Ο Κονιάκος είναι ένα μικρό ορεινό χωριό του νομού Φωκίδας. Βρίσκεται 17χλμ Βόρεια του Λιδωρικίου, 75χλμ ΒΔ της Άμφισσας και 250χλμ ΒΔ της Αθήνας (από την παλιά εθνική, μέσω Λειβαδιάς, 20χλμ παραπάνω από την νέα εθνική). Υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Λιδωρικίου του Δήμου Δωρίδος και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 213 κατοίκους. Στην πραγματικότητα όμως είναι ελάχιστοι οι μόνιμοι κάτοικοι (ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία) με εξαίρεση τους καλοκαιρινούς μήνες που το χωριό ζωντανεύει και πάλι. Το χωριό γιορτάζει με πανηγύρι στις 23 Αυγούστου (της Παναγίας).
Είναι κτισμένος σε υψόμετρο 850 μέτρων, στις ανατολικές πλαγιές του όρους Βαρδούσια με υπέροχη πανοραμική θέα προς τη Γκιώνα και τα χωριά Λευκαδίτι και Συκιά. Ψηλά πάνω από το χωριό, βρίσκονται τα Κονιακίτικα λιβάδια ενώ το χειμώνα, τα διάφορα βαθουλώματα του βουνού γεμίζουν με χιόνι που λιώνει και τροφοδοτεί τις κρύες πηγές του Κονιάκου. Στο πάνω μέρος του χωριού βρήκαμε τις βρύσες με το τρεχούμενο παγωμένο νερό, απ’ όπου έπαιρναν νερό για πολλά χρόνια οι ντόπιοι. Όλες οι ρεματιές κατηφορίζουν μέχρι το Μόρνο (ο Επάνω Δάφνος των αρχαίων) που κυλά ανάμεσα στα Βαρδούσια και τη Γκιώνα.
Συναντήσαμε φιλόξενους ανθρώπους που μας κέρασαν καφέ ενώ περπατούσαμε στο χωριό. Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται η πλακόστρωτη πλατεία με τα μεγάλα πλατάνια και την υπέροχη ανοιχτή θέα προς τη Γκιώνα. Εδώ υπάρχει η κλασική βρύση και το μνημείο (Ηρώο των πεσόντων) του Κονιάκου. Εκεί συναντήσαμε τον Λεωνίδα Μπούτσικο, παλιό πρόεδρο του χωριού και εγγονό του Λεωνίδα Μπούτσικου που είχε φυτέψει τον πλάτανο της πλατείας το 1917. Λίγα μέτρα πιο κάτω από την πλατεία είναι ο ναός του Αγίου Γεωργίου. Τέλος, οι ντόπιοι μας μίλησαν για το κάστρο του Γλα (πρόκειται για ερείπια αρχαίου κάστρου) που βρίσκεται στη θέση Πυργακόραχη απέναντι από το χωριό, αλλά δε βρήκαμε χρόνο να πάμε ως εκεί.
Το χωριό ιδρύθηκε επί τουρκοκρατίας και καταστράφηκε ολοκληρωτικά κατά την περίοδο 1650 – 1750 μ.Χ., όταν η περιοχή παραχωρήθηκε ως τσιφλίκι στον Αγά Αλίφ, ο οποίος νοίκιαζε τις εκτάσεις του, σε κτηνοτρόφους και καλλιεργητές. Το 1770 μ.Χ. δεκαεπτά από αυτούς ίδρυσαν ψηλότερα (στη σημερινή θέση του χωριού) νέο οικισμό. Η ονομασία Κονιάκος προήλθε από το εκεί «κονάκι» του Έλληνα αντιπροσώπου των Τούρκων, που τον αποκαλούσαν Κονιάκο. Στα σέρβικα konak (κονάκ) σημαίνει κατάλυμα/πύργος/πανδοχείο.
Το τραγούδι στην αρχή του βίντεο είναι το “Ξύπνα Πουλάκι το Πρωί”, παραδοσιακό της τάβλας. Το τραγούδησε α καπέλα ο «μεγάλος» ντόπιος παραδοσιακός τραγουδιστής Θανάσης Βώττας στο σπίτι του στον Κονιάκο, στα πλαίσια της συνέντευξης που μας έδωσε για τον κλαρινίστα Ντίνο Σκορδή.
Πηγή: mindcrimeVT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.