....
Αναρωτιέμαι από το μνημείο δεν έχει περάσει ποτέ ο δήμαρχος, ο νομάρχης, δημοτικοί υπάλληλοι, στρατιωτικοί διοικητές , δεν το είδε κανένας ,δεν ενδιαφέρεται κανένας , δεν έχει κάποιος συνείδηση, τόση αδιαφορία λοιπών;
Και αναρωτιέμαι αν ο Αθανάσιος Τσαλτάκης ήξερε για την κατάντια των απογόνων του θα ξαναέκανε το ίδιο , θα θυσίαζε την ζωή του για τα παιδιά του και για τα παιδιά των παιδιών του ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.