από την Πάτρα ως τη Γραμμένη Οξυά

Είχα την ευκαιρία να κάνω το κουραστικό ταξίδι για Γραμμένη Οξυά. Ιδού:

Το ταξίδι διάρκεσε δυόμιση ώρες από την Πάτρα ως τη Γραμμένη Οξυά ή αλλίως Σιτίστα. Η διαδρομή είχε πολλές στροφές και αναβάσεις. Το πιο ωραίο κομμάτι της διαδρομής είναι από Πενταγιούς ως την Αρτοτίνα. Η κορυφογραμμή των απόκρημνων Βαρδουσίων στα δεξιά του δρόμου ειναι εντυπωσιακή. Ο δρόμος διασχίζει δάσος από έλατα σε αυτό το κομμάτι που η βλάστηση του ξεκινά από το χωριό Κροκύλειο και συνεχίζει μέσω του υψώματος της Θεοτόκου για Πενταγιούς και Αρτοτίνα.
 

Κροκύλειο

Κροκύλειο. Το πρώτο χωριό που συναντήσαμε στο διάβα μας. Πριν να μπούμε στο χωριό συναντάμε μνημείο με λαξευγμένες γραμμές των απομνημονευμάτων του Ιώαννη Μακρυγιάννη που πληροφορεί πως εκεί βρίσκεται η γενέτειρα του. Τολμώ να πω πως δεν έχω διαβάσει τα απομνημονεύματα του

Πενταγιοί. Κρίμα που δεν κάναμε μια στάση για να επισκεφτούμε την πλατεία του χωριού. Επιφυλάσσομαι στο μέλλον να κάνω αυτή την στάση.

Η θέα των κορυφών των Βαρδουσίων

Αρτοτίνα. Δεν διασχίσαμε το χωριό αλλά περάσαμε από έξω. Τα Βαρδούσια είναι σε απόσταση αναπνοής από το χωριό. Εικάζεται πως ο Αθανάσιος Διάκος γεννήθηκε στην Αρτοτίνα.

Δείγμα οξυάς στο δάσος πάνω από τη Γραμμένη Οξυά

 
Και τέλος φτάσαμε στην Γραμμένη Οξυά! Κάναμε επιπλέον οκτώ χιλιόμετρα ως το δάσος οξυάς. Πολύ εντυπωσιακό το δάσος αυτό. Δεν περπατήσαμε αρκετά γιατί άρχισε να ψιχαλίζει.

Στην επιστροφή καθήσαμε στην πλατεία του χωριού. Μας έπιασε κουβέντα βοσκός της περιοχής από τον οποίο πληροφορήθηκα πως επώνυμο Δασκαλόπουλος δεν υπάρχει στο χωριό. Το επιβεβαίωσε και ο γηραιός πρεσβύτερος του χωριού. Πρέπει να αναζητήσω τις ρίζες μου σε άλλος μέρος...

Η επιστροφή ήταν δύσκολη λόγω των στροφών αλλά και της αύξησης της θερμοκρασίας. 25 βαθμούς πάνω και 33 κάτω στην παραλία...

Κλείνω με αυτή τη φωτογραφία των Βαρδουσίων όρεων ή στα αρχαία ελληνικά Κόραξ. Πραγματικά μέγιστο όρος ο Κόρακας όπως λέει και ο Παυσανίας. Απόκοσμο θα έλεγα εγώ.
  

Πηγή: http://codeislikepoetry.blogspot.gr